»Η Κικη και η Κοκο

Του ΔΗΜ. ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΝΕΑ

ΤΡΙΑ ΖΗΤΩ για την Εθνική Τράπεζα! Η ζήτηση των µετατρέψιµων οµολογιών της ήταν σχεδόν διπλάσια από την προσφορά. Περισσότερο από το ζεστό χρήµα, µετράει η ψήφος εµπιστοσύνης των αγορών. Επεται η διάθεση του 20% της τουρκικής Finansbank ώστε η «Εθνικάρα» – κατά την ιαχή της Σοφοκλέους – να έχει µαζέψει 2,8 δισ. ευρώ, µπετονάροντας την κεφαλαιακή επάρκειά της.

Οι µετατρέψιµες οµολογίες είναι ένα υβριδικό χρεόγραφο που..
προέκυψε στην κρίση. Είναι οµόλογα που δύνανται, υπό προϋποθέσεις, να γίνουν µετοχές. Ετσι οι δανειστές µπορούν να πάρουν κοµµάτι της εταιρείας που δανείζουν, σε µια διαδικασία που συνιστά εν δυνάµει αύξηση κεφαλαίου. Στη διεθνή αγορά είναι γνωστά ως contingent convertible capital, ή µε τη χαριτωµένη συντόµευση Cocos. Και µια και το ‘φερε η κουβέντα αξίζει ίσως να πούµε πως, ενώ τώρα όλοι επευφηµούν την Εθνική, όταν είχε γίνει η εξαγορά της Finansbank, η Κοκό και η Κική του ΠΑΣΟΚ – αλλά και µια Βάσω – είχαν βγει στα κεραµίδια, ζητώντας περίπου νέο Γουδή για την τραπεζική µικρασιατική καταστροφή.

QQQ
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι πως το διάστηµα 2004-2009 το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου έκανε αντιπολίτευση καµένης γης. Η κυβέρνηση Καραµανλή το βρήκε απέναντί της σε κάθε µεγάλη επιχειρηµατική κίνηση: τη Finansbank, την αγορά της εταιρείας Γερµανός από την CosmΟΤΕ, την είσοδο της Deutsche Τelekom στο κεφάλαιο του ΟΤΕ µε ενδιάµεσο τη ΜΙG, την αγορά της Ολυµπιακής από τον Ανδρέα Βγενόπουλο, ακόµη και την επένδυση της Cosco στον Πειραιά. Πολλά από αυτά τα deals η Λούκα Κατσέλη, ως ηγερία ενός εκ νέου σοσιαλµανούς ΠΑΣΟΚ, δήλωνε µέχρι τις παραµονές των εκλογών του 2009 πως η κυβέρνηση Παπανδρέου θα τα ανέστρεφε. Αµ δε… Πώς εξηγείται η έκρηξη αυτή; Με τρεις τρόπους: Αναδροµικά, µε αναγωγή στην ακραία αντιπολίτευση που έκανε ως πρώτος διδάξας ο Κώστας Καραµανλής από το 2000 και µετά. Κοινώς, το ΠΑΣΟΚ λειτούργησε µετά το 2004 σε λογική οφθαλµόν αντί οφθαλµού. Ψυχολογικά, µε αναφορά στο δηµοσκοπικό πάτωµα της πρώτης τριετίας Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, µε αποτέλεσµα να αναγκαστεί ο Γιώργος να σανιδώσει το αντιπολιτευτικό γκάζι.

Πολιτικά, µε τη διαπίστωση ότι η διακυβέρνηση Καραµανλή υπήρξε πενταετία σκανδάλων. Μπορεί η Cosco και η Finansbank να υιοθετήθηκαν από την κυβέρνηση Παπανδρέου, πλάι όµως σε αυτές τις συµφωνίες υπήρχαν τα οµόλογα, οι ανταλλαγές λιµνών στο Βατοπέδι και άλλες αµαρτίες.

QQQ
ΜΕ ΤΗΝ ελληνική πολιτική να έχει διαγράψει όλο τον κύκλο, το ερώτηµα είναι: Πού βρισκόµαστε τώρα; Η σύντοµη απάντηση είναι: Στο Μνηµόνιο! Η χώρα αναζητά επενδύσεις ως φιλί της ζωής στη µισοπεθαµένη ανάπτυξη. Πώς θα τις βρει, όµως, αν κάθε σηµερινή µεγάλη συµφωνία αντιµετωπίζεται ως αυριανή αφορµή για Εξεταστική από κάθε Κική και κάθε Κοκό της ελληνικής πολιτικής; Απλώς θα είµαστε σε fast track προς το πουθενά.