Σία Κοσιώνη http://www.aixmi.gr/index.php/krose-sisse/
Η δήλωση του Σισέ ότι αποχωρεί αηδιασμένος στο τέλος της χρονιάς από την Ελλάδα, θα μπορούσε να ήταν το τελευταίο κροσέ πριν ο παραμορφωμένος από το ξύλο μποξέρ πέσει με γδούπο πάνω στο ρινγκ. Στο άκουσμα της δήλωσής του με έπιασε ένα σφίξιμο στο στομάχι και το κεφάλι μου μηχανικά έσκυψε, λες και ξαφνικά έχασε τη μάχη με τη... βαρύτητα.
Δεν είναι ότι ένας σούπερ σταρ του παγκόσμιου ποδοσφαίρου παίρνει τη λάμψη του και φεύγει από την Ελλάδα. Σάμπως αυτό μας μάρανε τώρα; Εξάλλου, όπως λένε αυτοί που γνωρίζουν καλύτερα από μένα, πιθανότατα να έψαχνε και ευκαιρία. Το θέμα είναι ότι του τη δώσαμε. Όπως ακριβώς δώσαμε την ευκαιρία σε κάποιους Γερμανούς να μας λένε απατεώνες, σε κάποιους Βρετανούς να μας «κάνουν διαφήμιση» στο μετρό του Λονδίνου, στους τροϊκανούς να μας κουνάνε το δάχτυλο, στις αγορές να μας θεωρούν αναξιόπιστους, σε κάποιους άλλους να λένε ειρωνικά: «Πουλήστε κανένα νησάκι».
Κάνω, λοιπόν, αυτήν την παρομοίωση με τον εξουθενωμένο και ματωμένο μποξέρ, γιατί ειλικρινά, αδέρφια, νιώθω ότι ως Ελληνίδα έχω φάει πολύ ξύλο και πια έχει αρχίσει να μην αντέχεται.
Τα όσα συμβαίνουν στα ποδοσφαιρικά μας γήπεδα δεν είναι αποκομμένα από τα όσα συμβαίνουν στην κοινωνία μας. Αντιθέτως, πιστεύω ότι είναι απολύτως αντιπροσωπευτικά: Κάνει ο καθένας ό,τι θέλει, χωρίς καμία επίπτωση, κι όποιον πάρει ο χάρος! Το ίδιο συμβαίνει και με τους γνωστούς αγνώστους που τα σπάνε κάθε τόσο στην Αθήνα, το ίδιο συμβαίνει και με τους φοροφυγάδες, το ίδιο συμβαίνει με τα πολιτικά σκάνδαλα, το ίδιο με τη διαφθορά στις δημόσιες υπηρεσίες.
Η ιστορία, όμως, δυστυχώς επαναλαμβάνεται μονότονα. Κάθε φορά που ένα γεγονός ξεφεύγει από τα «αποδεκτά» για την κοινωνία όρια, έρχεται η Πολιτεία να παρέμβει «δυναμικά». Το ποια είναι τα «αποδεκτά» για την κοινωνία όρια σηκώνει πολύ συζήτηση, καθώς όλοι έχουμε γίνει λίγο – πολύ κυνικοί. Έχουμε συνηθίσει και τη βία, και την παρανομία και τη διαφθορά. Επομένως, τα αντανακλαστικά μας αρχίζουν πια να λειτουργούν στην ΠΟΛΛΗ βία, στη ΜΕΓΑΛΗ παρανομία και στην ΚΡΑΥΓΑΛΕΑ διαφθορά.
Με την προϋπόθεση, λοιπόν, ότι τηρούνται τα παραπάνω κριτήρια και ένα τέτοιο θέμα φτάνει τελικά να απασχολεί τη δημόσια σφαίρα, έρχεται η Πολιτεία να διαμηνύσει διά των αρμοδίων οργάνων της ότι τέτοια φαινόμενα δεν γίνονται ανεκτά. Εκτοξεύει μερικές αποφασιστικές και αυστηρές δηλώσεις, συνήθως συγκαλεί μία έκτακτη σύσκεψη και τις περισσότερες φορές φέρνει και ένα νομοσχέδιο, υποσχόμενη ότι το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο. Μέχρι την επόμενη φορά…
Αυτό συνέβη και στην περίπτωση του δραματικού αυτού ντέρμπι. Δευτέρα πρωί – πρωί διαβάζω στα φύλλα: «Μέσα στο Μάρτιο, η κυβέρνηση φέρνει νομοθετική ρύθμιση με αυστηρότατες ποινές και με στόχο την πάταξη της γηπεδικής βίας. Ενοχλημένη από τα νέα έκτροπα στο ντέρμπι του Σαββάτου, η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία. Τηλεφώνημα Παπούλια, πρωϊνή σύσκεψη στο ΥΠΠΟ.»
