»«Αγαπητή Μαρία...»

kassimatis@kathimerini.gr

Αθηναίος έμπορος με τρία καταστήματα και έντεκα υπαλλήλους μού στέλνει επιστολή, όπου εκθέτει τους λόγους για τους οποίους φοβάται ότι η επιχείρησή του, έπειτα από σχεδόν σαράντα χρόνια λειτουργίας, οδηγείται στο τέλος της. Πρόκειται για θέμα σοβαρό, έστω κι αν σήμερα το χρησιμοποιώ ως αφορμή για ένα πικρό αστείο.

Εν ολίγοις, ο άνθρωπος, τον ..
οποίον τυχαίνει να γνωρίζω και να εκτιμώ, αναφέρει τα εξής, εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον, λογικά: Τον αθέμιτο ανταγωνισμό από εταιρείες ηλεκτρονικού εμπορίου, οι οποίες συστηματικά υποτιμολογούν τα εξαγόμενα στην Ελλάδα παρεμφερή προϊόντα, ώστε να περάσουν ατελώς από το τελωνείο. (Επισυνάπτει, μάλιστα, επιστολή ιαπωνικής εταιρείας η οποία προτείνει στον ίδιο, για παραγγελία αξίας 100.000 γιεν, την έκδοση τιμολογίου των 1.500.) Αναφέρει, επίσης, τη ματαιότητα της προσπάθειάς του να εξάγει τα προϊόντα που εμπορεύεται στην Ευρώπη, επειδή το μεταφορικό κόστος από Ελλάδα προς Ευρώπη είναι διπλάσιο του κόστους όταν η διαδρομή είναι η αντίστροφη. Τέλος, δε, επισημαίνει το πρόβλημα του υψηλότερου εν σχέσει με άλλες ευρωπαϊκές χώρες ΦΠΑ, εξαιτίας του οποίου κάθε προσπάθειά του να αξιοποιήσει το Διαδίκτυο και να αναζητήσει πελάτες στο εξωτερικό είναι καταδικασμένη εκ προοιμίου.

Στην εκτενή επιστολή του, ο έμπορος σημειώνει, εν παρόδω, ότι έχει γράψει για το πρόβλημά του και στον πρωθυπουργό. Με την ελπίδα ότι ο επιστολογράφος δεν θα το εκλάβει ως έλλειψη σεβασμού προς την κατάστασή του, αλλά και με τη βεβαιότητα ότι το γέλιο ποτέ δεν έβλαψε κανένα, το γεγονός ότι έγραψε στον πρωθυπουργό μού θύμισε το παρακάτω αστείο:

Μια γυναίκα σε απόγνωση γράφει στον Γιώργο: «Αγαπητέ Γιώργο, με λένε Μαρία και ελπίζω να μπορείς να με βοηθήσεις! Τις προάλλες έφυγα για τη δουλειά, αφήνοντας τον άνεργο σύζυγό μου στο σπίτι να βλέπει τηλεόραση ως συνήθως. Δεν είχα απομακρυνθεί περισσότερο από 500 μέτρα, όταν η μηχανή άρχισε να κάνει διακοπές και έσβησε. Το άφησα και γύρισα με τα πόδια στο σπίτι, για να ζητήσω τη βοήθεια του συζύγου μου. Τον βρήκα στο κρεβάτι μας με την κόρη των γειτόνων. Είμαι 52 χρόνων, ο σύζυγός μου 54 και η κόρη των γειτόνων 25. Οταν άρχισα να τον ρωτάω, μου αποκάλυψε ότι η σχέση του με την μικρή διαρκεί εδώ και έξι μήνες, από τότε που έχασε τη δουλειά του. Το καταλαβαίνω ότι η ανεργία τον κάνει να νιώθει άχρηστος και θλιμμένος, του ζήτησα όμως να διακόψει την σχέση με τη μικρή και τον απείλησα ότι αν δεν το κάνει θα φύγω. Εκτοτε γίνεται όλο και πιο απόμακρος και φοβάμαι ότι τον χάνω. Εγώ τον αγαπώ, δυσκολεύομαι να τον εγκαταλείψω, αλλά δεν αντέχω και την κατάσταση αυτή. Μπορείς να με βοηθήσεις;»

