»Μηπως εχει δικιο το ΔΝΤ;

Τoυ ΠΑΥΛΟΥ ΤΣΙΜΑ ΝΕΑ

Η κριτική του Στρoς-Καν οδηγεί στην αναγνώριση της ανάγκης για μια αναδιαπραγμάτευση, αναθεώρηση ή επικαιροποίηση του Μνημονίου.

Διαβάστε τη δήλωση που ακολουθεί: «Ο μεγαλύτερος κίνδυνος σήμερα είναι η ασθενική ανάπτυξη. Γι΄ αυτό και η λιτότητα α λα ελληνικά είναι λάθος συνταγή για την Ευρώπη». Προσπαθήστε τώρα να μαντέψετε ποιος έκανε τη..

δήλωση αυτή: (α) o Αντώνης Σαμαράς, μιλώντας στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, (β) ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ στο Ευρωκοινοβούλιο ή (γ) ο pρόεδρος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρoς-Καν;

Η σωστή απάντηση, όπως προφανώς μαντέψατε, είναι η τρίτη. Ο Στρος-Καν ασκεί, από τον περασμένο Μάιο, μια προσεκτική, πλη συστηματική και ενδιαφέρουσα κριτική στο Μνημόνιο που η Ελλάδα υπέγραψε με τον οργανισμό που εκείνος διοικεί και τους ευρωπαίους εταίρους της.

Θυμίζω. Είχε δηλώσει (μεταξύ άλλων, στο Μega πριν από λίγους μήνες) ότι ο ελληνικός λαός πληρώνει ένα υπερβολικά βαρύ τίμημα για τη δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας, το οποίο θα μπορούσε να είναι ελαφρύτερο, με μέτρα λιγότερο επώδυνα, αν η Ευρώπη έστεργε να σπεύσει σε βοήθεια της Ελλάδας νωρίτερα, από τον περασμένο Φεβρουάριο, αντί να περιμένει να υποβαθμιστούν τα ελληνικά ομόλογα σε σκουπίδια, προτού παρέμβει. Είχε δηλώσει, δεύτερον, ότι το πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης της Ελλάδας θα έπρεπε να είναι τετραετές, αντί τριετές, και λιγότερο «σοκαριστικό», με ομαλότερη κατανομή των θυσιών στον χρόνο. Είχε πει, επίσης (σε μια συνέντευξή του στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς»), ότι είναι λάθος να εξαντλείται η βοήθεια προς την Ελλάδα στην επιτήρηση των μέτρων λιτότητας και τη χρηματοδότηση της αποπληρωμής των τόκων των δανείων της και ότι πρέπει να συμπληρωθεί (πράγμα που ο ίδιος, κατά δήλωσή του, πρότεινε, αλλά οι Ευρωπαίοι αρνούνται) και με αναπτυξιακή βοήθεια, με κινητοποίηση διεθνών πόρων για επενδύσεις και έργα υποδομών που θα ανακόψουν τον κατήφορο της ύφεσης στον οποίο κατρακυλά η χώρα. Και μόλις πρόσφατα, προχθές, υπενθύμισε ότι η ανεργία (και όχι, κατ΄ αντιδιαστολή, τα δημόσια ελλείμματα) είναι το υπ΄ αριθμόν ένα πρόβλημα που προκάλεσε η κρίση και που η διεθνής κοινότητα πρέπει να αντιμετωπίσει... Δικαιούται κανείς να αναρωτηθεί τι οδηγεί τον κ. Στρος-Καν, που ούτε ο ίδιος ούτε πολύ περισσότερο ο κακόφημος οργανισμός που διευθύνει είναι αθώοι του αίματος, να κάνει τέτοιες δηλώσεις. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι το ΔΝΤ πλήρωσε τόσο ακριβά τα εγκλήματα που διέπραξε στην Αργεντινή, την Απω Ανατολή και την Ανατολική Ευρώπη την περασμένη δεκαετία, εφαρμόζοντας τη φιλελεύθερη συνταγή με συνέπεια ορθόδοξου καλόγερου, έχασε τόσο μεγάλο μέρος του κύρους και της αξιοπιστίας του, ώστε υποχρεώθηκε, εδώ και λίγα χρόνια, σε μια εμφανή και θεαματική στροφή επί το ρεαλιστικότερον. Μια δεύτερη εξήγηση θα μπορούσε να είναι πως ο κ. ΣτροςΚαν, εφόσον ενδιαφέρεται να δοκιμάσει την τύχη του στις επόμενες προεδρικές εκλογές της Γαλλίας (όπου οι δημοσκοπήσεις τον φέρουν φαβορί), προφανώς χρειάζεται πιστοποιητικά κοινωνικής ευαισθησίας και αποτελεσματικότητας. Μια τρίτη, ότι απλώς μας χαϊδεύει τα αυτιά, την ώρα που μας σφίγγει το ζωνάρι.

Oποια και να είναι η εξήγηση, το κρίσιμο ερώτημα βεβαίως είναι κατά πόσο ο κ. Στρος-Καν έχει δίκιο. Και αν ναι (που προφανώς ναι), τι θα σήμαινε η υιοθέτηση των απόψεών του. Νομίζω λοιπόν ότι είναι φανερό πως η κριτική Στρος-Καν οδηγεί στην αναγνώριση της ανάγκης για μια αναδιαπραγμάτευση, αναθεώρηση ή επικαιροποίηση του Μνημονίου. Προς μια μετατόπιση δηλαδή του κέντρου βάρους από τις περικοπές των εισοδημάτων των αδυνάτων στην αποτελεσματική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, τον εξορθολογισμό του τρύπιου λαγηνιού, που είναι το ελληνικό Δημόσιο, και τη μάχη με την τεράστια διαφθορά στα νοσοκομεία και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, που όπως συχνά το Ταμείο επαναλαμβάνει θα προσδώσει και ένα αίσθημα δικαιοσύνης στο όλο εγχείρημα. Και, δεύτερον, επιβάλλει μια μεγάλη μάχη, στο ευρωπαϊκό πεδίο, για την εξασφάλιση πόρων για επενδύσεις και την κατάστρωση σχεδίων (τόσο αναλυτικών και δεσμευτικών, όσο το Μνημόνιο) με αναπτυξιακό πρόσημο.

Μήπως λοιπόν θα έπρεπε να αρχίσουμε να παίρνουμε όσα λέει ο κ. Στρος-Καν στα σοβαρά;


Εκτός από τα σκληρά μέτρα που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα, θα έπρεπε να δοθεί μάχη στο ευρωπαϊκό πεδίο για την εξασφάλιση πόρων για επενδύσεις