»ΕιΜαστε διεφθαρΜενη χωρα! Ενοχληθηκε κανεις;

ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ ΝΕΑ

Ακου τώρα τι είπε αυτός, ο νυν (Γιώργος) ή ο τέως (Κώστας) Πρωθυπουργός – θέµα το οποίο καµία σηµασία δεν έχει πλέον, διότι, όπως και σε πολλά άλλα πράγµατα, καταφέραµε να κολλήσουµε στο δέντρο και να µη δούµε το δάσος. Είµαστε, είπε, “διεφθαρµένη χώρα”.

Προσωπικά τα πήρα άσχηµα. Φόρτωσα κανονικά. Και απ’ ό,τι διαπίστωσα, και.. πλήθος άλλων συνελλήνων. Και καλά έκαναν εδώ που τα λέµε. Εµείς διεφθαρµένη χώρα; Ελάτε ρε παιδιά. Εµείς που πληρώνουµε κανονικά φόρους; Που µόλις µας κόψει ο τροχονόµος κλήση, την ίδια µέρα αν προλαβαίνουµε ή αν όχι την εποµένη τρέχουµε να την πληρώσουµε; Εµείς που δεν έχουµε λαδώσει ποτέ την εφορία, την πολεοδοµία, το υγειονοµικό, το δασαρχείο, την αστυνοµία; Εµείς που δεν έχουµε δώσει ποτέ φακελάκι σε γιατρό, δικαστή, αστυνοµικό; Εµείς που δεν έχουµε χρησιµοποιήσει ποτέ βύσµα στον στρατό, που δεν έχουµε πιάσει γενικό στη δηµόσια υπηρεσία για µια καλύτερη απόσπαση, µετάθεση, µετακίνηση; Εµείς που δεν τα ‘χουµε κάνει πλακάκια µε τον διπλανό, δεν έχουµε ξεσκονίσει δήµαρχο, βουλευτή, υπουργό; Εµείς που δεν έχουµε γλείψει κανέναν; Δεν έχουµε φιλήσει κατουρηµένες ποδιές για έναν διορισµό; Για ένα δάνειο; Για µια διευκόλυνση; Εµείς ποτέ δεν παρακάµπτουµε την ουρά για να βρεθούµε πρώτοι; Ποτέ δεν κάνουµε τα στραβά µάτια όπου µπορούµε για να περάσουν καλά οι δικοί µας; Εµείς... εµείς; Σα δε ντρέπονται λέω εγώ, σα δε ντρέπονται! Οψιµοι σταυροφόροι της εντιµότητας
Τώρα, για τους ελάχιστους (επαναλαµβάνω τους ε-λά-χι-στους) που έχουν υποπέσει σε ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω αµαρτήµατα που περιέγραψα, τι να πω; Ντρέποµαι επίσης. Αλλά τους καταλαβαίνω. Βρέθηκαν λίγο ευάλωτοι, τι να κάνουν οι άνθρωποι. Δεν είµαστε όλοι (µα όλοι...) βράχοι ηθικής. Τέρατα τιµιότητας. Οσιοµάρτυρες της αρετής. Αγωνιστές της διαφάνειας. Σταυροφόροι της εντιµότητας.

Υπάρχουν και ορισµένοι µεταξύ µας που άφησαν χαραµάδες, µε αποτέλεσµα να εισχωρήσει µέσα τους το “κακό” (τι λέω πάλι ο άνθρωπος)! Πώς απαγγέλλει ο παπάς στις κηδείες µικρών παιδιών “παν αµάρτηµα παρ’ αυτού πραχθέν, έργω, λόγω ή διανοία”, και σου ‘ρχεται να τον πλακώσεις µε το ευαγγέλιο και τα εξαπτέρυγα – ένα παιδί, τι αµάρτηµα να έχει κάνει µωρέ, δεν ντρέπεσαι και µόνο που το λες; Τέλος πάντων, έτσι ακριβώς. Αλλά για όποιον έχει διαφορετική άποψη και πιστεύει ότι κακοί είναι µόνο αυτοί που τα πιάνουν και όλοι οι άλλοι είναι οι καλοί της ιστορίας, έχω να πω κάτι που έχω ξαναπεί στο παρελθόν: για καθέναν που τα πιάνει υπάρχει ένας τουλάχιστον που τα δίνει...

