»Τα κριτηρια αξιολογησης

Από τον Παναγιώτη Δ. Παναγιώτου «E» 5/10

Το ΠΑΣΟΚ συμπλήρωσε ένα χρόνο στην εξουσία. Συνήθως τα κόμματα κρίνονται με βάση το τι έλεγαν προεκλογικά και το τι τελικά από αυτά θα υλοποιήσουν ως κυβέρνηση. Ο βαθμός της απόκλισης από τις ιδεολογικές και προγραμματικές θέσεις είναι γενικά ένα βασικό κριτήριο αξιολόγησης των πολιτικών υποκειμένων. Μόνο που στην παρούσα συγκυρία «εκτάκτου ανάγκης» που βιώνει η χώρα, τα «κριτήρια» αυτά ..

αλλάζουν δραματικά.

Το ΠΑΣΟΚ πλέον δεν έχει ως «πήχη» το τι διακήρυσσε προεκλογικά, αλλά το εάν θα καταφέρει και πώς να βγάλει τη χώρα από τη μεγάλη κρίση. Με τι «κόστος», με πόσες «ζημιές», με ποια «προοπτική» και με ποια «κατανομή» βαρών. Το πρώτο βέβαια και το βασικό είναι να μην πάνε «τζάμπα» οι μεγάλες θυσίες των πολιτών. Αλλά δεν αρκεί. Συνδυάζεται και με την ποιότητα (κοινωνική και θεσμική) του νέου «περιβάλλοντος» που θα προκύψει. Εάν αυτό είναι ένα «περιβάλλον βαρβαρότητας», ακόμα κι αν έχουμε βγει με τη «στενή έννοια» του όρου από τη δημοσιονομική κρίση, οι πολίτες στις πρώτες εθνικές εκλογές θα «γυρίσουν τις πλάτες τους» στην κυβέρνηση. Ας μην υπάρχουν περί αυτού αυταπάτες... Αρα το «στοίχημα» για τους κυβερνώντες δεν είναι μόνο ή απλά να γλιτώσουμε τη χρεοκοπία (είναι βέβαια το πρώτο και καθοριστικό), αλλά ταυτόχρονα πρέπει να γίνει με τέτοιο τρόπο και με τέτοιους όρους, που να εγγυάται τη μετάβαση σε ένα ευρωπαϊκό, σύγχρονο, δημοκρατικό και κοινωνικά δίκαιο περιβάλλον, χωρίς τις καθηλωτικές στρεβλώσεις του παρελθόντος. Δεν είναι καθόλου εύκολο, αλλά είναι υποχρεωτικό για ένα κόμμα που θέλει να διατηρήσει τα ιδεολογικο-πολιτικά χαρακτηριστικά του, παρότι «ζει και πολιτεύεται» μέσα σε συγκεκριμένους ευρύτερους και δυσμενείς κοινωνικούς και οικονομικούς συσχετισμούς.


Απολογιστικά, για τον πρώτο χρόνο, μπορούμε να πούμε στα θετικά της κυβέρνησης το ότι αποφύγαμε τη χρεοκοπία, επετεύχθη μια πρώτη δημοσιονομική προσαρμογή, ξεκίνησαν οι διαρθρωτικές αλλαγές και άρχισε να αντιστρέφεται το κλίμα της διεθνούς αναξιοπιστίας για τη χώρα. Στα θετικά είναι επίσης η ωριμότητα και η υπευθυνότητα που έδειξε η ελληνική κοινωνία, παρά τη δυσαρέσκεια και την άδικη, στις περισσότερες περιπτώσεις, μείωση του εισοδήματός της. Στα αρνητικά της κυβέρνησης οι διαρθρωτικές καθυστερήσεις, η αδυναμία της να ανασυγκροτήσει τους διαλυμένους μηχανισμούς του κράτους και οι παλινωδίες γύρω από ορισμένες επιλογές της. Το 2011 θα είναι η πιο δύσκολη χρονιά. Ελπίζουμε επίκεντρο των προσπαθειών της να γίνει η μείωση της μεγάλης ακόμα δημόσιας σπατάλης και όχι και νέοι φόροι ή άλλες μειώσεις μισθών και συντάξεων. Και βέβαια το μεγάλο ζητούμενο της ανάπτυξης και της μείωσης των τιμών...