»Του συντονισμου το καγκελο

του Δημήτρη Καμπουράκη Protagon.gr
photo: lampa lampa

Το είδα πρωτοσέλιδο σε εφημερίδες, το είδα σε μια δημοσκόπηση της GPO, το είδα σε βαθυστόχαστες αναλύσεις. Διαπίστωσα έκπληκτος ότι αποτελεί αίτημα του 60% του εκλογικού σώματος. Ομιλώ βεβαίως-βεβαίως για την ανάγκη καλύτερου συντονισμού του κυβερνητικού σχήματος, η οποία (ανάγκη) μετετράπη αίφνης σε πάγιο κοινωνικό αίτημα και κορυφαίο πολιτικό ζητούμενο. Επειδή ομολογώ ότι δεν το..


είχα αντιληφθεί, κάθισα με καλή διάθεση, το μελέτησα με ζέση ως θέμα και κατέληξα σε μια σειρά καίριων και βαθύτατα φιλοσοφικών ερωτημάτων, τα οποία και πάραυτα διατυπώνω:

Κατ' αρχήν, ποιος συντονίζει τη σημερινή κυβέρνηση; Ο ίδιος ο Παπανδρέου; Ο αντιπρόεδρος Πάγκαλος; Ο εξ' απορρήτων Παμπούκης; Κάποιος άλλος που δεν γνωρίζω; Ο συντονισμός γίνεται παγίως ή κατά περίπτωση; Θεσμικά ή με ανάθεση; Μιλάμε για οριζόντιο συντονισμό στο σύνολο της κυβέρνησης ή για κυκλικό συντονισμό ανά κύκλο υπουργείων; Μήπως αναφερόμαστε σε συντονισμό πολύπλευρων θεμάτων που ενίοτε προκύπτουν, στα οποία εμπλέκονται πολλά διαφορετικά υπουργεία, γεγονός που οδηγεί στην ανάγκη συντονισμού τους; Επίσης: Το Μέγαρο Μαξίμου θα μετατραπεί σ' ένα είδος συντονιστικής Καγκελαρίας; Θα ανασυσταθεί το κατ' εξοχήν συντονιστικό υπουργείο Προεδρίας; Θα αναλάβει αυτή τη νέα θέση συντονιστή υπερυπουργού ο Ραγκούσης, κάτω από τον Καγκελάριο Παπανδρέου; Κι αφού θεωρείται βέβαιο ότι στον επικείμενο(;) ανασχηματισμό, ούτε ο Πάγκαλος θα απομακρυνθεί ούτε ο Παμπούκης, μετά την θυελλώδη είσοδο και του Ραγκούση στο συντονιστικό προσκήνιο, ποιος θα συντονίζει ποιον; Μήπως θα παραστεί ανάγκη να οριστεί και ένας αντι-καγκελάριος με αποκλειστική ευθύνη τον συντονισμό των συντονιστών;

Και την επικοινωνιακή πολιτική ποιος θα την ασκεί και ποιος θα την συντονίζει; Ο Πεταλωτής ως κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο Ελενόπουλος ως διευθυντής του γραφείου τύπου του Πρωθυπουργού ή ο Γερουλάνος ως υπεύθυνος της ΕΡΤ; Κι αφού έχουμε δύο μεγάλα κρατικά μέσα ενημέρωσης (ΑΠΕ, κρατική ραδιοτηλεόραση) τα οποία υπάγονται σε χωριστούς υπουργούς, ποιος θα τα συντονίσει αυτά, δηλαδή αυτούς; Κάποιος από τους υπουργούς της επικοινωνίας που θα οριστεί συντονιστής ή κάποιος από τους γενικούς κυβερνητικούς συντονιστές, με έναν υπο-συντονιστή σε θέματα επικοινωνίας; Και εν' πάσει περιπτώσει, ο συντονισμός της κυβερνητικής επικοινωνίας είναι ξεχωριστός από τον γενικό κυβερνητικό συντονισμό ή υποσύνολο του; Οι δύο συντονισμοί είναι κύκλοι που τέμνονται ή ο ένας αποτελεί ομπρέλα για τον άλλον; Κι αν ισχύει το δεύτερο, ποιος συντονισμός είναι η ομπρέλα και ποιος συντονισμός ο ομπρελιαζόμενος; Διότι σκεπτόμενοι ρεαλιστικά (άρα αποκλείοντας την 100% επιτυχία του εγχειρήματος) πρέπει ν' αποφασίσουμε τι είναι προτιμότερο: Να είναι συντονισμένο το γενικό κυβερνητικό έργο και ασυντόνιστη η επικοινωνιακή πολιτική ή να είναι ασυντόνιστο το έργο και συντονισμένη η επικοινωνία του; Διότι αν ισχύει το πρώτο, συντονιστής πρέπει να είναι κάποιος από την γενική κυβέρνηση και υπο-συντονιστής κάποιος της επικοινωνίας, ενώ αν ισχύει το δεύτερο ο επικοινωνιακός συντονιστής πρέπει να τεθεί επικεφαλής των γενικών συντονιστών.



Για παράδειγμα (αν επιλεγεί η κυριαρχία της επικοινωνίας), αφού οριστεί ο Ραγκούσης συντονιστής υπερυπουργός για να βοηθήσει τον καλύτερο συντονισμό των σημερινών συντονιστών Πάγκαλου- Παμπούκη, να τεθεί αυτός με τη σειρά του υπό τον συντονισμό του Πεταλωτή, ο οποίος στην κατάταξη των υπουργών -με βάση το νόμο- είναι πολύ πιο κάτω απ' όλους. Δεν αποκλείεται μάλιστα, αν ανασυσταθεί το παλιό μεγάλο υπουργείο Προεδρίας, το υπουργείο τύπου να μετατραπεί σε υφυπουργείο, υπαγόμενο στο Προεδρίας. Τότε ο υφυπουργός θα συντονίζει τον υπουργό του, ο οποίος θα συντονίζει τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και τον εξ' απορρήτων του Πρωθυπουργού, οι οποίοι θα συντονίζουν όλη την υπόλοιπη κυβέρνηση. Δεν θα πρόκειται για ένα υπέροχο σχήμα; Δεν θα στείλουμε τους ΔΝΤούδες κατ' ευθείαν στο Αιγινήτειο για θεραπεία;

Γενικώς, εμένα όλη αυτή η συζήτηση περί συντονισμού με ηδονίζει αφάνταστα. Διότι όλα μπορώ να τα ανεχθώ από μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση: Την λάθος πολιτική, την καταστροφική πολιτική, την αποσπασματική πολιτική, την ασυνάρτητη πολιτική, την αντιλαϊκή πολιτική, την ρουσφετολογική πολιτική, ακόμα και το να μην ακολουθείται καθόλου πολιτική. Όμως, μού είναι απολύτως αδύνατο να ανεχτώ την ανυπαρξία συντονισμού σε όλα αυτά. Αυτό κυριολεκτικά με αρρωσταίνει. Ευτυχώς, το ζήτημα οδεύει σε οριστική, απλή και καθαρή λύση.