»ΣκεπτΟμουνα...

Με τον ΑΝΔΡΕΑ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
ΕΝ αναμονή της ρεβάνς με την Ουκρανία, απόγευμα της Τετάρτης, σκέπτομαι μεγαλοφώνως. Μερικά μόνο από αυτά που σκέπτομαι τα γράφω, τα περισσότερα τα καταπίνω. Το σημαντικότερο που 'χω μάθει τριάντα χρόνια φούρναρης σ' αυτή τη δουλειά είναι πώς να αυτολογοκρίνομαι. Γιατί αν ξεστόμιζα όσα σκεπτόμουνα, θα 'χα μπει προ πολλού στο χώμα ή στη φυλακή.
ΣΥΓΧΩΡΑ ΜΕ του λόγου σου αν μερικές φορές παριστάνω την ξανθιά. Είναι ο μόνος τρόπος για να μ' έχεις σώο και... αβλαβή κάθε μέρα εδώ μπροστά σου. Αν δεν δέχτηκες να γίνεις μισθοφόρος κάποιου στρατού να διαβάλλεις για λογαριασμό του τον εκάστοτε αντίπαλο, τότε ανήκεις στους λιγοστούς επιβιώσαντες ελεύθερους σκοπευτές. Ο,τι καλύτερο για να σου προτείνουν συνεχώς να εκτελέσεις κάποιο συμβόλαιο.

ΑΛΛΑ η αφεντιά μου τα 'χει φάει τα ψωμιά της, δεν θα τα μπαγιατεύσει τώρα στα στερνά. Αλλωστε αυτό που στ' αλήθεια με ενδιαφέρει είναι να βάλουμε ένα γκολάκι, να πάρουμε τουλάχιστον το χι και να πάμε στη Νότια Αφρική. Εν τω μεταξύ συνεχίζω να σκέπτομαι μεγαλοφώνως. Δέκα σκεπτόμουνα, ένα γράφω. Να σου πω τώρα για τους «Πυρήνες της Φωτιάς»;

ΑΦΟΥ δεν είδες (προ)χθες στη Nova την ταινία για τη RAF, δεν θα σου πω. Γιατί και να σ' το πω, δεν θα το καταλάβεις. Ακόμη κι ο Μίκης μας «δεν το 'χει το θέμα». Παρ' ότι απολαύσαμε χθες τη γενναιότητα του χιούμορ του.

ΘΑ σου πω τότε το κατιτίς και για την κούρσα διαδοχικής στη Νέα Δημοκρατία. Η μέχρι τώρα αντιπαράθεση είναι κυρίως επικοινωνιακή, χωροταξική και λιγότερο πολιτική. Ποιος θα ταχθεί με ποιον, δηλαδή. Αν πρέπει πρώτα η Δεξιά ιδεολογικά να ανασυνταχθεί, κι ύστερα στους κεντρώους ν' απευθυνθεί, ή χωρίς ομφαλοσκοπήσεις να συνεχιστεί του μεσαίου χώρου η στρατηγική. Η κότα κάνει το αβγό ή το αβγό την κότα δηλαδή;

ΤΟ πάπλωμα και για τη Νέα Δημοκρατία παραμένει η εφηρμοσμένη πολιτική· τι ακριβώς προτείνουν οι υποψήφιοι για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, το κράτος που καταρρέει και το πολιτικό σύστημα που νοσεί. Μόνο τότε η διαφορά τους θα γίνει διακριτή. Εχω την αίσθηση πως ο Αντώνης είναι πιο κοντά σε μια κεϊνσιανή παρά στη νεοφιλελεύθερη λογική. Πως επιθυμεί ένα πιο ανοιχτό πολιτικό σύστημα με ισχυρό κράτος ρυθμιστή. Πώς θα γίνει κατανοητό, όμως, αν εγκαίρως δεν το πει;...

ΘΑ πω και κάτι για τη διαφθορά τώρα που πιάνουμε πάτο. Εχει δίκιο ο Βγενόπουλος, το κράτος έχει καταντήσει διαφθορέας των επιχειρηματιών. Σ' αυτή τη χώρα άμα είσαι κύριος και νομοταγής την ήπιες! Αν είσαι, ας πούμε, ελεύθερος επαγγελματίας - μπλοκάκιας άλλαξε σπίτι άμα μπορείς!... Πρέπει να αλλάξεις και εφορία. Τουτέστιν, πρέπει να 'ρθουν στη νέα σου διεύθυνση και να κάνουν αυτοψία... Για να διαπιστώσουν αν πράγματι υπάρχει το σπίτι όπου μένεις και το δηλώνεις, νέα επαγγελματική σου στέγη ή είναι κανένα άχτιστο και συ είσαι μαϊμού... Μέχρι εδώ, ΟΚ! Αν όμως δεν έρχονται, όπως σ' ένα φίλο μου; Αν σου λένε συνέχεια «έχουμε πάρα πολλή δουλειά, θα 'ρθουμε την άλλη εβδομάδα» κι έχουν περάσει ήδη δύο μήνες; Πώς θα πάρεις τη δουλειά; Ή πρέπει να παρακαλέσεις, να βάλεις μέσον ή, αν βρεις άκρη, να δώσεις γρηγορόσημο. Για το πιο απλό. Το αυτονόητο.

ΕΙΔΑ στην TV έναν επιχειρηματία ομογενή που προσπαθούσε να κάνει εδώ... στο πατρίδα μια μεγάλη επένδυση και δεν έβρισκε άκρη με την επιτηδευμένη γραφειοκρατία. Χρειάζεται να ιδρυθεί επειγόντως δίπλα στο γραφείο του πρωθυπουργού μια εξπρές σέρβις νέα δημόσια υπηρεσία που να διεκπεραιώνει σε χρόνο dt, χωρίς καμιά γραφειοκρατία, όλα όσα απαιτούνται για τις νέες επενδύσεις. Είναι απίστευτο να 'ρχεται κάποιος να επενδύσει εδώ για ν' ανοίξουν οι δουλειές κι αντί να του κάνουμε τεμενάδες, να τον διώχνουμε!

ΣΑΣ αφήνω τώρα γιατί αρχίζει το ματς. Αρκετά, σκεπτόμουνα. Ετσι αποκαλεί το (άτιμο τ') ανιψάκι μου στο σχολείο τις κουλτουριάρες γκομενίτσες: σκεπτόμουν.