Νοµίζαµε ότι δουλεύαµε τους κουτόφραγκους
Πάντως, και ως στήλη, και ως άνθρωπος συντάσσοµαι απολύτως µε τη δίκαιη οργή της Νέας Δηµοκρατίας και του Αντώνη Σαµαρά αυτοπροσώπως που ο Γιώργος έχει δυσφηµήσει διεθνώς τη χώρα παραδεχόµενος ότι ναι, όντως, η διαφθορά είναι µέγα πρόβληµα για τη χώρα. Τον καταγγέλλω κι εγώ τον Γιώργο για όσα δήλωσε, τα οποία τα θεωρώ απολύτως αντεθνικά, για να µη πω και προδοτικά, διότι, κύριε, πώς κοινολογείς το εθνικό µας Κωσταλέξι; Ασε που ξέρουµε εµείς τι είµαστε, αρκεί. Είναι ανάγκη να το λες και παραέξω; Να το µάθουν και οι άλλοι, και να µην µας κάνουν παρέα; Να µην µας αποδέχονται; Ναι, έχει δίκιο ο Σαµαράς. Αυτά πρέπει να τα κρατάµε µεταξύ µας. “Ελα ρε, αφού την ίδια δουλειά κάνουµε όλοι”. Φόρους δεν πληρώνουµε, το κράτος κλέβουµε συστηµατικά, κλέβουµε µέσω ΦΠΑ και τους εαυτούς µας, καταπατάµε, βρωµίζουµε, καταστρέφουµε τη δηµόσια περιουσία, παραπλανούµε, δηλώνουµε ψεύτικα στοιχεία – πρέπει να µας µάθουν και οι κουτόφραγκοι; Αφού γι’ αυτό τους λένε κουτόφραγκους: γιατί τους δουλεύουµε εµείς οι έξυπνοι. Τι να λέµε τώρα!

Μήπως είναι αυτός ο Χάρι Πότερ;

Ρε, δεν το είχε πει ο άλλος; Οτι “όταν εµείς είχαµε χοληστερίνη, αυτοί (οι κουτόφραγκοι που λέγαµε) τρώγανε βελανίδια”; Το είχε πει ο τεράστιος, αλλά ποιος τον άκουγε. Γι’ αυτό οφείλουµε να δώσουµε προσοχή στα όσα υπέροχα δηλώνει αυτές τις ηµέρες ο Αντώνης Σαµαράς, ο οποίος εξελίσσεται πλέον σε µεγάλη φίρµα. Από τον µηδενισµό του ελλείµµατος διά µιάς, µέσα στο ’11 (την είχε τη συνταγή από πέρσι που κυβερνούσε η Νέα Δηµοκρατία, αλλά περιέργως δεν την έδινε του Κώστα, να σώσει τη χώρα, και να σωθεί κι αυτός, και τώρα δεν την δίνει ούτε του Γιώργου!) µέχρι την κατάργηση του Μνηµονίου, και µέχρι αυτά τα ανέκδοτα για τον... Χάρι Πότερ της πράσινης πολυκατοικίας, ο αρχηγός δείχνει να έχει χάσει την µπάλα. Να σου πω ότι άλλα περίµενα απ’ αυτόν, αναγνώστη µου; Να σου το πω, και δεν έχω πρόβληµα κανένα. Αλλά σηµασία δεν έχει τι λέω εγώ, όσο το πώς βλέπει ο ίδιος τον ρόλο του και της Νέας Δηµοκρατίας. Θέλετε να µάθετε; Διαπιστώνει φθορά της κυβέρνησης, την οποία εισπράττει η Νέα Δηµοκρατία η οποία και ανακάµπτει. Ερώτηση; Τι ώρα; Και σε ποιον κόσµο;



Ο Σαµαράς, ο Τάκης και το κυλικείο

Ο φίλος µου ο Τάκης είναι φούρναρης στο Κουκάκι – φτιάχνει τα ωραιότερα κουλούρια Θεσσαλονίκης στην Αθήνα, κληρονοµιά από τον πατέρα του τον «Λαλάκο», βέρο θεσσαλονικιό και µάστορα στο ψωµί και το κουλούρι. Ο φίλος µου ο Τάκης δεν ξέρει από οικονοµικά, αγνοεί τι περιέχει το Μνηµόνιο, δεν γνωρίζει πώς σχηµατίστηκε το έλλειµµα, δεν αντιλαµβάνεται πώς ο Σαµαράς θα το µηδενίσει, µεταξύ µας, δεν τον ξέρει προσωπικά τον Σαµαρά.

Εκείνο που ξέρει είναι ότι το κυλικείο του Μουσείου της Ακρόπολης τού χρωστάει, του φίλου µου του Τάκη, εδώ και έναν χρόνο από κουλούρια 42.000 ευρώ – καλά διαβάσατε 42.000 ευρώ – και δεν του τα δίνει!!! Γιατί του τα χρωστάει; Γιατί ο κύριος Σαµαράς, αυτός ντε που θα µηδενίσει το έλλειµµα, φόρτωσε τον Οργανισµό Προώθησης Ελληνικού Πολιτισµού (µια ακόµη µαύρη τρύπα της ΝουΔου), ο οποίος διαχειρίζεται το κυλικείο του Μουσείου, µε εκατοντάδες συµβασιούχους. Αυτός ο ΟΠΕΠ, που µπαίνει µέσα 500.000

ευρώ τον µήνα, κατακρατούσε και τις εισπράξεις του κυλικείου του Μουσείου για να πληρώνει τους µισθούς των “δικών” µας παιδιών που είχε διορίσει ο Σαµαράς ως υπουργός Πολιτισµού. Διότι ο αρχηγός ήταν και άρχοντας – δικά του ήταν άλλωστε;

Πάνω από 4.000 ευρώ ήταν ο µισθός της υπεύθυνης του κυλικείου, αν έχετε Θεό. Ε, πού να µείνουν λεφτά για να πληρωθεί ο φίλος µου ο Τάκης ο φούρναρης, και τόσοι άλλοι προµηθευτές του κυλικείου...