του Τάσου Τέλλογλου http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=6436
Ο Άγγελος Στάγκος έγραψε στην «Καθημερινή» ότι η κυβέρνηση με την πολιτική της που οδήγησε στο μορατόριουμ της Κερατέας «έχασε έναν πόλεμο»… Οι υπουργοί της χωρίζονται σε εκείνους που διστάζουν να επιβάλλουν απόψεις γιατί τις θεωρούν ότι δεν είναι πλειοψηφικές και τους άλλους που δεν προσπαθούν να τις κάνουν πλειοψηφικές. Διότι για να... κάνεις αποφάσεις πλειοψηφικές πρέπει να πάς «εκεί έξω», στον κόσμο που φυσάει κάνει κρύο, μπορεί να σε βρίσουν, να σε προπηλακίσουν, να διαλύσουν την εικόνα που με τόσο κόπο φιλοτέχνησες στα μέσα.
Υπάρχουν μερικοί (Λοβέρδος, Πάγκαλος)που το επιχειρούν- με όχι μεγάλη επιτυχία πάντα- αλλά το επιχειρούν. Υπάρχουν και άλλοι, κυρίως η ομάδα που έφερε μαζί του ο κ Γ. Παπανδρέου, στην κεντρική πολιτική σκηνή που εν γνώσει της αδυναμίας τους να «συγκεντρώσουν στρατούς» δεν το επιχειρούν καν και απευθύνονται για βοήθεια στους μηχανισμούς του ΠΑΣΟΚ. Μόνο που το ΠΑΣΟΚ δεν διαθέτει πλέον μηχανισμούς, το ΠΑΣΟΚ, όπως και τα άλλα κόμματα, υπάρχει μόνο στα χαρτιά. Έτσι τα προβλήματα διαιωνίζονται χωρίς να παίρνονται αποφάσεις. Μία επένδυση μπορεί να περιμένει μέσα στο κοντέινερ ακόμα και αν η χώρα είναι πτωχευμένη και καλεί ξένους επενδυτές επειδή κάποιοι θα χάσουν σε αξία γής, ένας ΧΥΤΥ χωροθετημένος εδώ και χρόνια μπορεί να περιμένει επειδή κάποιοι άλλοι γαντζώνονται από τη γή που απέκτησαν στο όχι πολύ απώτερο παρελθόν με όχι και τόσο νόμιμους τίτλους, το κάθε μικρό η μικρότερο συμφέρον μπορεί να επιβάλλεται πάνω στο γενικό που αδυνατεί να εκφράσει το πολιτικό προσωπικό.
Κάποιοι στην κυβέρνηση λένε ότι δεν μπορούν ναν ανοίξουν όλα τα μέτωπα μαζί. Κάθε επιχείρημα τέτοιας μορφής στο βαθμό που δεν γίνεται δικαιολογία αβελτηρίας. Όσο πλησιάζει η ώρα της σύγκρουσης για την εκποίηση των τμημάτων της δημόσιας περιουσίας –που πρέπει να πουληθούν καθώς δεν έχουμε κάτι άλλο -ο,τι έχει απομείνει από τούς «στρατούς του ΠΑΣΟΚ» θα συγκεντρώνεται για τη μητέρα όλων των μαχών. Για να κερδηθεί αυτή η μάχη θα χρειαστούν πλειοψηφίες. Πλειοψηφίες που συσπειρώνονται μέσα από τη διαδικασία της πόλωσης στην πολιτική.
Υπάρχουν μερικοί (Λοβέρδος, Πάγκαλος)που το επιχειρούν- με όχι μεγάλη επιτυχία πάντα- αλλά το επιχειρούν. Υπάρχουν και άλλοι, κυρίως η ομάδα που έφερε μαζί του ο κ Γ. Παπανδρέου, στην κεντρική πολιτική σκηνή που εν γνώσει της αδυναμίας τους να «συγκεντρώσουν στρατούς» δεν το επιχειρούν καν και απευθύνονται για βοήθεια στους μηχανισμούς του ΠΑΣΟΚ. Μόνο που το ΠΑΣΟΚ δεν διαθέτει πλέον μηχανισμούς, το ΠΑΣΟΚ, όπως και τα άλλα κόμματα, υπάρχει μόνο στα χαρτιά. Έτσι τα προβλήματα διαιωνίζονται χωρίς να παίρνονται αποφάσεις. Μία επένδυση μπορεί να περιμένει μέσα στο κοντέινερ ακόμα και αν η χώρα είναι πτωχευμένη και καλεί ξένους επενδυτές επειδή κάποιοι θα χάσουν σε αξία γής, ένας ΧΥΤΥ χωροθετημένος εδώ και χρόνια μπορεί να περιμένει επειδή κάποιοι άλλοι γαντζώνονται από τη γή που απέκτησαν στο όχι πολύ απώτερο παρελθόν με όχι και τόσο νόμιμους τίτλους, το κάθε μικρό η μικρότερο συμφέρον μπορεί να επιβάλλεται πάνω στο γενικό που αδυνατεί να εκφράσει το πολιτικό προσωπικό.
Κάποιοι στην κυβέρνηση λένε ότι δεν μπορούν ναν ανοίξουν όλα τα μέτωπα μαζί. Κάθε επιχείρημα τέτοιας μορφής στο βαθμό που δεν γίνεται δικαιολογία αβελτηρίας. Όσο πλησιάζει η ώρα της σύγκρουσης για την εκποίηση των τμημάτων της δημόσιας περιουσίας –που πρέπει να πουληθούν καθώς δεν έχουμε κάτι άλλο -ο,τι έχει απομείνει από τούς «στρατούς του ΠΑΣΟΚ» θα συγκεντρώνεται για τη μητέρα όλων των μαχών. Για να κερδηθεί αυτή η μάχη θα χρειαστούν πλειοψηφίες. Πλειοψηφίες που συσπειρώνονται μέσα από τη διαδικασία της πόλωσης στην πολιτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου