»Που χαθηκε ο Γιωργος Καμινης;

kassimatis@kathimerini.gr

Χθες συμπληρώθηκε ένας μήνας αφότου ανακοινώθηκε ότι το ΠΑΣΟΚ στηρίζει την υποψηφιότητα του Γιώργου Καμίνη για τη δημαρχία Αθηναίων. Εκτοτε, ο αξιοπρεπής και συμπαθής πρώην Συνήγορος του Πολίτη περιέργως έχει εξαφανισθεί από το προσκήνιο της δημοσιότητας, ενώ κανονικά θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο. Θα έπρεπε, δηλαδή, κάθε μέρα οι..
ψηφοφόροι να τον ακούν να παρουσιάζει τις θέσεις του για τα προβλήματα της πρωτεύουσας, να τον βλέπουν στα ΜΜΕ, να μαθαίνουν σιγά σιγά ποιος είναι και τι πρεσβεύει. Τι συμβαίνει με την υποψηφιότητά του; Πού χάθηκε ο Γιώργος Καμίνης;

Κατά τις πληροφορίες μου τρεις λόγοι συντρέχουν και εξηγούν την εξαφάνισή του. Κατ’ αρχάς, ότι βασίσθηκε στα «αδρανή υλικά» του παλαιού ΚΚΕ εσ. για να επανδρώσει το επιτελείο του. Ανθρώπους των οποίων η αντίληψη της πραγματικότητας κατά κανόνα περιορίζεται από το γεγονός ότι η παιδεία τους έχει σφραγισθεί από τις μπουρδολογικές θεωρίες της αριστερής γαλλικής διανόησης. Επειτα είναι το βαθύ ΠΑΣΟΚ, που μονίμως αντιμετωπίζει τουλάχιστον με δυσπιστία την εκσυγχρονιστική πλευρά του Γιώργου Παπανδρέου. Ολοι αυτοί αντιδρούν ενστικτωδώς στις κατά καιρούς προσπάθειες του ΓΑΠ να φέρει το βαθύ ΠΑΣΟΚ πλησιέστερα στα πρότυπα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, φοβούμενοι (και πολύ σωστά) ότι ο εκπολιτισμός του ΠΑΣΟΚ θα σημάνει την αρχή του δικού τους τέλους.

Τέλος, είναι το πρακτικό πρόβλημα, που προκύπτει από το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ άργησε πολύ να επιλέξει υποψήφιο δήμαρχο για την Αθήνα. Διάλεξε μεν το σωστό πρόσωπο, το οποίο υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να κερδίσει τις ψήφους και της Κεντροαριστεράς και του απογοητευμένου από τον Νικήτα Κακλαμάνη αστικού κόσμου της Αθήνας, αλλά δεν υπάρχει άνεση χρόνου ώστε να γίνει γνωστός ο υποψήφιος. Είναι χαρακτηριστικό ότι για να επιτευχθεί η συνεννόηση ανάμεσα στους δύο διαφορετικούς κόσμους, που ήταν απαραίτητο να συνεργασθούν για να αρχίσει να κυλά η προεκλογική εκστρατεία (δηλαδή τους επιτελείς του Γ. Καμίνη και τους συμβούλους που του έστειλε το ΠΑΣΟΚ) έπρεπε να περάσει ένας ολόκληρος μήνας! Τους μένει πλέον ένας ακόμη ώς την ημέρα της κάλπης και, βέβαια, η ελπίδα που πάντα πεθαίνει τελευταία...

Το πρόβλημα της εργασίας

Υπάρχει σήμερα πολιτικός οργανισμός, ο οποίος να μην προσπαθεί (ή, έστω, να μην παριστάνει ότι προσπαθεί) να προτείνει λύση στο πρόβλημα της ανεργίας; Ασφαλώς, όχι. Μόνον ένα κόμμα, όμως, τολμά να προχωρήσει ακόμη βαθύτερα και να αντιμετωπίσει το πρόβλημα στη ρίζα του. Είναι το ΚΚΕ, που προτείνει μέτρα για την ανεργία, με τα οποία, στην πραγματικότητα, η κοινωνία κατορθώνει να αντιμετωπίσει τη γενεσιουργό αιτία της ανεργίας, που δεν είναι άλλη από το πρόβλημα της εργασίας.

Με ερώτησή της προς τον πρωθυπουργό, η κ. Αλέκα Παπαρήγα εισηγείται τα εξής θαυμάσια: επίδομα ανεργίας ύψους 1.120 ευρώ, για όσο διάστημα διαρκεί η ανεργία, αλλά και πληρωμή από πλευράς του κράτους των συνταξιοδοτικών εισφορών του ανέργου. Ακόμη, πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ανέργων και των οικογενειών τους, καθώς και δωρεάν βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς -όλα αυτά, φυσικά, εξόδοις του κρατικού προϋπολογισμού. Επίσης, αναστολή πληρωμής των στεγαστικών δανείων ή επιδότηση του ενοικίου και, τέλος, μείωση κατά 50% των τιμολογίων ηλεκτρικού ρεύματος, νερού και τηλεφώνου και απαγόρευση της διακοπής της σύνδεσης για το διάστημα της ανεργίας. Υπάρχουν, βεβαίως, σημεία που σηκώνουν συζήτηση, όπως λ.χ. δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να καλύπτει το Δημόσιο τη δαπάνη για βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς, αφού ο άνεργος και μάλιστα με την άνεση που θα του εξασφαλίζει το γενναίο επίδομα ανεργίας, θα έχει όλο τον χρόνο στη διάθεσή του για να ασχοληθεί με τα παιδιά του.

Παρ’ όλα αυτά, ας μην μένουμε στο δένδρο και χάνουμε το δάσος. Διότι, με όλες αυτές τις παροχές και μάλιστα χωρίς κανέναν απολύτως χρονικό περιορισμό, ποιος θα διανοηθεί ποτέ να εργασθεί ξανά; Ενα άνεργο ζευγάρι, με 2.240 ευρώ μηνιαίως και επιδότηση του ενοικίου, θα βολευτεί θαυμάσια. Αν μάλιστα είναι ξύπνιοι άνθρωποι, μπορούν κιόλας να αυξήσουν το εισόδημά τους από την παραοικονομία. Θα τη βγάλουν λοιπόν μια χαρά, εσαεί στην πλουσιοπάροχα επιδοτούμενη ανεργία! Και θα έχουν άφθονο χρόνο, για να συγκεντρώσουν τις προσπάθειές τους στη σωστή ανατροφή και την εκπαίδευση των παιδιών τους, ώστε να τα καμαρώσουν και αυτά κάποια μέρα ανέργους με όλα τα καλά. Ετσι λύνεται διά παντός το πρόβλημα της εργασίας. Υπό την προϋπόθεση όμως ότι θα βρεθούν τα κορόιδα που θα εργάζονται για να τρέφουν όσους σταδιοδρομούν στην ανεργία...

Επιγραφές

Φίλος της στήλης μού στέλνει φωτογραφία επιγραφής αναρτημένης στην είσοδο της ΔΟΥ Κηφισιάς: «Προσοχή σε τσάντες και πορτοφόλια διότι υπάρχουν πολλά κρούσματα κλοπής». Τελείως άτοπη η προειδοποίηση και μόνον ως ειρωνεία μπορεί να εκληφθεί. (Ωσάν, π.χ., βγαίνοντας από τα χαρακώματα για να επιτεθούν, οι στρατιώτες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου να έβλεπαν την επιγραφή: «Προσοχή λάσπες»...) Με τη φορολογική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση, εις βάρος των συνεπών φορολογουμένων και των επιχειρήσεων, η μόνη επιγραφή που αρμόζει στις ΔΟΥ είναι εκείνη που επινόησε η φαντασία του Δάντη για την είσοδο της Κόλασης: «Lasciate ogne speranza, voi ch’ intrate». Εγκαταλείψτε κάθε ελπίδα εσείς που μπαίνετε εδώ...