»ΜΥθοι και διλΗμματα

Toυ Σταυρου Λυγερου KAΘHMEPINH

Είναι ορατό διά γυμνού οφθαλμού ότι οι αξιωματούχοι της Ευρωζώνης υποχρεώνονται από τη δυναμική των γεγονότων να κάνουν εκπτώσεις στις ιδεοληψίες τους. Τα βήματα προσαρμογής στην πραγματικότητα, όμως, γίνονται καθυστερημένα, με αποτέλεσμα οι πιέσεις των Αγορών να εντείνονται. Η προσπάθεια των Γερμανών να αντιμετωπίσουν την κρίση με ιδιοτελείς συνταγές έχει κοντά πόδια. Ο μύθος που καλλιέργησαν ότι η Ελλάδα είναι το «μαύρο πρόβατο» σε μια «ενάρετη» οικογένεια, έχει προ...
πολλού καταρρεύσει, αναδεικνύοντας τη θεμελιώδη αντίφαση του ευρώ.
Το δίλημμα του Βερολίνου είναι απλό: ο ένας δρόμος είναι να στηρίξει το κοινό νόμισμα, προωθώντας και την οικονομική και την πολιτική ενοποίηση με ό, τι αυτή συνεπάγεται για τη στήριξη των αδύναμων κρίκων. Ο άλλος δρόμος είναι να δρομολογήσει διαδικασίες, που θα πετάξουν εκτός τους αδύνατους κρίκους, αλλά με τον κίνδυνο να τιναχθεί στον αέρα συνολικά το ενοποιητικό εγχείρημα.
Το πρόβλημα της Ευρώπης δεν οφείλεται αποκλειστικά στον οικονομικό εθνικισμό της Γερμανίας. Συνολικά οι ευρωπαϊκές πολιτικές ελίτ έχουν περιέλθει σε αμηχανία. Η κρίση έφερε δυναμικά στην επιφάνεια δύο προβλήματα: το πρώτο είναι η αύξηση του ελλείμματος και του χρέους. Αναμφίβολα, υπάρχει ζήτημα κακοδιαχείρισης κι ασωτίας, αλλά εάν μείνουμε σ' αυτή την πτυχή, θα έχουμε χάσει το δάσος. Τις τελευταίες δεκαετίες, λόγω της παγκοσμιοποίησης και της μείωσης των φορολογικών συντελεστών, έχει σημειωθεί μια μεταφορά πλούτου από τον δημόσιο τομέα στον ιδιωτικό, με αποτέλεσμα τα έλλειμμα και το χρέος να εκτοξευθούν σε όλες σχεδόν τις χώρες.
Στην πραγματικότητα, τα κράτη δημιουργούν ελλείμματα κυρίως επειδή προσπαθούν να διατηρήσουν το επίπεδο ευημερίας. Το αποτέλεσμα είναι η διόγκωση του δημόσιου χρέους. Οσο η διεθνής κοινότητα θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει τις Αγορές σαν ιερές αγελάδες, η δημοσιονομική κρίση των κρατών θα οξύνεται και στις ακραίες περιπτώσεις θα μετεξελίσσεται σε κρίση δανεισμού. Ριζική λύση θα προκύψει μόνο εάν τα κράτη συνεννοηθούν και επιβληθεί μια νέα διεθνής οικονομική τάξη, η οποία θα περιλαμβάνει φόρο επί των χρηματιστηριακών συναλλαγών, «κούρεμα» των χρεών και, κυρίως, μέτρα ελέγχου του «καζινοκαπιταλισμού», ο οποίος ευθύνεται για τις «φούσκες» και τη διεθνή κρίση.
Το δεύτερο πρόβλημα είναι οι καταλυτικές επιπτώσεις, που έχει στον...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_2_05/12/2010_1293437