Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

»Πολυ λιγο, πολυ αργα...

kassimatis@kathimerini.gr


Πολλές προσπάθειες έχουν γίνει για να αποδοθεί μονολεκτικά στη γλώσσα μας ο ξενικός όρος «timing», ωστόσο από όσο έχω υπ’ όψιν χωρίς επιτυχία. Ετσι, οι μεν ελληνίζοντες τον αποδίδουν περιφραστικά, οι δε του συρμού βολεύονται με την αγγλικούρα. Ομως, είτε με ελληνική λέξη για το «timing» είτε χωρίς, η σημασία της ...κατάλληλης χρονικής στιγμής για την εκδήλωση μιας κίνησης στην πολιτική μένει πάντα αμείωτη. Το αποδεικνύει το πρόσφατο γεγονός της επίσημης καταγγελίας από την ηγεσία της Ν.Δ. της υποτιθέμενης απογραφής, που πραγματοποίησε η κυβέρνηση Καραμανλή στην οικονομία, μόλις ανέλαβε το 2004, με υπουργό Οικονομίας τον Γιώργο Αλογοσκούφη.
Λέω «υποτιθέμενη» την απογραφή, διότι θα ήταν ευχής έργον αν η τότε κυβέρνηση είχε κάνει αληθινή απογραφή, με την πλήρη έννοια του όρου. (Ενδεχομένως, να είχαμε ξεμπερδέψει μια ώρα αρχύτερα από τις αυταπάτες...) Στελέχη του οικονομικού επιτελείου της εποχής παραδέχονται σήμερα, σε ιδιωτικές συνομιλίες, ότι το λάθος τους ήταν ο επιφανειακός χαρακτήρας της απογραφής. Γιατί δεν προχώρησαν κάτω από την επιφάνεια; Ισως τους τρόμαξε αυτό που διαφαινόταν ότι θα προέκυπτε από τη διαδικασία. Ισως πάλι, με την παραδοσιακή λογική του «πονηρού πολιτευτάκου», να προτίμησαν να περιορίσουν τη διαδικασία σε ό,τι θα εξέθετε τους αντιπάλους τους, ώστε οι ίδιοι να διατηρήσουν ένα περιθώριο ελευθερίας με τον προϋπολογισμό. Ισως απλώς να βαρέθηκαν. (Εκδοχή ανοίκεια μεν, αλλά όχι και τόσο απίθανη για τα μέτρα τής τότε κυβέρνησης...)
Εν πάση περιπτώσει, έπειτα με τα χρόνια που πέρασαν έκτοτε, με τους κραδασμούς που έφερε στο διπολικό σύστημα η εκλογική πανωλεθρία της Κεντροδεξιάς το 2009, τον ακόμη βαθύτερο κλονισμό από την ουσιαστική χρεοκοπία της χώρας και, τέλος, τη διαφαινόμενη αποτυχία της προσπάθειας για τη σωτηρία της ελληνικής οικονομίας, τα άλλοτε σπουδαία έχουν καταστεί σήμερα ολοτελώς ασήμαντα. Φαντασθείτε, ας πούμε, τον συνοδηγό σε ένα αυτοκίνητο, που συνέρχεται έπειτα από φοβερό αυτοκινητικό ατύχημα μέσα στο βάθος μιας χαράδρας. Γύρω του είναι νύχτα και το μόνο που ακούγεται είναι ο γκιώνης. Προφανώς, ουδείς έχει πληροφορηθεί το ατύχημα και αυτός βρίσκεται εγκλωβισμένος μέσα σε έναν άθλιο σωρό λαμαρίνες, που είχαν κάποτε μορφή αυτοκινήτου. Τότε, από τη διπλανή θέση έρχεται το ξέπνοο ψέλλισμα του οδηγού: «Τελικά, ήταν λάθος που πήρα τη ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_27/04/2011_440144

Δεν υπάρχουν σχόλια: