»O tempora, o camores!

Tου Στεφανου Κασιματη / kassimatis@kathimerini.gr

Πολύ εύστοχα ο Αντώνης Σαμαράς μίλησε τις προάλλες για «θεσμοποίηση της διαφθοράς στην Ελλάδα». Δυστυχώς όμως τα πράγματα αποδεικνύονται πολύ χειρότερα. Με αφορμή τις αποκαλύψεις του σώματος των Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης για τον διευθυντή και τον υποδιευθυντή Πολεοδομίας Σύρου (που περιλαμβάνει και την αμαρτωλή Μύκονο), το διοικητικό συμβούλιο του Συλλόγου Μελετητών Μηχανικών Νομού Κυκλάδων εξέδωσε στις 16 του μηνός μια πολύ ενδιαφέρουσα ..
ανακοίνωση. Να υπενθυμίσω, για όσους δεν είδαν τα σχετικά δημοσιεύματα χθες και προχθές, ότι ο μεν κύριος διευθυντής εμφανίζεται να κατέχει ακίνητη περιουσία μεγάλης αξίας και τραπεζικές καταθέσεις άνω των 600.000 ευρώ, ο δε κύριος υποδιευθυντής καταθέσεις περίπου 1,5 εκατομμυρίου ευρώ.

Ο σύλλογος, διά του Δ. Σ., μέμφεται την κεντρική διοίκηση, επειδή «όπως πάντα κοιτάζει το δέντρο και αφήνει το δάσος. Οι πολιτικοί υπεύθυνοι, ενώ δεν ασχολήθηκαν ποτέ με την κακοδαιμονία των υπηρεσιών, την υποστελέχωση και τις ελλείψεις αυτών σε όλα τα επίπεδα, τώρα ψάχνουν σκάνδαλα επικοινωνιακού τύπου για να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από τα τρέχοντα θεμελιακά προβλήματα της χώρας». Φυσικά, τα μέλη του Δ. Σ. τονίζουν ότι δεν είναι επιθυμία τους να παρέμβουν στο έργο της Δικαιοσύνης. (Στηρίζουν τους θεσμούς, βλέπετε...) «Εν τούτοις», προσθέτουν, «δεν μπορούμε παρά να εξάρουμε παράλληλα και τη σημαντική προσφορά αυτών των συναδέλφων μηχανικών που επί εικοσαετία, με πενιχρά λειτουργικά μέσα, εν μέσω δαιδαλώδους νομοθεσίας και πλήθους (sic) υπηρεσιακών ελέγχων ανταποκρίθηκαν άριστα στα οργανωτικά και υπηρεσιακά καθήκοντά τους»! Οπως λέει ένας φίλος μου, παραφράζοντας τον Κάτωνα, ο tempora, o camores!..

Αντιλαμβάνεσθε, λοιπόν, ότι έχουμε προ πολλού υπερβεί το στάδιο της «θεσμοποίησης της διαφθοράς». Βρισκόμαστε πλέον στη θεσμοποίηση της αναισχυντίας. Αν και προσπαθώ να συντηρήσω μέσα μου την ελπίδα ότι ίσως υπερβάλλω κάπως με τον όρο αναισχυντία, διότι ουδείς εκ των μελών του Δ. Σ. έχει τολμήσει να βάλει το ονοματάκι του κάτω από την ανακοίνωση...

Ο Βύρων αποκαλύπτει

Το μόνο για το οποίο αποφεύγει να καταγγείλει τον «Καλλικράτη» ο Βύρων Πολύδωρας είναι ότι μπορεί να περιλαμβάνεται στα σχέδια των δήθεν «Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών»! Πάλι καλά δηλαδή, διότι, σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε χθες, ο πρώην υπουργός Δημοσίας Τάξεως διαπιστώνει ότι «η εκλεγμένη περιφέρεια διαμορφώνει τις προϋποθέσεις για δυνητικό ακρωτηριασμό του ενιαίου και αδιαίρετου έθνους-κράτους» και αποκαλύπτει στους αφοσιωμένους θαυμαστές της σκέψης του ότι το σχέδιο του νέου διοικητικού χάρτη της χώρας ανοίγει τον δρόμο για την «εθνική αποσύνθεση»: «Η γκιλοτίνα στήνεται. Οι συνθήκες περιμένουν την ωρίμανσή τους. Δοβλετοποίηση, βιλαέτια και ποικίλες αυτονομήσεις λαμβάνουν θέση μάχης». Διερωτάται κανείς μήπως ο Βύρων γνωρίζει, αλλά δεν μας λέει, ότι ο σκοτεινός νους που συνέλαβε τον «Καλλικράτη» είναι του Kissinger...

Εντούτοις, το αξιοπερίεργο, για έναν διανοητή με τη δική του ακλόνητη πίστη στην ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού διά μέσου των αιώνων, είναι ότι οι φόβοι, τους οποίους εκφράζει ο Βύρων στο άρθρο του, ουσιαστικά θέτουν εν αμφιβόλω το ίδιο το ιδεολόγημα στο οποίο ομνύει! Είναι, δηλαδή, τεχνητό κατασκεύασμα η ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού, ώστε να διατρέχει τέτοιο φοβερό κίνδυνο από τις περιφέρειες; (Αυτό υπονοούν οι φόβοι του...) Η αδιάσπαστη συνέχεια των 3.000 χρόνων (έργο του Θεού, οπωσδήποτε) μπορεί να κινδυνεύει από τον... Ραγκούση; Αν είναι ποτέ δυνατόν! Γι’ αυτό επανέρχομαι στις υποψίες μου για τον δόλιο ρόλο του Kissinger στην όλη υπόθεση...

Από τα παραπάνω, προσωπικώς δεν μου μένει αμφιβολία ότι ο λατρεμένος Βύρων έχει πλέον καταδυθεί στα τρίσβαθα του κόσμου του, εκεί όπου το φως της λογικής δεν μπορεί να φθάσει και βασιλεύουν τέρατα και δράκοι. Παρ’ όλα αυτά, είναι πολύ τυχερός, διότι στην κατάσταση αυτή ενδέχεται να μην έχει πάρει χαμπάρι για την κατάσταση της οικονομίας μας...

Πράξη ανδρισμού

Απαντώντας σε χθεσινό σημείωμα της στήλης, σχετικώς με την αποστολή ευχών στον από τετραετίας αποθανόντα Γεώργιο Ράλλη, ο αγαπητός Κώστας Γκιουλέκας, γραμματέας Προγράμματος της Ν. Δ., γράφει:

«Επικοινωνώ μαζί σας με την παρούσα, για δύο λόγους: Πρώτον, για να σας ευχαριστήσω ειλικρινά για την έμμεση υπόδειξη που κάνατε προς εμένα και τους συνεργάτες του πολιτικού γραφείου μου -μέσω του εύστοχου καυτηριασμού της τραγικής γκάφας μου- για το πως πρέπει να αντιμετωπίζονται, με τη δέουσα προσοχή, τέτοιες καταστάσεις. Πως πρέπει δηλαδή να διαγράφονται αμέσως τα ονόματα των αποθανόντων από τη λίστα των ονομάτων που διαθέτει κάθε πολιτικό γραφείο, κάτι το οποίο πρέπει να είναι αυτονόητο, αλλά, δυστυχώς, δεν ήταν στη δική μας περίπτωση. Δεύτερον, για να ζητήσω δημόσια συγγνώμη τόσο από την οικογένεια του αειμνήστου Γεωργίου Ράλλη όσο και και από τους αναγνώστες σας γι’ αυτό το σοβαρότατο ατόπημα».

Η χαρά που μου προκάλεσε η επιστολή είναι τω όντι άφατος! Διότι, ώσπου να δοθούν οι αναγκαίες εξηγήσεις εκ μέρους του καλού και γενναίου βουλευτού, δεν έλειψαν οι αναίσχυντοι διαβολείς, οι οποίοι έσπευσαν εν τω μεταξύ να μου μεταφέρουν -άκουσον, άκουσον! - ότι ο Κ. Γκιουλέκας, ως ακραιφνής θαυμαστής του Γεωργίου Ράλλη, ουδέποτε συμφιλιώθηκε με την ιδέα της εκδημίας του ινδάλματός του, ότι δήθεν συνελήφθη κάποτε επ’ αυτοφώρω αναγράφων με σπρέι σε τοίχους του Κολωνακίου το σύνθημα «ΖΕΙ», ότι το γεγονός απεσιωπήθη, προκειμένου να αποφευχθεί το σκάνδαλο κ. λπ. Η γενναία παραδοχή του σφάλματος από πλευράς του εντιμοτάτου βουλευτού ας είναι ηχηρός κόλαφος στα πρόσωπα των ποταπών ψιθυριστών, αλλά και υπόδειγμα ανδροπρεπούς συμπεριφοράς προς τους δειλούς και ευθυνόφοβους. Το σφάλλειν είναι ανθρώπινο, όμως η απερίφραστος παραδοχή του σφάλματος προσιδιάζει στους ήρωες. Εύγε, αγαπητέ Κώστα!