του Κώστα Γιαννακίδη http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=5593
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, αλλά και ορισμένοι εκ των εγκυρότερων σχολιαστών, επέκριναν τη συγκέντρωση εκατοντάδων πολιτών κάτω από το σπίτι του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Λογικό. Οι πολίτες δεν συγκεντρώθηκαν εκεί για ένα αναίμακτο happening. Συγκεντρώθηκαν για να αποδοκιμάσουν τον... πολιτικό άνδρα, αποδίδοντας του ευθύνες για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. Και τον αποδοκίμασαν με συνθήματα που, ας είμαστε ειλικρινείς, διατηρούν αποστάσεις από την ευπρέπεια, ορισμένα δε φύονται και στις παρυφές του υβρεολογίου. Οπως ίσως γνωρίζετε, η συγκέντρωση διοργανώθηκε από τον σκηνοθέτη κ. Δημήτρη Κολλάτο, αν και κατά την κυβέρνηση, έβαλε το οργανωτικό της χέρι και η Νέα Δημοκρατία.
Της συγκεντρώσεως προηγήθηκε άλλη σύναξη πολιτών κάτω από το σπίτι του κ. Τσοχατζόπουλου, ο οποίος ελέγχεται για θέματα αδιαφανών προμηθειών και υπέρμετρου πλουτισμού. Κατά συνέπεια, θα ήταν λογικό οι ίδιοι πολίτες να συγκεντρωθούν και στο σπίτι του πολιτικού προϊσταμένου, αρμοδίου για την εποπτεία του κ. Τσοχατζόπουλου. Εκτός των άλλων, επί των ημερών του κ. Σημίτη δύο κορυφαία πολιτικά στελέχη και στενοί του συνεργάτες, έλαβαν χρήματα από τη Siemens. Aν δεχθούμε ότι ο κ. Σημίτης δεν εγνώριζε τι πράττουν οι συνεργάτες του, τότε δυστυχώς οφείλουμε να διατυπώσουμε αμφιβολίες για την επάρκεια και την οξυδέρκεια του. Δυστυχώς μία μερίδα πολιτών εστιάζει τη ματιά της σε αυτές τις σκιές και αγνοεί το προφανές, το έργο της διαχείρισης Σημίτη που μας οδήγησε στην ΟΝΕ και στο ευρώ. Οι εκκρεμότητες, με τα greek statistics δεν θα καταγραφούν από την ιστορία ούτε ως υποσημειώσεις.
Ομως δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το θέμα μας είναι η ποιότητα και το ήθος που υιοθετεί η λαϊκή δυσφορία για να εκφραστεί. Ασφαλώς οι εκατοντάδες των πολιτών που συγκεντρώθηκαν στην Αναγνωστοπούλου δεν αντιπροσωπεύουν την αυθεντική λαϊκή έκφραση. Δεν αποκλείεται η πλειοψηφία της κοινής γνώμης να θεωρεί αυτές τις συγκεντρώσεις κατακριτέες και ανάξιες τηλεοπτικής κάλυψης. Ομως καλόν είναι τώρα που οι εξάρσεις δυσφορίας πυκνώνουν να κωδικοποιήσουμε τις μορφές διαμαρτυρίας που θεωρούνται συμβατές με τον πολιτικό πολιτισμό μας και τις αξίες της κοινωνίας μας.
Διαμαρτυρία μέσω κοινωνικής δικτύωσης. Διόλου αμελητέα ως επιλογή. Υπάρχουν εξαιρετικά γκρουπ στο Facebook διαθέσιμα και ικανά να απορροφήσουν την οργή σας, να μην πάει ούτε σταγόνα χαμένη.
Διαμαρτυρία με πληρεξούσιο. Πρακτική λύση. Ούτως ή άλλως έχετε εξουσιοδοτήσει πλειάδα τηλεοπτικών σχολιαστών να οργίζονται, ενίοτε και να πεινούν εκ μέρους σας.
Διαμαρτυρία με επιστολές. Μπορεί να μην τις διαβάζει κανείς, αλλά δημιουργούν εντυπώσεις. Την εποχή του fax ετίθετο σε εφαρμογή ένα ωραίο εύρημα: έστελνες συνέχεια fax και τους τελείωνες το χαρτί. Τώρα δεν υπάρχει αυτό, ακόμα και χίλια mail να στείλεις, τα σβήνουν με τη μία. Ομως, όπως και αν το δεις, προκαλείς μία κάποια ενόχληση.
Διαμαρτυρία με πλακάτ που θα τοποθετήσετε σε κολόνες και θα αφαιρέσετε μετά το πέρας της εκδήλωσης για να μην επιβαρύνετε περισσότερο το αστικό τοπίο.
Διαμαρτυρία με κόσμια συνθήματα στο πλαίσιο ευρύτερων εκδηλώσεων, πριν αρχίσουν τα χαριτωμένα με τα ΜΑΤ και τους αντιεξουσιαστές.
