»ΤοΥνελ και χαραμΑδα

άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
ΜΕ ΣΤΟΧΟ την, κατά το δυνατόν, μεγαλύτερη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, η κυβέρνηση ανακοίνωσε χθες και νέες περικοπές δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού, με τις οποίες: Παγώνουν για το 2010 οι προσλήψεις στο Δημόσιο, εκτός από τους τομείς της Υγείας και της Παιδείας.
Επίσης, παγώνουν οι πάνω από 2.000 ευρώ αποδοχές των υπαλλήλων και των συνταξιούχων του Δημοσίου.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ καθαρά για μέτρα λιτότητας που, κατά την κυβέρνηση, υπαγορεύει η κατάσταση «έκτακτης ανάγκης», στην οποία έφερε την οικονομία η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας. Ο πρωθυπουργός, μάλιστα, που ...προεκλογικά δεν μιλούσε για λιτότητα, δικαιολόγησε τα μέτρα δηλώνοντας: «Ποτέ δεν μπορούσαμε να φανταστούμε το μέγεθος της απόκλισης από την πραγματικότητα». Θα καλυφθεί, λοιπόν, η απόκλιση της αναξιοπιστίας με λιτότητα, δηλαδή με αύξηση της ανεργίας και με καθήλωση αποδοχών, διότι και οι αυξήσεις στις αποδοχές κάτω των 2.000 ευρώ θα είναι ασήμαντες.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, για την αναθέρμανση της οικονομίας θα διατεθούν 10,3 δισ. ευρώ το 2010, όπως ανακοίνωσε χθες η κυβέρνηση. Τα σχετικά μέτρα προβλέπουν επενδύσεις, ρευστότητα στην αγορά, ρύθμιση οφειλών επιχειρήσεων και υπερχρεωμένων καταναλωτών, αναμόρφωση του «Τειρεσία» κ.ά.

ΜΕ ΑΥΤΕΣ τις πολιτικές, που προωθεί η κυβέρνηση, μπορεί να ξεπεραστεί η κρίση, να εξυγιανθεί η οικονομία και να βγούμε, επιτέλους, από το τούνελ; Η καθαρή απάντηση είναι, ότι δεν θα βγούμε, τουλάχιστον τα επόμενα χρόνια. Οι πόρτες του Δημοσίου, στο οποίο υπάρχουν χιλιάδες κενές θέσεις απαραίτητου προσωπικού, θα μείνουν κλειστές. Μετά το 2011 θα ανοίξει μια χαραμάδα και θα γίνεται μία πρόσληψη για κάθε πέντε υπαλλήλους που θα συνταξιοδοτούνται. Αλλά και τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα θα μείνουν καθηλωμένα. Και οι φτωχοί θα περιμένουν ανακούφιση με επιδόματα φτώχειας και αλληλεγγύης.

ΥΠΑΡΧΕΙ ελπίδα ή «μη μιλάς, μη γελάς, κινδυνεύει η Ελλάς»; Αν δεν αποκατασταθεί η χαμένη από δεκαετίες αξιοπιστία του κράτους και της πολιτικής, που είναι υπεύθυνη, δεν υπάρχει ελπίδα. Και δεν θα γίνεται τίποτε με τις περικοπές δαπανών, όταν δεν γνωρίζουμε τι εισπράττει και τι ξοδεύει το κράτος. Ούτε και η άρρωστη οικονομία θα αναθερμαίνεται και θα θεραπεύεται με ενέσεις εκτάκτων χρηματοδοτήσεων.

ΕΙΝΑΙ δυνατόν να μη γνώριζε ο Γιώργος Παπανδρέου ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ποια ήταν η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και να τη γνώρισε τώρα; Ασφαλώς τη γνώριζε ή έπρεπε να τη γνωρίζει και να είναι φειδωλός σε υποσχέσεις.

ΓΝΩΡΙΖΕ, επίσης, ποια είναι η κατάσταση του κράτους, του οποίου, όπως είπε, πρέπει να αλλάξει ριζικά ο τρόπος και η αντίληψη λειτουργίας του, διαφορετικά «σύντομα θα είμαστε μέρος του προβλήματος». Επείγει, λοιπόν, να γίνουν οι ανατροπές και οι συγκρούσεις πριν αρχίσει η αφομοίωση από το πρόβλημα και αυτής της κυβέρνησης.