»Ποικιλια βαριδιων

Tου Παντελη Μπουκαλα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Σλόγκαν εύηχο, για να διαδεχθεί το «σεμνά και ταπεινά» που το περιέλαβε έγκαιρα ο μαζικός καγχασμός, δεν έχουν εμπνευστεί ακόμα οι υπεύθυνοι της «νέας Νέας Δημοκρατίας». Σίγουρα αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες τους οι άνθρωποι· δεν είναι εύκολο να βγαίνουν στην αγορά σαν αυστηροί τιμητές όταν τα έργα και οι ημέρες τους παραμένουν νωπά στη μνήμη. Η πρόταση πάντως που επαναλαμβάνει μονότονα ο νέος αρχηγός της..
Ν.Δ. περιγράφει (σε τόνους ελαφρώς αυτοεπαινετικούς, αν όχι και αυτοθαυμαστικούς) την «απόφασή» του να «ξεφορτωθεί τα βαρίδια», εξαιτίας των οποίων βουλιάζει το κόμμα του. Θα σκέφτεται προφανώς ότι πάνω-κάτω τα ίδια υποσχόταν μια φορά κι έναν καιρό ο αντιμνηστήρας του στη μάχη για την εξουσία κ. Γ. Παπανδρέου, και πρόκοψε· οπότε, γιατί να μην επαναλάβει και αυτός την επαγγελία της αδύνατης ενδοκομματικής κάθαρσης;

Υπάρχει πάντως μια (εσκεμμένη και επιθυμητή) ασάφεια ως προς το τι και ποιους εννοεί σαν βαρίδια ο κ. Σαμαράς. Οπωσδήποτε σ’ αυτήν την καταδικαστέα κατηγορία θα συμπεριλαμβάνει τα μεγαλοστελέχη που, με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους, όταν υπούργευαν, υφυπούργευαν ή χαίρονταν την αίγλη του γενικού γραμματέα, δρασκέλισαν με άνεση και χάρη τα σύνορα που χωρίζουν τη νομιμότητα και την ηθική από τα αντίθετά τους. Θα συγκαταλέγει επίσης στους αποβλητέους (και θα θέλει να τους ξεφορτωθεί σαν απόβαρο που εμποδίζει τις υψηλές πτήσεις) όσους, ασκώντας πρόχειρα, ράθυμα, ρουσφετολογικά, καταχρηστικά ή με την πατέντα της διαπλοκής την εξουσία τους, οδήγησαν τη χώρα σε μια από τις δεινότερες κρίσεις της· την οδήγησαν δηλαδή, από κοινού με την ομοιότροπη πολιτική του ΠΑΣΟΚ, στα ασφυκτικά χέρια του ΔΝΤ, το οποίο τώρα ο κ. Σαμαράς αναθεματίζει.

Αν πάντως δεν τεθούν κάποια όρια στη σκοπούμενη (ή απλώς αναγγελλόμενη) κάθαρση, η Ν.Δ. απειλείται να βρεθεί αποψιλωμένη από στελέχη. Τα πράγματα είναι απλά, τουλάχιστον για όσους δεν παίρνουν γραμμή από την κομματική τους ταυτότητα. Στα βαρίδια δεν συναριθμούνται μόνο τα γνωστά «ονόματα» που έτσι κι αλλιώς αποκλείστηκαν από τις λίστες υποψηφίων στις φθινοπωρινές εκλογές, ο κ. Βουλγαράκης, λ.χ., ο κ. Παυλίδης, ο κ. Ρουσόπουλος, ο κ. Δούκας. Αν βαρίδι θεωρείται όχι μόνο όποιος σκανδάλισε και σκανδαλίστηκε, αλλά και όποιος απέτυχε μια-δυο-τρεις φορές στο αξίωμα που του ανατέθηκε, τότε βέβαια βαρίδι είναι και ο υπαρχηγός του κ. Σαμαρά, ο κ. Αβραμόπουλος· μπορεί ο ίδιος να καυχάται για το «έργο» του ουδείς όμως μας υποχρεώνει να πιστέψουμε πως η προσωπική του καύχηση αποτελεί πόρισμα της ίδιας της Ιστορίας. Βαρίδια, επίσης, με την ίδια λογική, είναι και ο πρώην αρχηγός της Ν.Δ., ο κ. Καραμανλής, εκτός και κριθεί επιτυχημένος ένας καπετάνιος που οδηγεί το πλοίο του σε ναυάγιο. Αλλά και ίδιος ο κ. Σαμαράς έχει να επιδείξει, από τη θητεία του στο υπουργείο Πολιτισμού (ή στην αρχηγία της ΠΟΛ.ΑΝ.) τίποτα δάφνες που να τον εξαιρούν αυτονοήτως από την ανεπιθύμητη χορεία των βαριδίων;