Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

»Όλα ειναι κλιμα (;) Χρονια πολλα!

Πέμη Ζούνη http://www.aixmi.gr/index.php/ola-einai-klima-xronia-polla/


Συνεχίστε να επαναλαμβάνετε τις ευχές. Τυπικές ή όχι, θερμές ή χλιαρές, ουσιαστικές ή επιφανειακές, ακούγονται πάντα σαν ευχές. Δημιουργούν ένα δίχτυ προστασίας για την όποια κουβέντα ακολουθεί. Είναι δύσκολο μετά από μια ευχή να συνεχίσεις με αντιπαράθεση. Αν μη τι άλλο, κερδίζεις λίγο χρόνο πριν αναδυθούν στην επιφάνεια οι χίλιοι λόγοι της διαφωνίας και της απαισιοδοξίας. Πριν μπεις στη συνηθισμένη ασχήμια των... υπόλοιπων ημερών του χρόνου. Αυτών που χαρακτηρίζονται απ΄το εύκολο βρισίδι, τα νεύρα και τη μίρλα. Χρόνια πολλά!
Πάμε παρακάτω. Κοιτάζω γύρω τα πρόσωπα αυτές τις χρονιάρες μέρες. Γιατί μαλακώνουν ανεπαισθήτως; Γιατί αρχίζουν και μοιάζουν; Ποιό κοινό παραμύθι τους ενώνει για λίγες ώρες, ανεξάρτητα απ΄τις φορολογικές δηλώσεις και ανεξάρτητα από τη Θεά Κρίση;
Η ανάγκη της αναδρομής στις μικρές τελετουργίες των παιδικών μνημών. Εκείνων των ημερών που δεν είχες καν την υποχρέωση του σχολείου. Που μπορεί να βαριόσουνα λίγο, αλλά η μέρα μύριζε αλλιώς. Που μπορεί να σου άρεσε πιο πολύ το δέντρο του απέναντι σπιτιού, αλλά περίμενες το δώρο σου.
Που δεν ήξερες αν η οικογένεια είχε λεφτά, γιατί απλά δεν σε απασχολούσε, φρόντιζαν οι άλλοι εκείνες τις μέρες να μη φανεί η ανέχεια. Που δεν συνέβαινε τίποτα ιδιαίτερο την παραμονή των Χριστουγέννων – μπορεί οι γονείς να έβγαιναν κι εσύ να έμενες με τη γιαγιά – αλλά όλο τον υπόλοιπο χρόνο περίμενες την επόμενη Άγια Νύχτα, για άγνωστους λόγους. Που -πάνω απ΄όλα- υπήρχε πάντα η φωνή που θα έλεγε «μη σε νοιάζει ψυχή μου, όλα θα γίνουν! «Παρατηρώ την προσπάθεια όλων να θυμηθούν την αίσθηση εκείνης της ασφάλειας. Να τη μιμηθούν έστω. Ψέματα, όχι όλων.
Υπάρχει εκείνη η άτρωτη και ατρόμητη ηλικία των 16 με 26 που κρατάει το μέλλον του κόσμου στα χέρια της. Που η δύναμή της είναι αδιαπραγμάτευτη. Που θα αναζητήσει το κουκούλι αργότερα, μετά τις πρώτες μάχες.
Χρόνια πολλά! Η κρίση είναι εδώ, αλλά η ματιά μας αυτές τις ώρες είναι λίγο διαφορετική. Σαν να αφήνει χώρο για να συναντηθούν η συνείδηση με τη λογική. Σαν να αφήνει χώρο ξανά για την αξιοπρέπεια. Σαν να ξεσκονίζονται οι αισθήσεις από τις περιττές κορώνες.�Όλα είναι κλίμα τελικά; Ή είναι που βρέθηκα στη φύση και με βρήκε μπόσικη η συναισθηματική παλίρροια;www.aixmi.gr/index.php/anti-euxwn/

Δεν υπάρχουν σχόλια: