Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

»Τωρα που ξερουΜε που παΜε, ειναι αργα για να γυρισουΜε πισω

Του ΓΙΩΡΓΟΥ Χρ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ ΝΕΑ

«Πάει ο παλιός ο χρόνος...». Αυτό είναι το µόνο σίγουρο. Ο,τι και να γίνει, πάει. Ενα 24ωρο τουαπέµεινε και πέφτουν οι τίτλοι τέλους. Να του ευχηθούµε να µηνεπιστρέψει ποτέ, κι ας σώθηκε επί προσωπικού το µατσάκι στο 93’, στις καθυστερήσεις! Να µην ξαναγυρίσει, πώς το λένε, έστω και αν αυτό επίσης είναι πολύ σίγουρο. Εως βέβαιο, µπορώ να πω. Ο χρόνος δεν γυρίζει µε τίποτε. ∆εν έχει βρεθεί ακόµη η πατέντα που θα µπορείς να τον... γυρίσεις πίσω, στο σηµείο όπου έγινε η στραβή, το λάθος, να το επιδιορθώσεις επιτόπου και µετά να συνεχίσει να τρέχει υπό νέες συνθήκες και όχι µε εκείνες που διαµορφώθηκαν µετά την προβληµατική επιλογή. Αυτά συµβαίνουν στα έργα και όχι πάντα, γιατί µπερδεύεται άσχηµα ο θεατής και άντε µετά να βγάλει άκρη µε το τι βλέπει και τι εννοεί ο καλλιτέχνης µε αυτό που βλέπει. Λοιπόν, 2010, τέλος. Με τα καλά του –ψάχνοµαι να βρω αν είχε τίποτε καλό αλλά δεν βρίσκω και όποιος µπορεί να βοηθήσει ας το κάνει και δηλώνω εκ προοιµίου υπόχρεος – και τα πολλά στραβά κι ανάποδα... Παραµονεύει διπλή ζηµιά Λένε ότι απόψε και αύριο είναι δύο καλές ηµέρες για να κάνεις απολογισµό. Να δεις τι έφταιξε και από µεθαύριο που αρχίζει η νέα χρονιά να το διορθώσεις ή να το αποφύγεις. Κάνεις «ταµείο», µετράς τα συν και τα πλην, τα βάζεις µετά στη ζυγαριά, τα αποτιµάς και λες «άντε πάµε τώρα» – σαναυτό που έλεγεο Γιώργος προεκλογικά στο σποτ α λα Οµπάµα, αλλά δεν µας έλεγε πού ακριβώς πάµε. Τώρα που ξέρουµε, είναι αργά γιανα γυρίσουµε πίσω και δεν ξέρω αν έχει και νόηµα δηλαδή εδώ που είµαστε. Γιατί πολλές φορές λες, Ο.Κ., έκανα λάθος, το παίρνω από την αρχή τοπράγµα να το διορθώσω, κάνεις τα βήµατα που πρέπει, αλλά στην πορεία διαπιστώνεις ότι τελικά δεν αξίζει. Οτι ίσως και να µην άξιζε καθόλου δηλαδή, αλλά αυτήείναι µιας άλλης τάξεως συζήτηση. Τοσηµαντικό είναι ότι έτσι και ξαναγυρίσεις, το πιο πιθανό είναι να υποστείς διπλή ζηµιά.Γι’ αυτό συνέχισε τον δρόµο που πήρες και µην κοιτάς πίσω... Ο Γιώργος δεν το βάζει κάτω Βεβαίως «και ταπίσω δρόµος είναι» όπως λένε στηνΗπειρο, αλλά σηµασία έχει να κοιτάς µπροστά. Μπροστά,µε ψηλά το κεφάλι, µε αξιοπρέπεια. Να σέρνεσαι δεν έχειαξία, ούτε καιυπόληψη. Αυτός πουσέρνεται τοπιο πιθανόείναι ότι θα πατηθεί. Ανας πούµε ο Γιώργος σερνόταν στα πατώµατα (της Ευρώπης), εκλιπαρώντας γιαβοήθεια, το µόνο που θακατάφερνε θαήταν να γίνει ένα µε το πάτωµα. Εκείνος όµως το πίστεψε, το πάλεψε, και κατάφερε να σωθούµε από τη χρεοκοπία. Θα µου πεις για πολύ; Θα σου απαντήσω δεν ξέρω. Ούτε και κανένας ξέρει να στοπει µε βεβαιότητα. Επί του παρόντος,πάντως, γλιτώσαµε. Οτι µέχρις εδώ τα καταφέραµε και ότι θα τα καταφέρουµε και στη συνέχεια το πιστεύει καιεπιµένει. Εµείς, οι πολλοί, λιγοψυχήσαµε. Αλλοι βρίζουν, άλλοι καταριούνται την ώρα και τη στιγµή που τον ψήφισαν, άλλοι πιστεύουν ότι υπήρχε και άλλη επιλογή. ∆εν θα βρεις έναν όµως να σου πει ότι ο Γιώργος δεν κάνει πράγµατα. Οτι είναι παραιτηµένος. Οτι τα ‘χει γραµµένα... Δεν µπορούµε να ξεχάσουµε... Συγκρίσεις µε το παρελθόν δεν κάνω, ούτε και ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artID=4611020

Δεν υπάρχουν σχόλια: