»Δυναμεις θετικης ενεργειας

Του Aλεξη Παπαχελα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Το Πάσχα προσφέρει πάντοτε τη δυνατότητα να γιορτάσουμε τον δικό μας πατριωτισμό, χωρίς φανφάρες και εμπορικές συγκινήσεις... Οι μυρωδιές της άνοιξης, τα ασπρισμένα εκκλησάκια που κάποιοι φροντίζουν με αγάπη σε πείσμα του χρόνου, η σημαία που πάει μπροστά στη λιτανεία ενός επιτάφιου σε κάποιο λιμάνι μάς κάνουν να... σκεφτόμαστε πόσο αγαπάμε αυτόν τον τόπο. Μόνο που μέσα στο πέρασμα του χρόνου χάσαμε ένα μεγάλο κομμάτι από τον ελληνικό χαρακτήρα, που ευτυχώς συναντάς ακόμη έξω από τα τείχη του κυνισμού της Αθήνας. Η ευγένεια των ανθρώπων, η φιλοξενία τους, το αυθόρμητο κέφι που δεν έχει τίποτα να κάνει με «σκυλάδικα» και βαρβαρότητες θυμίζουν πώς ήμασταν πριν από την επέλαση ενός μοντέλου ζωής που μας αλλοτρίωσε εντελώς.
Πού πήγε αυτός ο «Ελληνας»; Δεν χάθηκε, αυτό είναι σίγουρο. Τον συναντήσαμε στο πρόσωπο ενός αξιωματικού που κάνει με μεράκι τη δουλειά του, έστω και αν παίρνει κάτι παραπάνω από 1.200 ευρώ υπηρετώντας σε μονάδα της παραμεθορίου. Τον βρήκαμε σε νέα παιδιά, με ήθος και κέφι για δουλειά, που το παλεύουν με μεγάλες δυσκολίες, χωρίς να πιστεύουν ούτε ότι όλος ο κόσμος τους χρωστάει ούτε και πως φταίνε όλοι οι άλλοι για τα προβλήματά τους. Ο Ελληνας που ήξερε να δουλεύει σκληρά, να μην περιμένει απλώς ένα διορισμό στο Δημόσιο ή μια επιδότηση για να ζήσει υπάρχει και ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.blogger.com/post-create.g?blogID=3382118986583770755