»Ο Ηλιας Ψινακης ως αλλοθι

Του Θανάση Θ. Νιάρχου ΝΕΑ

Μεγάλη Πέµπτη, ο Θεός να µας συγχωρέσει που θα καταπιαστούµε µε ένα τόσο ξένο προς τη Μεγάλη Εβδοµάδα θέµα, αλλά η «επικαιρότητα» του Θείου Δράµατος είναι τόσο διαρκής και αδιάβλητη ώστε να φαντάζει ακόµη πιο επείγουσα η αντίστοιχη κοινωνική «προεξοχή». Μπορεί να φαίνεται προπετές ή και χυδαίο ακόµη, αλλά δεν είναι λίγοι όσοι... κατευχαριστήθηκαν τη φράση του Ηλία Ψινάκη «κάτσε κάτω µωρή κοντή µε το γο γο». Τουλάχιστον οι απειράριθµοι που τον ψηφίσανε και που δεν τον έστειλαν βέβαια στον δήµο για να τον ακούσουν να µιλάει όπως θα µιλούσε ο Γεώργιος Μπαµπινιώτης, αν είχε εκλεγεί δηµοτικός σύµβουλος. Τον ψηφίσανε ακριβώς για τον ακούσουνε να µιλάει µέσα στον δήµο όπως µιλάει στην τηλεόραση. Αυτό βέβαια δεν είναι κάτι που αθωώνει την ίδια τη φράση ούτε τους ανθρώπους που τον ψηφίσανε και πολύ περισσότερο τον ίδιο τον Ψινάκη. Ετερον εκάτερον. Το πρόβληµα όµως είναι πολύ πιο σοβαρό, περίπλοκο και σκοτεινό, σε σχέση µε τον αν διασκεδάζουµε ή θυµώνουµε, αδιαφορούµε ή οργιζόµαστε, µε το να ακούµε να εκτοξεύεται µια ύβρις ή µια προσβολή σε έναν δηµόσιο χώρο όπως είναι η τηλεόραση ή ο δήµος. Εγκειται ακριβώς στο να θεωρούµε ότι µια ύβρις ή µια προσβολή ιδιαζόντως τσουχτερή και απροκάλυπτη µε το να εκφέρεται µέσα σε έναν κατεστηµένο χώρο, όπως είναι αυτός του δήµου, µεταβάλλεται αυτόµατα σε µια αντικατεστηµένη γλώσσα και εκφράζει µια αντικατεστηµένη συµπεριφορά. Ο,τι χρειάζεται δηλαδή για να χάσουµε, µέρες που ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artID=4627854