Πείτε μου, σας παρακαλώ, πόσες φορές νιώθετε ότι αυτά τα...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.aixmi.gr/index.php/krose-sisse/
Δεν είναι ότι ένας σούπερ σταρ του παγκόσμιου ποδοσφαίρου παίρνει τη λάμψη του και φεύγει από την Ελλάδα. Σάμπως αυτό μας μάρανε τώρα; Εξάλλου, όπως λένε αυτοί που γνωρίζουν καλύτερα από μένα, πιθανότατα να έψαχνε και ευκαιρία. Το θέμα είναι ότι του τη δώσαμε. Όπως ακριβώς δώσαμε την ευκαιρία σε κάποιους Γερμανούς να μας λένε απατεώνες, σε κάποιους Βρετανούς να μας «κάνουν διαφήμιση» στο μετρό του Λονδίνου, στους τροϊκανούς να μας κουνάνε το δάχτυλο, στις αγορές να μας θεωρούν αναξιόπιστους, σε κάποιους άλλους να λένε ειρωνικά: «Πουλήστε κανένα νησάκι».
Κάνω, λοιπόν, αυτήν την παρομοίωση με τον εξουθενωμένο και ματωμένο μποξέρ, γιατί ειλικρινά, αδέρφια, νιώθω ότι ως Ελληνίδα έχω φάει πολύ ξύλο και πια έχει αρχίσει να μην αντέχεται.
Τα όσα συμβαίνουν στα ποδοσφαιρικά μας γήπεδα δεν είναι αποκομμένα από τα όσα συμβαίνουν στην κοινωνία μας. Αντιθέτως, πιστεύω ότι είναι απολύτως αντιπροσωπευτικά: Κάνει ο καθένας ό,τι θέλει, χωρίς καμία επίπτωση, κι όποιον πάρει ο χάρος! Το ίδιο συμβαίνει και με τους γνωστούς αγνώστους που τα σπάνε κάθε τόσο στην Αθήνα, το ίδιο συμβαίνει και με τους φοροφυγάδες, το ίδιο συμβαίνει με τα πολιτικά σκάνδαλα, το ίδιο με τη διαφθορά στις δημόσιες υπηρεσίες.
Η ιστορία, όμως, δυστυχώς επαναλαμβάνεται μονότονα. Κάθε φορά που ένα γεγονός ξεφεύγει από τα «αποδεκτά» για την κοινωνία όρια, έρχεται η Πολιτεία να παρέμβει «δυναμικά». Το ποια είναι τα «αποδεκτά» για την κοινωνία όρια σηκώνει πολύ συζήτηση, καθώς όλοι έχουμε γίνει λίγο – πολύ κυνικοί. Έχουμε συνηθίσει και τη βία, και την παρανομία και τη διαφθορά. Επομένως, τα αντανακλαστικά μας αρχίζουν πια να λειτουργούν στην ΠΟΛΛΗ βία, στη ΜΕΓΑΛΗ παρανομία και στην ΚΡΑΥΓΑΛΕΑ διαφθορά.
Με την προϋπόθεση, λοιπόν, ότι τηρούνται τα παραπάνω κριτήρια και ένα τέτοιο θέμα φτάνει τελικά να απασχολεί τη δημόσια σφαίρα, έρχεται η Πολιτεία να διαμηνύσει διά των αρμοδίων οργάνων της ότι τέτοια φαινόμενα δεν γίνονται ανεκτά. Εκτοξεύει μερικές αποφασιστικές και αυστηρές δηλώσεις, συνήθως συγκαλεί μία έκτακτη σύσκεψη και τις περισσότερες φορές φέρνει και ένα νομοσχέδιο, υποσχόμενη ότι το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο. Μέχρι την επόμενη φορά…
Αυτό συνέβη και στην περίπτωση του δραματικού αυτού ντέρμπι. Δευτέρα πρωί – πρωί διαβάζω στα φύλλα: «Μέσα στο Μάρτιο, η κυβέρνηση φέρνει νομοθετική ρύθμιση με αυστηρότατες ποινές και με στόχο την πάταξη της γηπεδικής βίας. Ενοχλημένη από τα νέα έκτροπα στο ντέρμπι του Σαββάτου, η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία. Τηλεφώνημα Παπούλια, πρωϊνή σύσκεψη στο ΥΠΠΟ.»
Πείτε μου, σας παρακαλώ, πόσες φορές νιώθετε ότι αυτά τα...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.aixmi.gr/index.php/krose-sisse/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου