Στέλιος Μάινας http://www.aixmi.gr/index.php/germaniki-voitheia-aitisi-aporriptetai/
Η αλήθεια είναι πως το κινητό τηλέφωνο είναι μια ευκολία. Τι να λέμε τώρα, νιώθεις μια ασφάλεια βρε παιδί μου, πως ότι και να γίνει τον δικό σου άνθρωπο θα τον βρεις.
Μα νύχτα, μα μέρα, μα Αυστραλία, μα Αμερική, όταν κι αν χρειαστεί, θα έχεις μια επικοινωνία, ένα νήμα. Είναι ψυχολογικό το ζήτημα. Παλιά οι γονείς μας, πάρε ένα τηλέφωνο να ξέρουμε πως είσαι καλά μας παρακαλούσαν. Πόσες μανάδες και πατεράδες δεν...
έχουν ξενυχτίσει πάνω από εκείνο το μαύρο κουτί με το σπιράλ καλώδιο και το στρογγυλό καντράν;
Για τους λόγους αυτούς και άλλους ακόμα επέμεναν το παιδί να πάρει ένα κινητό με γερμανικό αριθμό, εκεί στα ξένα που διάλεξε να κάνει το μεταπτυχιακό της, να μην μιλάνε Στουτγάρδη – Αθήνα μέσω Αθήνας.
Πρωί – πρωί πήγε το παιδί, «ορίστε το διαβατήριό μου, ορίστε και η αίτηση συμπληρωμένη». «Τάνκε», της είπαν, «περάστε σε δυο μέρες να πάρετε τον αριθμό σας».
«Γιατί δυο μέρες»; «Έτσι γίνεται με τους αλλοδαπούς». Σε δυο μέρες, «απορρίπτεται το αίτημά σας». «Γιατί ρε παιδιά»; Σήκωσε τους ώμους ο υπάλληλος, «περάστε την άλλη βδομάδα να μιλήσουμε στα κεντρικά». Πέρασε και η εβδομάδα, «ξέρετε», της λένε, «δεν έχετε κάποιον φίλο η γνωστό, άλλης εθνικότητας να κάνει αίτηση για λογαριασμό σας;» «Γιατί»; «Γιατί το δικό σας επώνυμο είναι ελληνικό, και η πολιτική της εταιρείας προσωρινά, είναι να απορρίπτει αιτήσεις Ελλήνων… Αν όμως έχετε κάποιο φίλο η συμφοιτητή άλλης εθνικότητας, θα πάρετε τον αριθμό και θα πληρώνετε με τον προσωπικό σας λογαριασμό».
«Δηλαδή τα λεφτά μου που έχουν ελληνικό όνομα τα ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.aixmi.gr/index.php/germaniki-voitheia-aitisi-aporriptetai/
Μα νύχτα, μα μέρα, μα Αυστραλία, μα Αμερική, όταν κι αν χρειαστεί, θα έχεις μια επικοινωνία, ένα νήμα. Είναι ψυχολογικό το ζήτημα. Παλιά οι γονείς μας, πάρε ένα τηλέφωνο να ξέρουμε πως είσαι καλά μας παρακαλούσαν. Πόσες μανάδες και πατεράδες δεν...
έχουν ξενυχτίσει πάνω από εκείνο το μαύρο κουτί με το σπιράλ καλώδιο και το στρογγυλό καντράν;
Για τους λόγους αυτούς και άλλους ακόμα επέμεναν το παιδί να πάρει ένα κινητό με γερμανικό αριθμό, εκεί στα ξένα που διάλεξε να κάνει το μεταπτυχιακό της, να μην μιλάνε Στουτγάρδη – Αθήνα μέσω Αθήνας.
Πρωί – πρωί πήγε το παιδί, «ορίστε το διαβατήριό μου, ορίστε και η αίτηση συμπληρωμένη». «Τάνκε», της είπαν, «περάστε σε δυο μέρες να πάρετε τον αριθμό σας».
«Γιατί δυο μέρες»; «Έτσι γίνεται με τους αλλοδαπούς». Σε δυο μέρες, «απορρίπτεται το αίτημά σας». «Γιατί ρε παιδιά»; Σήκωσε τους ώμους ο υπάλληλος, «περάστε την άλλη βδομάδα να μιλήσουμε στα κεντρικά». Πέρασε και η εβδομάδα, «ξέρετε», της λένε, «δεν έχετε κάποιον φίλο η γνωστό, άλλης εθνικότητας να κάνει αίτηση για λογαριασμό σας;» «Γιατί»; «Γιατί το δικό σας επώνυμο είναι ελληνικό, και η πολιτική της εταιρείας προσωρινά, είναι να απορρίπτει αιτήσεις Ελλήνων… Αν όμως έχετε κάποιο φίλο η συμφοιτητή άλλης εθνικότητας, θα πάρετε τον αριθμό και θα πληρώνετε με τον προσωπικό σας λογαριασμό».
«Δηλαδή τα λεφτά μου που έχουν ελληνικό όνομα τα ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.aixmi.gr/index.php/germaniki-voitheia-aitisi-aporriptetai/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου