»Oχι στην... αυτοεξΟντωση

Από τον Παναγιώτη Δ. Παναγιώτου
«E» 7/2

Βιώνουμε τις τελευταίες ημέρες δύο διαφορετικές «εικόνες». Στη μία «εικόνα» κυριαρχούν οι απεργίες στις συγκοινωνίες, οι αντιδράσεις των ελεύθερων επαγγελματιών, η απεργία των γιατρών του ΙΚΑ κ.λπ. Δεν πρόκειται ούτε για χαμηλόμισθους, ούτε για χαμηλοσυνταξιούχους. Και πολύ περισσότερο δεν πρόκειται για ανέργους... Πρόκειται, κατά κάποιο τρόπο, για... κατοχυρωμένες, κοινωνικές ομάδες, για τις οποίες η κυβέρνηση προωθεί κατάργηση ορισμένων προνομίων και ενισχύει τον ανταγωνισμό ή επιχειρεί, όταν πρόκειται για ΔΕΚΟ, την εξυγίανση και τον εξορθολογισμό τους. Είναι δε χαρακτηριστικό, όπως προκύπτει από τις έρευνες κοινής γνώμης, ότι η κοινωνία είναι θετική και στο θέμα της αναδιάρθρωσης των ΔΕΚΟ και στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Ενώ για την απεργία των γιατρών του ΙΚΑ δεν έχει καταλάβει κανείς, με βάση όσα λένε οι συνδικαλιστές τους, για ποιον λόγο γίνεται... Εκτός από τη διατήρηση μιας απαράδεκτα στρεβλής κατάστασης.

Οι συνδικαλιστικές αντιδράσεις είναι οξύτατες και παρά τα σημάδια κόπωσης, που δείχνουν, έχουν ταλαιπωρήσει αφάνταστα τους πολίτες. Το χειρότερο όμως απ' όλα είναι η αδυναμία των συνδικαλιστικών ηγεσιών τους να επανατοποθετήσουν τις διεκδικήσεις τους, με στρατηγικό και ρεαλιστικό τρόπο, στις συνθήκες της κρίσης. Παραμένουν «κολλημένοι» σε «στερεότυπα» του παρελθόντος και «στρεβλά κεκτημένα», μέρος εν πολλοίς της παθογένειας τού υπο κρίση συστήματος. Δεν προέβλεψαν... τίποτα και τώρα εν μέσω σύγχυσης, στην προσπάθειά τους να τα σώσουν... όλα, «θεμιτά και αθέμιτα» απλά χτυπάνε «με το κεφάλι τους τον τοίχο».
Ομως αυτό δεν είναι στρατηγική. Δεν περισώζει πράγματα που μπορεί και πρέπει να περισωθούν από τη δίνη της κρίσης και δεν θέτει στρατηγικές για μια θετική μελλοντική έξοδο του κλάδου τους, μέσα από τη διεκδίκηση προοπτικών... Δυστυχώς ακολουθούν κοντόφθαλμες πολιτικές, όπως και το πολιτικό σύστημα που... ανυποψίαστο μας οδήγησε εδώ που ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11822&subid=2&pubid=53574951