»ΑηδΙασα με τους εργατοπατερες αστυνομικους‏

Χρήστος Παναγιωτόπουλος http://www.aixmi.gr/index.php/aidiasa-me-tous-ergatopateres-astynomikous/

Στα 25 χρόνια της δημοσιογραφικής μου διαδρομής έχω αισθανθεί πολλές φορές αηδία. Ποτέ, όμως, τόση όση χθες, όταν είδα εργατοπατέρες αστυνομικούς να «σφάζονται» στο δελτίο του Μega, πριν ακόμη ταφούν οι συνάδελφοί τους που έπεσαν νεκροί από τις σφαίρες των κακοποιών στου Ρέντη. Τους άκουγα και ...ένοιωθα ασφυξία.
Λίγες ώρες νωρίτερα, μου είχε τηλεφωνήσει ο φίλος μου, ο Στέλιος Μάϊνας.- «Να μιλήσουμε γι αυτό, ρε Χρήστο, να γράψουμε, να φωνάξουμε. Ηταν 20 χρονών παιδιά, 20 χρονών γαμώτο, κοίτα τις φωτογραφίες τους».
Ενοιωθα σαν να μ’ είχε αρπάξει απ’ το λαιμό η ευαισθησία και η οργή του Στέλιου. Κοίταζα ξανά και ξανά τις φωτογραφίες του Γιώργου και του Γιάννη και μου ερχόταν τρέλλα. Μια έβλεπα τα πρόσωπά τους και μια του 18χρονου γιου μου Αλέξανδρου. Ηταν παιδιά ρε γαμώτο. Παιδιά, που έπαιζαν κάθε μέρα κορώνα γράμματα τη ζωή τους, για μένα, για σένα, για όλους.
- «Ηταν παιδιά του καθήκοντος», είπε η Ολγα Τρέμη, και είχε δίκιο. Αλλά πότε πρόλαβαν να μεγαλώσουν, να ζήσουν και να πεθάνουν στο καθήκον, βρε Ολγα μου; Είχαν σχεδόν την ηλικία του παιδιού μας. Θα μπορούσαμε να αντέξουμε τον χαμό του Αλέξανδρου; Πώς να αντέξουν τώρα οι μανάδες του Γιώργου και του Γιάννη;
Και κάπου εκεί εμφανίστηκαν οι συνδικαλιστές -και έφριξε το πανελλήνιο. Ο Βασίλης Ντούμας, πρόεδρος των Ειδικών Φρουρών, και ο Αντώνης Λιακόπουλος, αντιπρόεδρος των αστυνομικών υπαλλήλων. Ξεκατινιάστηκαν. Οποια εκκρεμότητα -επαγγελματική ή προσωπική- είχαν από χρόνια, την έβγαλαν στην επιφάνεια.
- «Εχεις εκλογές την Παρασκευή, γι αυτό φωνάζεις», έλεγε ο ένας.- «Ποτέ δεν μας θεωρήσατε αληθινούς αστυνομικούς, πάντα μας υποτιμούσατε», απαντούσε ο άλλος.
Φώναζε η Ολγα Τρέμη, απειλούσε ότι θα ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.aixmi.gr/index.php/aidiasa-me-tous-ergatopateres-astynomikous/