»ΑνασχηματισμΟς ΔαρβΙνου

Λώρη Κέζα ΒΗΜΑ

Αν στο υπουργείο Εργασίας είχε διοριστεί κάποιος αξιότερος από τον κ. Α. Λοβέρδο, το επίδομα αδείας των συνταξιούχων θα ήταν κατά τι υψηλότερο. Αν πάλι είχε διοριστεί κάποιος ανικανότερος, θα είχαν χαθεί ακόμη και τα μινιμαλιστικά επιδόματα που περισώθηκαν. Αν στο υπουργείο Υγείας είχε διοριστεί κάποιος πιο πεπειραμένος από την κυρία Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, θα..
είχε συμμαζευτεί η σπατάλη. Αν είχε διοριστεί κάποιος πιο επιτήδειος, θα είχε αναπτύξει αποδοτικές σχέσεις για ίδιον όφελος. Αν στο υπουργείο Παιδείας είχε διοριστεί κάποιος πιο αποδοτικός από την κυρία Αννα Διαμαντοπούλου, θα είχε διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία των σχολείων από Σεπτέμβρη. Αν είχε διοριστεί κάποιος πιο διστακτικός, δεν θα συγκρουόταν με νοσηρές νοοτροπίες. Δηλαδή ακόμη και τώρα, υπό την ασφυκτική πίεση των προτεκτόρων, υπάρχει περιθώριο για άσκηση πολιτικής από τα πρόσωπα. Μπορεί το κάδρο να το καθορίζουν άλλοι, όμως οι υπουργοί βάζουν τη δική τους πινελιά. (Από μουντζούρες άλλο τίποτε.)

Με αφορμή ερώτηση που υποβλήθηκε στον κ. Θ. Πάγκαλο, ξεκίνησαν σενάρια περί ανασχηματισμού. Ως γνωστόν δεν έχει καμία σημασία η απάντηση του αντικυβερνήτη. Αρκεί να διατυπωθεί το ερώτημα για να αρχίσουν τα σενάρια που εμπεριέχουν εικασίες, εκτιμήσεις, κρυφούς πόθους, υστεροβουλίες- ανακατεμένα με κριτική των πεπραγμένων και γνώση των παπανδρεϊκών αισθημάτων. Αίφνης έχουν όλοι - καλή ώρα- γνώση και άποψη για τις επικείμενες αλλαγές. Για τον ίδιο τον κ. Πάγκαλο βρέθηκε πόστο στην Αμυνα, και από εκεί ο κ. Ευ. Βενιζέλος θα πάει στο Εσωτερικών, γιατί ο κ. Ι. Ραγκούσης προαλείφεται για Περιφερειάρχης Αττικής, αν δεν προκριθεί η κυρία Φώφη Γεννηματά. Μια σειρά από δέκα καραμπόλες υπάρχει σε κάθε πλήρες σενάριο ανασχηματισμού. Στα περισσότερα υπάρχει κοινός τόπος, καθώς οι ανίκανοι της κυβέρνησης έχουν δώσει ικανό δείγμα της ανεπάρκειας. Ας μην ξεχνάμε ότι δημοσιεύτηκαν και «βαθμοί τριμήνου», με τον κ. Πάγκαλο να παρακολουθεί την εφαρμογή του Προγράμματος Σταθερότητας. Αξιολόγηση των υπουργών έκαναν και εκπρόσωποι της τρόικας.

Σε κάθε περίπτωση ο ανασχηματισμός θα αναδείξει το πολιτικό είδος που επιβιώνει. Δεν είναι απαραιτήτως «σοσιαλιστής», δεν είναι καν προοδευτικός ούτε θυμάται επακριβώς τι έλεγε στην αντιπολίτευση. Ο Δαρβίνος θα ξεχώριζε τα δυνατά άτομα μεταξύ των «διαχειριστών», εκείνων δηλαδή που αφήνουν την ιδεολογία πίσω τους σαν τα απόνερα της βάρκας. Ο πολιτικός με μέλλον στην επόμενη κυβέρνηση είναι εκείνος που σηκώνει τα μανίκια για να βγάλει τη δουλειά έχοντας κατά νου ότι καμία δουλειά δεν είναι ντροπή. Διαχειρίζεται την κρίση έχοντας την πεποίθηση ότι τοιουτοτρόπως σώζει τη χώρα από την καταστροφή. Ο ρομαντισμός υποκαθίσταται από τον αμοραλισμό, που είναι και πιο πρακτικός σε συνθήκες κινδύνου. Αν πάντως προσπεράσουμε τα πρόσωπα για να προχωρήσουμε στην άλλη δημοφιλή πτυχή του ερωτήματος (το «πότε»), εκεί τα πράγματα θα μπορούσαν να επιταχυνθούν.

Εάν έχει γίνει κατανοητό στο Μαξίμου ότι κάποιοι υπουργοί είναι εντελώς ακατάλληλοι, δεν υπάρχει κανένας λόγος να παραμένουν στη θέση τους ούτε μία ημέρα παραπάνω. Σε μια περίοδο που μαστιγώνονται οι πολίτες για το καθετί, είναι προκλητικό η ανεπάρκεια να συναντά επιείκεια. Τα σενάρια που κυκλοφορούν τοποθετούν τις αλλαγές κάπου πριν από τη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης ή κάπου έπειτα από τις εκλογές. Οι ανίκανοι υπουργοί όμως πάνε πίσω τη χώρα κάθε ημέρα που περνάει.

Ας ληφθούν γρήγορα οι αποφάσεις, όσο γρήγορα αποφασίστηκε να περικοπούν οι αποδοχές, να απολυθούν οι συμβασιούχοι, να αυξηθεί ο ΦΠΑ. Αν περιμένει ο Πρωθυπουργός την εξέλιξη των ειδών για να ξεχωρίσουν οι ανθεκτικότεροι, θα χρειαστεί πολύς καιρός.