»ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ!

Του ΣΤΑΥΡΟΥ Π. ΨΥΧΑΡΗ ΒΗΜΑ

Μια φορά κι έναν καιρό η Ελλάδα «ανήκε» στη Δύση. Η αμερικανική εταιρεία Ούλεν είχε το νερό- δηλαδή μας πωλούσε νερό όχι... εισαγωγής αλλά αυτό της τεχνητής λίμνης του Μαραθώνα.

Η αγγλική εταιρεία Πάουερ είχε το ρεύμα- δηλαδή ήταν η παραγωγός ηλεκτρικού ρεύματος που τροφοδοτούσε με ενέργεια την περιοχή της πρωτεύουσας. Τα τηλέφωνα «ανήκαν» παραδοσιακά στη Ζήμενς έως ότου τα.. πήρε η Ελλάδα ως τμήμα των πολεμικών επανορθώσεων μετά την ήττα της ναζιστικής Γερμανίας.

Ολες αυτές οι ξένες εταιρείες λειτουργούσαν βάσει συμβάσεων που είχε υπογράψει το Ελληνικό Δημόσιο με ξένους επενδυτές, που είχαν εξασφαλίσει προνόμια και συνεπώς σημαντικά κέρδη.

Ο κατάλογος των ξένων επενδύσεων είναι μεγάλος, όπως μεγάλα ήσαν τα κέρδη, γι΄ αυτό και οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις θέλοντας και μη εξαγόρασαν τους ξένους και μετέτρεψαν τις ιδιωτικές αυτές επιχειρήσεις σε δημόσιες. Με στόχο τα κέρδη από τη λειτουργία τους να καταλήγουν στο κράτος, δηλαδή στο κοινωνικό σύνολο.

Ηταν τόσο μεγάλος ο κατάλογος των κατά πολλούς «αποικιακών συμβάσεων» ώστε ανάμεσά τους διεκρίνοντο ακόμη και τα τραμ ή και ο Ιππόδρομος του Φαλήρου, μια πολύ επικερδής επιχείρηση, δοθείσης της αγάπης στον τζόγο που διακρίνει πολλούς (και) στη χώρα μας.

Λειτουργούσε πολύ επιτυχώς ο Ιππόδρομος στο Φαληρικό Δέλτα και άφηνε πολλά κέρδη. Μάλιστα κυκλοφορούσε η φήμη ότι από τα κέρδη του Ιπποδρόμου η Αγγλία... χρηματοδοτούσε τη «λειτουργία» της Ιντέλιτζενς Σέρβις στην Ελλάδα!!

Ολες αυτές οι επιχειρήσεις με την πάροδο του χρόνου και υπό την πίεση της Κοινής Γνώμης περιήλθαν στο Δημόσιο. Θα περίμενε κανείς ότι θα συναπεκόμιζε κέρδη το κράτος ως ιδιοκτήτης πλέον των εταιρειών αυτών.

Η πείρα των τελευταίων δεκαετιών μας δίδαξε ότι το ελληνικό κράτος δεν έχει την ικανότητα να διοικήσει ακόμη και μονοπωλιακές επιχειρήσεις. Και ήδη παρακολουθούμε τις προσπάθειες της σημερινής κυβερνήσεως να περιμαζέψει τις περιβόητες ΔΕΚΟ της σπατάλης ή να τις εκποιήσει - ακόμη και δωρεάν!

Χρειάζεται επιμονή και υπομονή για να βρεθούν οι σωστές λύσεις.

Αυτό που δεν μπορεί να βρεθεί είναι το στοιχειώδες φιλότιμο. Αν για όλες τις παραπαίουσες από τις ζημίες ΔΕΚΟ υπάρχει μια δικαιολογία συντηρήσεώς τους (δεν είναι λογικό να κλείσουν τα τρένα), είναι αληθινό αίσχος το να συντηρεί το κράτος τον... ΟΔΙΕ! Δηλαδή πληρώνει ο φορολογούμενος πολίτης τα έξοδα που έχει ο Οργανισμός που λειτουργεί το ιπποδρομιακό στοίχημα.

Είναι ντροπή!