Από τον Παναγιώτη Δ. Παναγιώτου
«E» 6/12
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όταν τίθεται «διλημματικά» η μείωση μισθών είναι προτιμότερη από τις απολύσεις! Αρκεί βέβαια το «δίλημμα» να ανταποκρίνεται σε πραγματικές καταστάσεις. Δυστυχώς στην πράξη μέχρι σήμερα στον ιδιωτικό τομέα, και χωρίς τη ρύθμιση που ζητεί η τρόικα, έχουν γίνει ήδη και πολλές μειώσεις μισθών και πολλές απολύσεις. Η «αγορά» δεν... περιμένει την τρόικα! Αυτενεργεί με βάση τα συμφέροντά της... Οσο για τους εργαζομένους (έστω και χωρίς σοβαρή συνδικαλιστική υποστήριξη) έχουν δείξει υπευθυνότητα και καρτερία, αποδεχόμενοι μειώσεις μισθών για αιτίες που οι ίδιοι δεν ευθύνονται εν όψει μιας ευρύτερης και... αντικειμενικά δύσκολης κατάστασης. Κατανοούν ότι για να έχουν δουλειά, πρέπει κατ’ αρχάς να επιζήσει η επιχείρηση στην οποία εργάζονται. Και όλα αυτά παρότι στην Ελλάδα η «επιχειρηματική ευθύνη» σε όλη της την έκταση δεν είναι ιδιαιτέρως ανεπτυγμένη, παρά τις λαμπρές εξαιρέσεις που υπάρχουν.
Ομως η τρόικα, στην ουσία, ζητεί κάτι άλλο. Μια γενικευμένη και θεσμικά κατοχυρωμένη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα καθολικού χαρακτήρα, ως στοιχείο ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγικότητας της ελληνικής οικονομίας. Κάτι δηλαδή σαν «αναπτυξιακό εργαλείο». Πρόκειται για μέρος της «κλασικής συνταγής» που δίνει, δια «πάσαν νόσον...», το ΔΝΤ. Και όχι κάτι σαν εξαίρεση σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης επιχειρησιακής δυσπραγίας, που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και κάθε υπεύθυνος άνθρωπος, όσο κι αν τους κοστίζει, συνήθως αποδέχονται.
Εξ ου, μάλιστα, τα ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11822&subid=2&pubid=45168948
Πώς να ανακάμψετε από υπερκατανάλωση ζάχαρης: Συμβουλές για επιστροφή στην
ισορροπία
Πριν από 6 δευτερόλεπτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου