»Οποιος αντεξει...

Του ΔΗΜ.ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΝΕΑ

ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ πήρε φόρα το spread των ελληνικών ομολόγων. Η πρώτη ήταν τον Ιανουάριο του 2009. Την κρίση σταμάτησε τότε μια κοφτή δήλωση του γερμανού υπουργού Οικονομικών Περ Στάινμπρουκ, ότι η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει.

Τώρα που δεν είναι πια υπουργός, ο σοσιαλδημοκράτης Στάινμπρουκ έγραψε ένα..
βιβλίο πολιτικών απομνημονευμάτων. Μια χαριτωμένη λεπτομέρεια αφορά ένα σημείωμα που του πέρασε σε ένα Ευρωπαϊκό Συμβούλιο η γαλλίδα ομόλογός του Κριστίν Λαγκάρντ. «Στον κομμουνισμό», του έγραφε, «οι τράπεζες πρώτα εθνικοποιούνται και μετά χρεοκοπούν. Ενώ στον καπιταλισμό πρώτα χρεοκοπούν και μετά εθνικοποιούνται. Τι σου φαίνεται καλύτερο;».

QQQ
ΩΣΤΟΣΟ, οΣτάινμπρουκ έβγαλε φέτος είδηση για την πρόβλεψή του ότι η Ελλάδα δεν θα αποφύγει την αναδιάρθρωση του χρέους. Ενας τέτοιος χρησμός από τα χείλη του γερμανού πρώην υπουργού Οικονομικών ισοδυναμεί με κατάρα. Και ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις αντιλήψεις των αγγλοαμερικανικών funds. Ακόμη χειρότερα: πληροφορίες που έχουν φθάσει στην Αθήνα υποδεικνύουν πως ανάλογες προγνώσεις κερδίζουν έδαφος και εντός της κυβέρνησης Ομπάμα.

Φυσικά, η αναδιάρθρωση είναι σαν τη χοληστερίνη. Υπάρχει η καλή και η κακή. Η κακή είναι αυτή που έχει «κούρεμα». Ετσι λέγεται στην αργκό των αγορών η έκπτωση που γίνεται στην πληρωμή των ομολόγων σε περίπτωση αναδιάρθρωσης. Αυτή μπορεί να φθάσει στο 50% ή και στο 70%, με αποτέλεσμα οι επενδυτές να γράψουν μεγάλη ζημιά. Το αποτέλεσμα είναι ότι η χώρα που αναδιαρθρώνει με τέτοιο τρόπο το χρέος της γίνεται παρίας όπως η Αργεντινή. Η καλή αναδιάρθρωση είναι η επιμήκυνση του χρέους που αποδίδεται ακέραιο, αλλά με την αποπληρωμή να απλώνεται σε μεγαλύτερο διάστημα χρόνου. Είναι κάτι που γίνεται κατόπιν συμφωνίας με τους επενδυτές και θεωρείται ήπια εξέλιξη, που με κατάλληλους χειρισμούς δεν είναι μοιραία. Μένοντας στη Λατινική Αμερική, την επέλεξε η Ουρουγουάη- και δεν έχασε.

QQQ
Η ΕΛΛΑΔΑ θεωρείται από τον Στάινμπρουκ και άλλους χώρα χωρίς μέλλον στην οικονομία. Η συλλογιστική του είναι απλή: η λιτότητα φέρνει ύφεση και ο εκμηδενισμός της ανάπτυξης κάνει το ποσοστό του χρέους στο ΑΕΠ να μεγαλώνει. Το 2012 θα έχει φθάσει το 150%. Η τρύπα στα έσοδα θεωρείται πρώιμη ένδειξη του δημοσιονομικού αδιεξόδου που έρχεται. Ολα αυτά εξηγούν γιατί η τρόικα πήρε από το χέρι τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου και τον πήγε Παρίσι, Λονδίνο και Φρανκφούρτη. Ή γιατί ο Γιώργος Παπανδρέου θεωρεί πως το πρώτο εξάμηνο του 2011 είναι κρίσιμο. Στη διεθνή οικονομία τα συμπεράσματα είναι πρόωρα. Αν δεν τα προλάβεις εσύ, σε προλαβαίνουν αυτά. Και η περίπτωση Στάινμπρουκ δείχνει πως η γερμανική ελίτ είναι διχασμένη.

Η ανασχηματισμένη κυβέρνηση πρέπει, λοιπόν, να τρέξει, μεταρρυθμίζοντας και ιδιωτικοποιώντας. Δεινός αθλητής ο Παπανδρέου, τρέχει δώδεκα χιλιόμετρα και κάνει όσο ποδήλατο αντέξει. Ωστόσο, το ερώτημα δεν είναι μόνο αν θα αντέξει η κοινωνία, αλλά αν φθάνει ο χρόνος. Είναι η μεγάλη ζημιά της χαμένης πενταετίας Καραμανλή.