»Τεσσερις ωρες με την πλατη στον τοιχο

Το σκληρό παζάρι του Γιώργου με τον «καλό» Σαρκοζί και την «κακή» Μέρκελ
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010 ΝΕΑ

Μέσα σε τέσσερις ώρες κρίθηκε η τύχη της Ελλάδας στις Βρυξέλλες. Κι αυτές τις τέσσερις ώρες, τις χειρότερες ίσως της πολιτικής του καριέρας, θα τις θυμάται για χρόνια ο Γιώργος Παπανδρέου. Όσοι τον είδαν μετά στην τηλεόραση να ανακοινώνει στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου τα όσα αποφάσισε η Ευρωπαϊκή Ένωση για το «ελληνικό πρόβλημα», κατάλαβαν ότι σ΄ αυτές τις τέσσερις ώρες, ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν συνεχώς με την πλάτη στον... τοίχο.

Oι πληροφορίες που βγαίνουν σιγά σιγά προς τα έξω μιλούν για μια διαπραγμάτευση που είχε τον χαρακτήρα παζαριού και όπου οι ρόλοι φάνηκαν να ήταν δοσμένοι από την αρχή: ο Νικολά Σαρκοζί στον ρόλο του «καλού» μπάτσου, η Άνγκελα Μέρκελ στον ρόλο του «κακού» κι ο ολοφάνερα «χάρτινος» πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Βαν Ρόμπαϊ σε ρόλο παρατηρητή. Το «στάτους» δεν άλλαξε ούτε όταν η «παρέα» συμπληρώθηκε με τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο και τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν- Κλοντ Τρισέ, με τον Μπαρόζο σε επιβοηθητικό ρόλο «καλού» και τον Τρισέ να εναλλάσσεται με τη Μέρκελ στον ρόλο του «κακού».

«Κι άλλα μέτρα». Όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στο ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός βρέθηκε για άλλη μια φορά να πιέζεται να δεσμευτεί ότι θα λάβει «και άλλα μέτρα». Ούτε οι δηλώσεις του ότι «δεν αντέχει άλλα μέτρα ο Έλληνας πολίτης στην παρούσα φάση» ούτε η υπόσχεσή του ότι «αν δεν πάει καλά το Πρόγραμμα Σταθερότητας, θα μπορούσε να συζητήσει τη λήψη πρόσθετων μέτρων», ήταν αρκετά για να καθησυχάσουν τον άξονα Μέρκελ - Τρισέ. Επέμεναν, αναφέρουν οι πληροφορίες, σε άμεση λήψη μέτρων προκειμένου να παράσχουν βοήθεια. Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη που εδώ και μήνες ανέμενε η κυβέρνηση να εκδηλωθεί, αποδείχθηκε ένας δύσβατος δρόμος για την Ελλάδα.

Η κατάσταση που διαμορφώθηκε και για την οποία ήταν ήδη προϊδεασμένος από την προηγούμενη εβδομάδα ο Γιώργος Παπανδρέου εξαιτίας των παρασκηνιακών διαβουλεύσεων που βρίσκονταν σε εξέλιξη με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά και με το Παρίσι και το Βερολίνο, τον οδήγησαν να δηλώσει ευθέως ότι «η Ελλάδα δεν επιζητεί οικονομική βοήθεια, αλλά μόνο πολιτική στήριξη». Η θέση αυτή που είχε αποφασιστεί στη διάρκεια αλλεπάλληλων συσκέψεων στο Μέγαρο Μαξίμου, προκρίθηκε προκειμένου να αποτραπεί να τεθεί η χώρα σε κανονική επιτροπεία από τους μεγάλους εταίρους της ευρωζώνης. Και δηλώθηκε για πρώτη φορά μετά τη συνάντηση του κ. Παπανδρέου με τον Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί, την Τετάρτη το μεσημέρι, όταν στη διάρκεια των συνομιλιών στα Ηλύσια Πεδία, από γαλλικής πλευράς ζητήθηκαν ευθέως ανταλλάγματα για τη στήριξη: ξεμπλοκάρισμα των εξοπλιστικών προγραμμάτων του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, γαλλικές επενδύσεις στην Ελλάδα στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, επενδύσεις στον τομέα της πληροφορικής.

Όταν έσβησαν τα φώτα. Ήταν τόσο καθαρή μάλιστα η στάση στον συγκεκριμένο τομέα της γαλλικής πλευράς, ώστε κυβερνητικό στέλεχος που μετείχε της αποστολής δήλωσε αργότερα στα «ΝΕΑ»: «Καλά πήγαμε, αλλά τα πράγματα δεν ήταν περίπατος. Ο Σαρκοζί είναι γνωστός». Και πράγματι, τα χαμόγελα και οι εγκάρδιοι χαιρετισμοί μπροστά στις κάμερες, ήταν ακριβώς γι΄ αυτό: μόνο για τις κάμερες. Όταν έσβησαν τα φώτα και οι δύο ηγέτες μετέβησαν στην αίθουσα όπου δόθηκε το γεύμα εργασίας, ο Γ. Παπανδρέου βρέθηκε μπροστά στην πραγματικότητα που διέπει τις διεθνείς σχέσεις, και ο ίδιος την ξέρει καλά, ώστε να μην ξεγελιέται από τυπικές εγκαρδιότητες.

Η ελληνική αποστολή έφυγε από το Παρίσι με τη βεβαιότητα ότι έχει εξασφαλίσει την πολιτική στήριξη και εφόσον χρειαστεί, θα έχει και την οικονομική. Προς επίρρωση μάλιστα της συμφωνίας, υπήρξε και τηλεφωνική επικοινωνία του Γ. Παπανδρέου με την Άνγκελα Μέρκελ, λίγο πριν πάρει το τρένο για τις Βρυξέλλες (υπόδειγμα λιτότητας το ταξίδι του Πρωθυπουργού- στο Παρίσι απέφυγε τα πολυτελή ξενοδοχεία και προτίμησε το σχετικά... απόμερο «Πέρσινγκ Χολ» στην οδό Πιέρ Σαρόν) κι έτσι δεν χρειάστηκε να ταξιδέψει ώς το Βερολίνο, όπως κυκλοφορούσε φήμη στους δημοσιογραφικούς κύκλους.

Στις Βρυξέλλες. Κλείστηκε το ραντεβού της επομένης στις Βρυξέλλες, προκειμένου να καθοριστούν οι «τεχνικές» λεπτομέρειες της συμφωνίας στήριξης- σύμφωνα με το ίδιο κυβερνητικό στέλεχος. Όλοι υπέθεσαν ότι ο γαλλογερμανικός άξονας θα αποφάσιζε την οικονομική στήριξη της Ελλάδας, πλην της πολιτικής. Το ότι αυτό δεν έγινε, σήμερα το αποδίδουν όλοι στη σκληρή στάση της Άνγκελας Μέρκελ, που πιέζεται με τη σειρά της από το εσωτερικό της κυβέρνησής της, αλλά και την Κοινοβουλευτική της Ομάδα.

Όπως και να έχει το πράγμα, ο Γιώργος Παπανδρέου μοιάζει να είναι ο μόνος σε μια κυβέρνηση απογοητευμένων από τις εξελίξεις, που πιστεύει ότι «η Ελλάδα θα τα καταφέρει». Είναι ίσως από τις περιπτώσεις που θέλει κανείς να τον πιστέψει. Ειδικά αν έχει ζήσει από κοντά όλο αυτό το απίστευτο παζάρι, με αντικείμενο τη διάσωση μιας χώρας, της χώρας του...

Τα χαμόγελα Σαρκοζί ήταν μόνο για τις κάμερες
Τα «Γιουροφάιτερ» και οι «παγωμένες» οφειλές από φάρμακα

Στην Αθήνα, υπάρχουν πολιτικά στελέχη που θεωρούν ότι πίσω από τη σκληρή στάση της Γερμανίδας καγκελαρίου, μπορεί επίσης να κρύβεται η αντίδραση της Γερμανίας στην άρνηση, διαχρονικά, των ελληνικών κυβερνήσεων να αγοράσουν τα πανάκριβα «Γιουροφάιτερ»- τριάντα τουλάχιστον ζητάει να αγοραστούν η Γερμανία. Επίσης υπάρχουν οι σχεδόν «παγωμένες» οφειλές προς γερμανικές εταιρείες προμηθειών φαρμακευτικού και νοσοκομειακού υλικού, που υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τα 3 δισ. ευρώ- και συνολικά τα χρέη του Ελληνικού Δημοσίου προς εταιρείες γερμανικών συμφερόντων φτάνουν τα 6,2 δισ. ευρώ.