»ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΟΜΗΡΩΝ

ΝΕΑ

Oι ιδιοκτήτες βυτιοφόρων, η απεργία των οποίων πρακτικά στερεί την αγορά από καύσιμα, θεωρούν ότι η σχεδιαζόμενη σταδιακή απελευθέρωση του επαγγέλματός τους απαξιώνει τις περιουσίες τους. Στο ζενίθ της τουριστικής περιόδου απαντούν με οριακό τρόπο, προκαλώντας επιπρόσθετα προβλήματα στους επαγγελματίες που περιμένουν ακριβώς αυτό το διάστημα για να «σηκώσουν κεφάλι».

Οι ιδιοκτήτες οχημάτων εμπορικών.. μεταφορών υπεραμύνονται του επαγγέλματός τους. Ομως, ασκούν ένα επάγγελμα με ειδικούς όρους «προστασίας», που προκαλεί διόγκωση του κόστους υπηρεσιών οι οποίες, υπό συνθήκες απελευθέρωσης του επαγγέλματος, θα ήταν φτηνότερες, ίσως και καλύτερες.

Απεργώντας, δεν υπερασπίζονται κάποιο συλλογικό αγαθό. Το κοινό συμφέρον που διεκδικούν δεν ταυτίζεται με το συμφέρον της κοινωνίας, η οποία δικαιούται να απολαμβάνει φτηνότερες και καλύτερες υπηρεσίες. Οι απεργοί βυτιοφορείς επιθυμούν τη συνέχιση ενός στάτους που εξασφαλίζει επαγγελματική σιγουριά με χαμηλό ρίσκο.

Αλλά τα πράγματα έχουν αλλάξει. Θα περίμενε κανείς να το έχουν αντιληφθεί οι ιδιοκτήτες φορτηγών, που στο κάτω κάτω είναι άνθρωποι της αγοράς. Η διεκδίκηση αποζημιώσεων, ενόψει της μετάβασης στη νέα συνθήκη, είναι ασφαλώς εύλογη. Ομως θα περίμενε κανείς ότι οι σημερινοί επαγγελματίες θα είχαν οργανωθεί και για τις επερχόμενες- και αναπόφευκτεςαλλαγές. Τους δόθηκε καιρός (και έχουν τρία χρόνια ακόμα) να οργανωθούν σε συνεταιρισμούς και εταιρείες, ώστε να αρχίσουν από προνομιούχο θέση τη μάχη του ελεύθερου ανταγωνισμού.

Η ελληνική οικονομία βρέθηκε σε πολύ βαθιά κρίση. Το βαρύ κόστος της ανάκαμψης ήδη το πληρώνουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, οι οποίοι ανταποκρίνονται στα κελεύσματα των καιρών με αξιοθαύμαστη καρτερία. Την ίδια καρτερία, μαζί με την ανάλογη προσαρμοστικότητα, θα περίμενε κανείς ότι θα επεδείκνυαν και οι, εν συγκρίσει, λιγοστοί που απολαμβάνουν τα προνόμια των κλειστών επαγγελμάτων.

Οι ιδιοκτήτες των βυτιοφόρων κάνουν μια απεγνωσμένη προσπάθεια να διατηρήσουν τα προνόμια δεκαετιών. Αλλά καμία κινητοποίηση, ποτέ, δεν έχει αίσια κατάληξη όταν γίνεται στον αέρα, χωρίς συμμαχίες και ερείσματα μέσα στην κοινωνία.