»Σαραντα κατσικες ή μια επενδυση;

του Αλέκου Λασκαράτου http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=4582

Σε αποσπάσματα που μετέδοσαν τα κανάλια από τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου της περασμένης Τρίτης 21/12, είδαμε τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Κώστα Σκανδαλίδη να λέει, με ύφος οργισμένο, ότι «για σαράντα κατσίκες (!) δεν προχωράει μια σημαντική επένδυση στην εκλογική μου περιφέρεια». Προφανώς αυτό έγινε κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την έγκριση νομοσχεδίου του ...Υπουργείου Περιβάλλοντος για «την απλούστευση στη χορήγηση αδειών για την περιβαλλοντική αδειοδότηση». Το νομοσχέδιο αυτό ήταν ένα από τα πέντε που κατατέθηκαν από πέντε διαφορετικά υπουργεία για συζήτηση και έγκριση από το Υπουργικό Συμβούλιο. Πέρα από τον χαρακτήρα καρικατούρας και το γέλιο που βγάζει η παραπάνω δήλωση, αποκαλύπτεται η ύπαρξη σοβαρού προβλήματος σε επίπεδο κυβέρνησης.
Η δήλωση του κ. Σκανδαλίδη μας φέρνει πίσω στο ξεπερασμένο εδώ και καιρό δίλημμα ‘Ανάπτυξη ή Προστασία του Περιβάλλοντος’ που θέλει οι δύο αυτές έννοιες να είναι ανταγωνιστικές και να αναιρούν η μία την άλλη. Έτσι, αν με ενδιαφέρει η ανάπτυξη αδιαφορώ πλήρως για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον που ενδεχόμενα αυτή θα φέρει, ενώ από την άλλη αν με ενδιαφέρει η προστασία του περιβάλλοντος προτιμώ να μην υπάρξουν επενδύσεις και ανάπτυξη προκειμένου να μη θιγεί το περιβάλλον. Δύο ακραίες και εξίσου στείρες θέσεις. Η αλήθεια είναι ότι για δεκαετίες ολόκληρες υπήρξαν υποστηρικτές και της μίας και της άλλης άποψης τόσο στην Ελλάδα όσο και σε πολλές άλλες χώρες.
Σήμερα και οι δύο αυτές απόψεις είναι τελείως ξεπερασμένες. Στο δίλημμα ανάπτυξη ή προστασία του περιβάλλοντος το «ή» έχει αντικατασταθεί από το «και». Οι λόγοι για αυτή τη μεταστροφή, δεν εμπίπτουν βέβαια στη σφαίρα της ηθικής αλλά πολύ περισσότερο στη σφαίρα της τεχνολογίας. Σήμερα είναι απόλυτα εφικτό στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων και να έχουμε ανάπτυξη μέσα από τις επενδύσεις και να προστατεύουμε το περιβάλλον. Και τούτο γιατί έχουν στο μεταξύ αναπτυχθεί τεχνολογίες πολύ αποτελεσματικώτερες αλλά και πολύ χαμηλότερου κόστους από ότι παλαιότερα που επιτρέπουν η παραγωγική διαδικασία να ρυπαίνει λιγώτερο. Από την άλλη έχει επίσης μειωθεί σημαντικά το κόστος αντιρύπανσης π.χ. βιομηχανικά φίλτρα.
Όλο αυτό το πακέτο ‘ανάπτυξη με προστασία του περιβάλλοντος’ είναι αυτό που ονομάζουμε σήμερα ‘πράσινη ανάπτυξη’. Η πράσινη ανάπτυξη έχει αποδειχθεί ότι πέρα από την προστασία του περιβάλλοντος, δημιουργεί και νέες θέσεις εργασίας και αποτελεί σήμερα το προτεινόμενο μοντέλο ανάπτυξης από όλους τους διεθενίς οργανισμούς όπως ΟΗΕ, ΟΟΣΑ και ΕΕ. Αποτελεί επίσης ήδη συστατικό στοιχείο στον οικονομικό προγραμματισμό πολλών χωρών ειδικά στην Ευρώπη, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες.
Στην Ελλάδα, έχουμε ακούσει πολλές φορές τον Πρωθυπουργό της χώρας να αναφέρεται στην πράσινη ανάπτυξη σαν το μοντέλο που πρέπει να ακολουθήσουμε, ειδικά αυτήν την περίοδο της οικονομικής κρίσης προκειμένου να αλλάξουν οι δομές που υπήρχαν μέχρι τώρα και που είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνες για το αδιέξοδο στο οποίο οδηγηθήκαμε. Προσωπικά συμφωνώ απόλυτα με αυτή τη λογική (Η πράσινη ανάπτυξη θα μας βγάλει από την κρίση;).
Απ’ότι φαίνεται όμως υπάρχει δουλειά που πρέπει να γίνει σε επίπεδο κυβέρνησης προκειμένου αυτή να εμφανίζεται με μια ενιαία γραμμή στο πολύ σοβαρό θέμα της ανάπτυξης που θέλουμε για τον τόπο.http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=4582