Σταμάτης Γιαννίσης http://www.aixmi.gr/index.php/alavanos-plateia-tahrir/
«Το Κάιρο έχει την πλατεία Ταχρίρ, η Αθήνα έχει την Πλατεία του Συντάγματος»
Αλέκος Αλαβάνος
Αν ήταν ένα σύνθημα γραμμένο με σπρέι σε κάποιο τοίχο θα μπορούσε να θεωρηθεί ίσως και ευρηματικό. Αν μάλιστα το είχε γράψει κάποιο εφηβικό χέρι θα μπορούσε να ήταν ακόμη και οραματικό, αφού η ματιά όλων μας όταν ...πλησιάζουμε ή μόλις έχουμε αγγίξει την αφετηρία της τρίτης δεκαετίας της ζωής μας, οφείλει να βλέπει τον κόσμο όχι μόνο όπως είναι, αλλά και όπως ονειρεύεται να τον ξαναχτίσει.
Το σύνθημα να γίνει σήμερα η Αθήνα Κάιρο, μπορεί να εμπνέει ακόμη και δικαιολογημένα έναν 20αρη, που κάνει αβίαστα κάθε είδους συνειρμό, αρκεί αυτός ο συνειρμός να εμπεριέχει τη δυναμική του ν΄αλλάξει τον κόσμο. Άλλωστε, οι περισσότεροι από εμάς, όλο και κάποτε «φαντασιωθήκαμε» την Αθήνα να γίνεται από Αγία Πετρούπολη (όχι την τωρινή, αλλά της εποχής των Χειμερινών Ανακτόρων) μέχρι… Τεχεράνη (όσο τουλάχιστον κράτησε η ψευδαίσθηση ότι ερχόταν στα πράγματα το «Τουντέχ» και όχι οι ιμάμηδες).
Το εντυπωσιακό της υπόθεσης με το παραπάνω σύνθημα όμως είναι ότι δεν το ‘χει γράψει κανένας 20άρης σε κάποιο τοίχο της(κατεχόμενης από την Τρόικα, να υποθέσω;) πρωτεύουσας. Το δηλώνει ένας πρώην πολιτικός αρχηγός και, μάλιστα, όχι ένας τυχαίος πρώην πολιτικός αρχηγός. Και λέω όχι τυχαίος γιατί, στο άκουσμα του ονόματος του κ. Αλέκου Αλαβάνου σίγουρα κανείς μπορεί να μην οδηγείται συνειρμικά στην Εκάλη, αλλά όμως το ίδιο σίγουρα ούτε και στη Σιέρα Μαέστρα.
Ο κ. Αλαβάνος ήταν και είναι ένας αξιοσέβαστος αστός πολιτικός, επί δεκαετίες νομιμοποιημένος από τη λαϊκή βούληση. Αυτή τον έστειλε, έστω και μέσω λίστας, στο Ευρωκοινοβούλιο. Η ίδια τον έστειλε και στα έδρανα της Βουλής των Ελλήνων. Εκεί, μάλιστα, το κόμμα του τον αναγόρευσε σε επικεφαλής της κοινοβουλευτικής του ομάδας, αναδεικνύοντας τον ως πολιτικό αρχηγό μιας παράταξης την οποία εξέλεξε ένα υπολογίσιμο τμήμα των Ελλήνων ψηφοφόρων.
Πολύ περισσότερο, ο βίος και η πολιτεία του κ. Αλαβάνου δεν παρέπεμψαν ποτέ συνειρμικά ούτε σε μπουζούκια, ούτε σε γυμναστήρια, ούτε σε κότερα, ούτε σε ακριβά σπίτια, αυτοκίνητα ή ρούχα. Ακόμη και η πιο άγρια φαντασία δεν ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.aixmi.gr/index.php/alavanos-plateia-tahrir/
Αλέκος Αλαβάνος
Αν ήταν ένα σύνθημα γραμμένο με σπρέι σε κάποιο τοίχο θα μπορούσε να θεωρηθεί ίσως και ευρηματικό. Αν μάλιστα το είχε γράψει κάποιο εφηβικό χέρι θα μπορούσε να ήταν ακόμη και οραματικό, αφού η ματιά όλων μας όταν ...πλησιάζουμε ή μόλις έχουμε αγγίξει την αφετηρία της τρίτης δεκαετίας της ζωής μας, οφείλει να βλέπει τον κόσμο όχι μόνο όπως είναι, αλλά και όπως ονειρεύεται να τον ξαναχτίσει.
Το σύνθημα να γίνει σήμερα η Αθήνα Κάιρο, μπορεί να εμπνέει ακόμη και δικαιολογημένα έναν 20αρη, που κάνει αβίαστα κάθε είδους συνειρμό, αρκεί αυτός ο συνειρμός να εμπεριέχει τη δυναμική του ν΄αλλάξει τον κόσμο. Άλλωστε, οι περισσότεροι από εμάς, όλο και κάποτε «φαντασιωθήκαμε» την Αθήνα να γίνεται από Αγία Πετρούπολη (όχι την τωρινή, αλλά της εποχής των Χειμερινών Ανακτόρων) μέχρι… Τεχεράνη (όσο τουλάχιστον κράτησε η ψευδαίσθηση ότι ερχόταν στα πράγματα το «Τουντέχ» και όχι οι ιμάμηδες).
Το εντυπωσιακό της υπόθεσης με το παραπάνω σύνθημα όμως είναι ότι δεν το ‘χει γράψει κανένας 20άρης σε κάποιο τοίχο της(κατεχόμενης από την Τρόικα, να υποθέσω;) πρωτεύουσας. Το δηλώνει ένας πρώην πολιτικός αρχηγός και, μάλιστα, όχι ένας τυχαίος πρώην πολιτικός αρχηγός. Και λέω όχι τυχαίος γιατί, στο άκουσμα του ονόματος του κ. Αλέκου Αλαβάνου σίγουρα κανείς μπορεί να μην οδηγείται συνειρμικά στην Εκάλη, αλλά όμως το ίδιο σίγουρα ούτε και στη Σιέρα Μαέστρα.
Ο κ. Αλαβάνος ήταν και είναι ένας αξιοσέβαστος αστός πολιτικός, επί δεκαετίες νομιμοποιημένος από τη λαϊκή βούληση. Αυτή τον έστειλε, έστω και μέσω λίστας, στο Ευρωκοινοβούλιο. Η ίδια τον έστειλε και στα έδρανα της Βουλής των Ελλήνων. Εκεί, μάλιστα, το κόμμα του τον αναγόρευσε σε επικεφαλής της κοινοβουλευτικής του ομάδας, αναδεικνύοντας τον ως πολιτικό αρχηγό μιας παράταξης την οποία εξέλεξε ένα υπολογίσιμο τμήμα των Ελλήνων ψηφοφόρων.
Πολύ περισσότερο, ο βίος και η πολιτεία του κ. Αλαβάνου δεν παρέπεμψαν ποτέ συνειρμικά ούτε σε μπουζούκια, ούτε σε γυμναστήρια, ούτε σε κότερα, ούτε σε ακριβά σπίτια, αυτοκίνητα ή ρούχα. Ακόμη και η πιο άγρια φαντασία δεν ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.aixmi.gr/index.php/alavanos-plateia-tahrir/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου