»Τραα-βατε με κι ας κλαιω

της Μαρίας Χούκλη http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=5315

Το ζήτημα –για να καταλάβoυμε- ποιό είναι; Το ύφος ή το περιεχόμενο των «ιταμών» δηλώσεων; Το ζήτημα είναι ποιός εκστόμισε οτι θα πωληθεί δημόσια ακίνητη περιουσία αξίας 50δις ή οτι θα πωληθεί για να σώσουμε... το σπίτι; Η αλήθεια είναι οτι οι άλλοι μας φέρονται όπως τους επιτρέπουμε να μας φέρονται. Ομως, το χαρίεν ύφος με το ...οποίο ο κύριος Bob Traa παρομοίαζε την ελληνική οικονομία με Mercedes και το “less fakellaki” που υπέδειξε με φιλοπαίγμονα διάθεση , χαρακτηρίζουν τον άνδρα. Μπέρδεψε και εκείνος και οι έτεροι των πιστωτών το ρεαλισμό που υπαγορεύει η ιδιοτητά τους με τον πειρασμό του πολιτικου κυνισμού.Ωραία, τους «μαλλώσαμε» εστω και με καθυστέρηση και εκείνοι «μαζεύτηκαν». Αυτό ήταν; έληξε το εθνικό ψυχόδραμα; Γιατί νόμιζω οτι το δράμα έπεται. Το περιγραψαν με τις προκλητικού υφους δηλώσεις τους οι 3+1 αριθμομέτρες: δις και άλλα δις για να μειωθούν έλλειμα και χρέος καθώς οσα έχουν γίνει μέχρι τώρα δεν φθάνουν. Και αν (δικαίως) δεν μας αρέσει ο τρόπος των τροικανων, ας κρατήσουμε τη σοβαρότητα του εκλιπόντος συμβούλου του πρωθυπουργού Tomaso Schioppa και του εκπροσωπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ, Παναγιώτη Ρουμελιώτη. Και οι δυο επισήμαναν οτι η χώρα δεν έχει απομακρυνθεί απο το χείλος της πτώχευσης και θα χρειαστούν τουλάχιστον 15 χρόνια για να συνέλθει. Συμμερίζεται τις εκτιμήσεις τους η κυβέρνηση ή οχι; Γιατί τα νουμερα που ακουγονται είναι τρομακτικά. Τρομακτικά διότι δείχνουν οτι τα δυσκολότερα επονται. Και αυτό μπορεί να μην το λέει η κυβέρνηση αλλά ισχύει αφού δεν διέψευσε τα περι πωλήσεως αλλά τα ονομάζει «αξιοποίηση». Ισχύει, άν κρίνουμε και απο την αντίδραση της Νέας Δημοκρατίας που λέει ναι στις ιδιωτικοποιήσεις αρκεί να μην είναι «εκποίηση». Δηλαδή ολος ο καυγάς για το επικοινωνιακό πάπλωμα; Εκτός άν λιαίνεται το έδαφος για εκλογές.Ο μιθριδατισμός μας , όμως,απο την παρατεταμένη κρισιολογία , δεν μας επιτρέπει να δούμε καθαρά αυτό που έγραφε ο Ελύτης:«Ο μόνος δρόμος που μας απομένει τώρα είναι ο κίνδυνος. Είναι η μαυριδερή εκείνη γραμμή που σχηματίζεται δεξιά, στο βάθος, η γεμάτη βράχια κοφτά, ξέρες, ύφαλα, ρουφήχτρες, απονέρια. Μένουμε σταματημένοι μεσοπέλαγα. (...) Στροφή, λοιπόν, όλο δεξιά και πρόσω καταπάνω στον κίνδυνο. Δεν γίνεται αλλιώς. Ή θα συνθηκολογήσεις και θα μείνεις από τους εδώθε ή θα περάσεις πέρα. Προσοχή. Κανένας μη λιγοψυχήσει».