»Συνηθεια και κοιμισμενες συνειδησεις…

Βλαδίμηρος Κυριακίδης http://www.aixmi.gr/index.php/synitheia-kai-koimismenes-syneidiseis/

Ξεκινώντας αναφέρω την πασίγνωστη φράση του Σαίξπηρ: «Η συνήθεια σκοτώνει το συναίσθημα». Νομίζω ότι χαρακτηρίζει την επιπολαιότητα με την οποία αντιμετωπίζουμε την έτσι κι αλλιώς «επικίνδυνη» καθημερινότητά μας. Επικίνδυνη γιατί, πάντα καμουφλαρισμένη από επίκτητες συνήθειες που αλλάζουν το νόημα στις έννοιες και στις λέξεις, δρομολογεί ταξίδια πέρα από το συναίσθημα μονοπωλώντας τις ...διαδρομές.
Μέσα από «χρηματιστηριακές εντολές» καθορίζει την απραξία της ψυχής, την παραίτηση της ύπαρξης και τον επιθανάτιο ρόγχο του μυαλού μας. Η συνήθεια των καταστάσεων προσδιορίζει νέες αντιλήψεις περί αισθητικής, δίνει νέες ονομασίες στις ευθύνες μας και προσφέρει συγχωροχάρτια στις κοιμισμένες συνειδήσεις.
Το δικαίωμα επιλογής ναρκώνεται από τη συνήθεια και εκπροσωπεί «ιλουστρασιόν» εικόνες μιας άλλης πραγματικότητας, πού μας παρασύρει σε μια πλασματική κοινωνία γεμάτη ευδαιμονία.
Καμιά περίφημη ποίηση κανενός δημιουργού δεν μπορεί να πολεμήσει τη «συνήθεια», γιατί το συγκεκριμένο τέρας έχει ρίξει γερές ρίζες στα κορμιά μας, αφού πρώτα οι πολιτικές έριξαν βαριές άγκυρες στην σκέψη μας και στα αισθήματά μας. Πώς μπορούμε να θεωρήσουμε «εαυτούς» μάχιμους χωρίς να έχουμε ποτέ αντιμετωπίσει την πλήξη μας;
Η μάχη δίνεται στα πεζοδρόμια και όχι στους καναπέδες. Κυρίες και κύριοι, νομίζω ότι ο πόλεμος άρχισε. Οι κοιμισμένες συνειδήσεις θα χτυπήσουν (ελπίζω) τις ακέφαλες κεφαλές και ο κρότος θα αντηχήσει μέσα στα ίδια τα κορμιά μας, μέσα στην ίδια μας την ύπαρξη.
Και τότε, οι ειδήσεις για μια άτακτη υποχώρηση της «συνήθειας» και των συνεπακόλουθών της θα μας φέρει επιτέλους αντιμέτωπους με τις ευθύνες μας και θα αποκηρύξουμε κάθε συμβατικότητα που μας κρατάει μακριά από τον στόχο μας που δεν είναι άλλος από το να είμαστε ελεύθεροι.