»Να λεµε που και που και κανενα «οχι», παιδια

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ ΝΕΑ

Το τραγούδι το λέει ένα παλικάρι, ονόµατι Αντύπας, και δεν είναι να πεις από αυτά που θα τα ακούσεις σε συγκέντρωση της ΓΣΕΕ, του ΣΥΡΙΖΑ (κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτόνοµες συγκεντρώσεις; Να τοδω κι αυτό και τίποτε άλλοστον κόσµο), του ΠΑΜΕ ή όσων, τέλος πάντων, δίνουν ραντεβού στο κέντρο της Αθήνας για µια πορεία, ένα συλλαλητήριο, µια... διαµαρτυρία. Το βρήκα όµως πολύ επίκαιρο και είπα να το µεταφέρω εδώ – µη φανταστείς ολόκληρο, τους δύο πρώτους στίχους – έτσι, για να αντιληφθείς ότι ο λαϊκός στιχουργός τα έχει πει µε τον τρόπο του εδώ και χρόνια – αλλά ποιος τον άκουγε; Απλώς εµείς, εµείς λέω οι εθισµένοι στη βαριά κουλτούρα (Μίκης και ξερό ψωµί, κι από κοντά οι άλλοι) σηµασία δεν δίνουµε στο πώς εκφράζεται ο απλός λαός! Απολογούµαι εµπράκτως γι’ αυτό και καταγράφω το άσµα του Αντύπα, που επισηµαίνει: «Πωλείται όπως είναι επιπλωµένο µε χιλιάδες αναµνήσεις φορτωµένο»!.. (Δεν) πωλείται όπως είναι επιπλωµένο Ο καλλιτέχνης περιγράφει, είναι προφανές, την αδυναµία του να παραµείνει σε ένα σπίτι από το οποίο αποχώρησε η οικοδέσποινα και εκείνος, µε ένα διαζύγιο στην πλάτη και ό,τι προηγήθηκε του διαζυγίου, θέλει να τα πουλήσει όλα γιατί δεν αντέχει να ζει σε τέσσερις τοίχους, µόνος κι έρηµος. Στην περίπτωσή µας, τα πράγµατα είναι κάπως διαφορετικά και φαντάζοµαι ουδείς εξ ηµών έχει δηλώσει την πρόθεσή του να αποχωρήσει από τη χώρα, άρα να επιθυµεί να πωληθεί το «σπίτι» όπως είναι επιπλωµένο. Μπορεί ο άλλος, πάνω στα...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artID=4618973