»Συμβολαιογραφοι – κληρονομοι

του Αντώνη Φουρλή http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=4493

Αν μιλάμε για κλειστά επαγγέλματα, είμαι έτοιμος να ακούσω κάθε επιχείρημα κόντρα στο “άνοιγμα” μίας αγοράς. Ειδικότερα για τους δικηγόρους, ασφαλώς γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλές χιλιάδες που παλεύουν να μπουν ουσιαστικά στο επάγγελμα, ώστε να πάψουν να εισπράττουν ψίχουλα. Είναι μία ανοιχτή αγορά, που γίνεται ακόμη πιο ελεύθερη – αν όχι αδυσώπητη – με την επικείμενη απελευθέρωση.
Η ιστορία που μου περιέγραψαν, όμως, για το πώς οι συμβολαιογράφοι “κληροδοτούν” το επάγγελμα από γενιά σε γενιά, είναι απλώς εξοργιστική!

Σας τη μεταφέρω όπως την...
άκουσα (και την επιβεβαίωσα) από δικηγόρους: σε κάθε περιοχή της χώρας, η Πολιτεία έχει προβλέψει ένα συγκεκριμένο αριθμό συμβολαιογράφων. Για να μπει κάποιος σε αυτό το “σώμα”, περνά από πολύ δύσκολες εξετάσεις. Ειδικότερα για τη μεγάλη αγορά της Αθήνας, κάθε χρόνο ανοίγουν ελάχιστες θέσεις (το πολύ μερικές δεκάδες) και οι υποψήφιοι είναι χιλιάδες...

Για να παραδώσει ένας γονέας – συμβολαιογράφος τη χρυσοφόρο άδεια στο παιδί του, υπάρχουν δύο τρόποι:
• O κανονικός: το παιδί δίνει τις εξετάσεις και πρέπει να ξεπεράσει όλους τους άλλους για να μπει στο “σώμα”. Αν και τα τελευταία χρόνια – και ειδικά το 2009 – τα αποτελέσματα αμφισβητήθηκαν έντονα και ακολούθησε μπαράζ επαναβαθμολογήσεων (). Κάποιοι λένε ότι τα παιδιά των μεγαλο-συμβολαιογράφων είναι...πιο ίσα ανάμεσα στους ίσους υποψηφίους.
• Ο εναλλακτικός: το παιδί του συμβολαιογράφου ψάχνει μία θέση που έχει ανοίξει στο πιο... μακρινό χωριό της ηπειρωτικής χώρας. Εκεί το ενδιαφέρον είναι πολύ μικρότερο και οι υποψήφιοι λίγοι. Ενίοτε και ελάχιστοι. Γιατί η θέση δεν είναι “φιλέτο” και η αγορά περιορισμένη. Ωστόσο, το τέκνο συμβολαιογράφου διαβάζει και παίρνει την άδεια. Σε αυτό το σημείο, οι νόμοι του ελληνικού κράτους επιτυγχάνουν ένα αληθινό θαύμα! Επιτρέπεται, λέει, η “ανταλλαγή” θέσεων μεταξύ ενός συμβολαιογράφου της Αθήνας και οποιουδήποτε άλλου ανά την επικράτεια. Ο περήφανος γονέας – μεγαλοσυμβολαιογράφος Αθηνών προσφέρει τη θέση του στο τέκνο του και μετακομίζει στην επαρχία. Συνήθως, μόνο για μερικές ημέρες – άντε μήνες. Γιατί κατόπιν βγαίνει στην σύνταξη και επιστρέφει (και επισήμως) στο γραφείο του στην Αθήνα, ως άτυπος σύμβουλος του τέκνου του. Το πολύτιμο αρχείο των συμβολαίων παραμένει στην οικογένεια, όπως και οι πελάτες.
Και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=4493