Νομίζω ότι μπορείτε να εμπλουτίσετε και εσείς τη σχετική λίστα με άλλες μορφές διαμαρτυρίας που και αποτελεσματικές θεωρούνται και δεν τραυματίζουν τον κοινωνικό ιστό, κοινώς δεν προκαλούν τα ευπρεπή πολιτικά μας ήθη. Αλλωστε μέσα από εκδηλώσεις όπως αυτή στο σπίτι του κ. Σημίτη αναδύεται η μούχλα της ματαιότητας. Το να διαμαρτύρεσαι πια έξω από το σπίτι του Σημίτη, πολιτικά ισοδυναμεί με το να κάνεις συγκέντρωση στο Α' Νεκροταφείο για να καταγγείλεις τον Ανδρέα.
Της συγκεντρώσεως προηγήθηκε άλλη σύναξη πολιτών κάτω από το σπίτι του κ. Τσοχατζόπουλου, ο οποίος ελέγχεται για θέματα αδιαφανών προμηθειών και υπέρμετρου πλουτισμού. Κατά συνέπεια, θα ήταν λογικό οι ίδιοι πολίτες να συγκεντρωθούν και στο σπίτι του πολιτικού προϊσταμένου, αρμοδίου για την εποπτεία του κ. Τσοχατζόπουλου. Εκτός των άλλων, επί των ημερών του κ. Σημίτη δύο κορυφαία πολιτικά στελέχη και στενοί του συνεργάτες, έλαβαν χρήματα από τη Siemens. Aν δεχθούμε ότι ο κ. Σημίτης δεν εγνώριζε τι πράττουν οι συνεργάτες του, τότε δυστυχώς οφείλουμε να διατυπώσουμε αμφιβολίες για την επάρκεια και την οξυδέρκεια του. Δυστυχώς μία μερίδα πολιτών εστιάζει τη ματιά της σε αυτές τις σκιές και αγνοεί το προφανές, το έργο της διαχείρισης Σημίτη που μας οδήγησε στην ΟΝΕ και στο ευρώ. Οι εκκρεμότητες, με τα greek statistics δεν θα καταγραφούν από την ιστορία ούτε ως υποσημειώσεις.
Ομως δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το θέμα μας είναι η ποιότητα και το ήθος που υιοθετεί η λαϊκή δυσφορία για να εκφραστεί. Ασφαλώς οι εκατοντάδες των πολιτών που συγκεντρώθηκαν στην Αναγνωστοπούλου δεν αντιπροσωπεύουν την αυθεντική λαϊκή έκφραση. Δεν αποκλείεται η πλειοψηφία της κοινής γνώμης να θεωρεί αυτές τις συγκεντρώσεις κατακριτέες και ανάξιες τηλεοπτικής κάλυψης. Ομως καλόν είναι τώρα που οι εξάρσεις δυσφορίας πυκνώνουν να κωδικοποιήσουμε τις μορφές διαμαρτυρίας που θεωρούνται συμβατές με τον πολιτικό πολιτισμό μας και τις αξίες της κοινωνίας μας.
Διαμαρτυρία μέσω κοινωνικής δικτύωσης. Διόλου αμελητέα ως επιλογή. Υπάρχουν εξαιρετικά γκρουπ στο Facebook διαθέσιμα και ικανά να απορροφήσουν την οργή σας, να μην πάει ούτε σταγόνα χαμένη.
Διαμαρτυρία με πληρεξούσιο. Πρακτική λύση. Ούτως ή άλλως έχετε εξουσιοδοτήσει πλειάδα τηλεοπτικών σχολιαστών να οργίζονται, ενίοτε και να πεινούν εκ μέρους σας.
Διαμαρτυρία με επιστολές. Μπορεί να μην τις διαβάζει κανείς, αλλά δημιουργούν εντυπώσεις. Την εποχή του fax ετίθετο σε εφαρμογή ένα ωραίο εύρημα: έστελνες συνέχεια fax και τους τελείωνες το χαρτί. Τώρα δεν υπάρχει αυτό, ακόμα και χίλια mail να στείλεις, τα σβήνουν με τη μία. Ομως, όπως και αν το δεις, προκαλείς μία κάποια ενόχληση.
Διαμαρτυρία με πλακάτ που θα τοποθετήσετε σε κολόνες και θα αφαιρέσετε μετά το πέρας της εκδήλωσης για να μην επιβαρύνετε περισσότερο το αστικό τοπίο.
Διαμαρτυρία με κόσμια συνθήματα στο πλαίσιο ευρύτερων εκδηλώσεων, πριν αρχίσουν τα χαριτωμένα με τα ΜΑΤ και τους αντιεξουσιαστές.
Νομίζω ότι μπορείτε να εμπλουτίσετε και εσείς τη σχετική λίστα με άλλες μορφές διαμαρτυρίας που και αποτελεσματικές θεωρούνται και δεν τραυματίζουν τον κοινωνικό ιστό, κοινώς δεν προκαλούν τα ευπρεπή πολιτικά μας ήθη. Αλλωστε μέσα από εκδηλώσεις όπως αυτή στο σπίτι του κ. Σημίτη αναδύεται η μούχλα της ματαιότητας. Το να διαμαρτύρεσαι πια έξω από το σπίτι του Σημίτη, πολιτικά ισοδυναμεί με το να κάνεις συγκέντρωση στο Α' Νεκροταφείο για να καταγγείλεις τον Ανδρέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου