»Χωρα σε παρακμη

Του Αγγελου Σταγκου ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Στους θολούς καιρούς που ζούμε, η οικονομική κρίση της χώρας είναι το μεγάλο πρόβλημα, αλλά όχι και το μοναδικό. Εντάσσεται μάλλον, παρά αποτελεί τη βασική αιτία, σε σειρά φαινομένων που χαρακτηρίζουν την ελληνική κοινωνία και όλα μαζί συνιστούν μια κατάσταση που γίνεται αντιληπτή ως «παρακμή». Η Ελλάδα ακολουθεί πορεία παρακμής αρκετά χρόνια τώρα και η οικονομική κρίση λειτούργησε ως καταλύτης για να...
αποκαλυφθεί η πραγματικότητα. Η πραγματικότητα που κρυβόταν για πολύ καιρό κάτω από τα φτιασίδια της επίπλαστης ευημερίας, γνωστής και ως «φούσκας».
Η πραγματικότητα λοιπόν έλεγε ότι η χώρα και η κοινωνία της είχαν αλλοτριωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό, αν όχι πλήρως. Ζούσε σε κατάσταση μέθης και κραιπάλης στο σύνολό της σχεδόν και ας κραυγάζουν ακόμη αρκετοί, καθώς και κάποια κόμματα, ότι «τα λεφτά τα έφαγαν λίγοι συγκεκριμένοι». Πολλά λεφτά μπορεί να έφαγαν «λίγοι συγκεκριμένοι», αλλά τα λεφτά τα φάγαμε όλοι μαζί και με ποικίλους τρόπους. Ας αναλογισθεί ο καθένας ποια ήταν η περιουσιακή του κατάσταση πριν από 30-35 χρόνια και ποια είναι σήμερα και θα καταλάβει τι εννοούμε…
Το θέμα όμως δεν είναι αποκλειστικά οικονομικό, όταν γίνεται λόγος για παρακμή. Στα χρόνια της μέθης και της κραιπάλης, ο πολιτισμός σε αυτήν τη χώρα ακολουθούσε αντίστροφη πορεία. Αντί να ανθήσουν οι τέχνες και τα γράμματα, όπως συνήθως συμβαίνει σε περιόδους οικονομικής ευφορίας και πλήρους ελευθερίας, μαράζωσαν. Οι έννοιες της ελευθερίας και της δημοκρατίας παρεξηγήθηκαν και εξισώθηκαν με την ασυδοσία. Η παιδεία δεν ακολούθησε τις απαιτήσεις των καιρών, έχασε τους χυμούς της και περιθωριοποιήθηκε κυριολεκτικά. Η επιδίωξη του εύκολου κέρδους και η διαφθορά έγιναν τρόπος ζωής, παράλληλα με την επίδειξη πλούτου. Εξαφανίστηκε κάθε ίχνος αξιοκρατίας, επικράτησε η ευνοιοκρατία και σε πάρα πολλούς τομείς αναδείχθηκαν ηγέτες μέτριοι και φελλοί.
Ταυτόχρονα, το υπερφορτωμένο, γραφειοκρατικό και ανίκανο κράτος (με ό,τι περιλαμβάνει η έννοια κράτος) κατέρρεε, η ατιμωρησία πήρε κολοσσιαίες διαστάσεις, ο Ελληνας βυθίστηκε στην πολυθρόνα και έχασε μεγάλο μέρος από τον δυναμισμό και τη φαντασία του, η επιχειρηματικότητα υπέστη στρέβλωση, τα λόγια και η μπουρδολογία αντικατέστησαν τη δράση. Το χειρότερο, η διαπαιδαγώγηση και η αγωγή των παιδιών υποκαταστάθηκαν από τον υπερπροστατευτισμό. Κατ’ εικόνα και ομοίωση του υπέρμετρου θεσμικού προστατευτισμού που αξίωσαν από την πολιτεία και έχουν πολλές κατηγορίες επιχειρηματιών, επαγγελματιών και εργαζομένων. Το φυσικό περιβάλλον πληγώθηκε, ανεπανόρθωτα σε πολλές περιπτώσεις, την ίδια ώρα που το αστικό περιβάλλον βούλιαζε μέσα στην κακογουστιά και την αδιαφορία. Η έλλειψη αισθητικής έγινε αναπόσπαστο στοιχείο της επίπλαστης ευημερίας.
Αυτές οι αρνητικές διαπιστώσεις και πολλές άλλες δεν...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_03/12/2010_424552