»50 ημερες Σαμαρας στη ΝΔ: Quo vadιs Αντωνη;

Ο…blogάκιoς ellispoint

Πέρασα σήμερα απ’ τη Ρηγίλλης να πω ένα «γειά». Κι ένα «χρόνια πολλά» για την επέτειο των 50 ημερών της νέας ηγεσίας.

Ο Αντώνης έλειπε, μιλούσε στην ΟΝΝΕΔ, και τον παρακολουθούσαν από μια γιγαντοοθόνη. Ολοι εκεί ήταν, μόνον ο Μαρκόπουλος έλειπε που τσακωνόταν με τη Γκερέκου για κάτι χρεωστούμενα του ΕΟΤ - όλοι οι άλλοι όμως ήταν εκεί για να ακούσουν τον Αντώνη.

Εκατσα κι εγώ μαζί τους κι ακούω, με το «καλημέρα», ότι ο «τόπος είναι αντιμέτωπος με ακυβερνησία» κι ότι «η ανοχή τελειώνει». Ο Αντώνης το ‘λεγε, φωνάζοντας, στην οθόνη και στην ΟΝΝΕΔ. Σκιάχτηκα να σας πως την...
αλήθεια, μπερδεύτηκα λίγο, γυρνάω δίπλα μου και βλέπω τη Μαριέττα. Τη ρωτάω πόθεν προέκυψε η «ακυβερνησία» και πού πήγε η «παραγωγική» αντιπολίτευση, αλλά μου ‘ριξε μια ματιά-φαρμάκι. Μου ‘κανε νόημα να σωπάσω και μετά σήκωσε το βλέμμα στον ουρανό. Απ’ έξω εκείνη την ώρα μου φάνηκε ότι άκουσα κι ένα γελάκι - πέρναγε ο Νικήτας και πήγαινε στο Δημαρχείο.

Ξαναγυρνάω στην οθόνη, ακούω τον Αντώνη να ξιφουλκεί για τις «κόκκινες-γαλάζιες» γραμμές στο μεταναστευτικό. Ξαναμπερδεύτηκα, γυρνάω και ρωτάω τον Χρήστο Ζώη εάν επέστρεψε ο Καρατζαφέρης στα ρετιρέ. Όχι μου είπε, ακόμη στο ισόγειο είναι, αλλά σπρώχνει ν’ ανέβει κατά πάνω.

Η τρίτη θολούρα μου ήρθε στον εκλογικό νόμο: «Όχι στα αρχηγικά κόμματα, όχι στο γερμανικό μοντέλο», έλεγε ο Αντώνης από την οθόνη. Δεν άντεξα, γύρισα και τράβηξα απ’ το μανίκι τον Αρη. Καλά βρε παιδί μου, του λέω, εσύ κι άλλοι δεκαπέντε τουλάχιστον δεν έχετε πει «ναι» στο νέο εκλογικό νόμο; Μην ανησυχείς, μου ψιθυρίζει, θα βγει αύριο-μεθαύριο η Ντόρα και θα τα πει όλα.

Εκεί μπερδεύτηκα εντελώς, βγήκα απ’ την αίθουσα κι άρχισα να ψάχνω από γραφείου εις γραφείον τον Αβραμόπουλο. Τον πέτυχα πίσω από μια μισάνοιχτη πόρτα, μίλαγε στο τηλέφωνο. «Μην τα παίρνετε κι όλα τοις μετρητοίς», τον άκουσα να λέει, «νέος είναι, ασταθής ακόμη, κάπως πρέπει να βρει ένα ηγετικό προφίλ κι έναν βηματισμό ο άνθρωπος - εδώ είμαι εγώ άλλωστε ...»

Μετά απ’ αυτό ομολογώ ησύχασα. Δεν τον ενόχλησα και πήρα το δρόμο να φύγω. Εριξα, βέβαια, μια ματιά έξω πρώτα - ξέρετε, μήπως περνούσε από πουθενά ο επίτιμος. Ευτυχώς όμως, τίποτα. Θα πήγε αλλού φαίνεται - θα ψάχνει κανάλι να κάνει νέα τηλεοπτική παρέμβαση.

Κι έτσι έφυγα μόνος, με βαθιά αναρώτηση: Εάν προτιμώ Αντώνη, ασταθή και σε αναζήτηση προφίλ έστω, ή επίτιμες φωνές του παρελθόντος. Δε βαριέσαι όμως είπα, αντιπολίτευση είναι, θα περάσει...