Την επομένη, η Μαρία λαμβάνει e-mail με την απάντηση του Γιώργου: «Αγαπητή Μαρία, όταν ένα αυτοκίνητο κάνει διακοπές έπειτα από τόσο μικρή απόσταση, αυτό μπορεί να οφείλεται σε διάφορους λόγους. Ξεκίνα ελέγχοντας αν υπάρχουν σκουπίδια στο σωληνάκι του καυσίμου. Αν είναι καθαρό, έλεγξε την πολλαπλή εισαγωγή και επίσης τα καλώδια σύνδεσης. Αν τίποτε από αυτά δεν σου λύνει το πρόβλημα, τότε μπορεί να είναι ελαττωματική η αντλία βενζίνης και να προκαλεί πτώση της πίεσης στα μπεκ ψεκασμού. Ελπίζω να σε βοήθησα».

Η Ελλάδα της κυρίας Τζάκρη

Την περασμένη Παρασκευή, στην ιστοσελίδα του υπουργείου Εσωτερικών αναρτήθηκε με τη μορφή pdf ολόκληρο το 87 σελίδων βιβλίο «Ελλάδα, η δεύτερη πατρίδα». Οπως διαβάζουμε στη στήλη «τελευταίες ενημερώσεις» της συγκεκριμένης ημέρας, πρόκειται για «βιβλίο συνοπτικών πληροφοριών Ελληνικής Ιστορίας, Γεωγραφίας και Πολιτισμού, βοήθημα απευθυνόμενο προς ενδιαφερομένους να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια με πολιτογράφηση». Ωραίο βιβλίο! Γεμάτο φωτογραφίες, διανθισμένο με Ομηρο, Σεφέρη, Ελύτη και πασπαλισμένο με τα κλέη των αρχαίων ημών απ’ αρχής μέχρι τέλους. Ελα όμως που αναφέρεται ότι η Ελλάδα έχει 900 δήμους και 131 κοινότητες και επίσης ότι το νόμισμά της είναι η δραχμή!

Πώς εξηγείται; Η λογική εξήγηση είναι ότι η υφυπουργός κυρία Θεοδώρα Τζάκρη, της οποίας είναι αρμοδιότητα το θέμα, απορροφημένη καθώς είναι με τα ζητήματα της περιφερείας της (της εκλογικής), δεν πρόσεξε ότι η έκδοση είναι του 2001. Υπάρχει όμως και η συνωμοσιολογική εξήγηση, βάσει της οποίας δεν αποκλείεται η ανάρτηση να είναι σκόπιμη, ως ένα πρώτο βήμα για την Ελλάδα του μέλλοντος. Μια Ελλάδα, δηλαδή, στην οποία θα έχει επανέλθει η δραχμή και θα κατοικείται κυρίως από μετανάστες, καθώς οι αυτόχθονες θα έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό...

Μαντουμπάλα

Κλίνω το γόνυ ενώπιον του προέδρου της Βουλής και διακεκριμένου βουλευτού Καστοριάς Φίλιππου Πετσάλνικου (της δεξαμενής κολυμβήσεως...), ο οποίος ακόμη μια φορά με εντυπωσιάζει με το εύρος των ιστορικών γνώσεών του! Στην πρόσφατη συνάντησή του με τους προέδρους διαφόρων τοπικών κοινοβουλίων της Ινδίας, ο πρόεδρος ανέφερε ή, μάλλον, απεκάλυψε ότι Ελλάς και Ινδία «συμπληρώνουν 2.500 χρόνια φιλίας». Κι εγώ ο αδαής που νόμιζα ότι, αφ’ ότου ο Αλέξανδρος «εκπολίτισε» τον Πώρο γύρω στο 326 π.Χ., η φιλία μας με τον ινδικό λαό είχε αδρανήσει, ώσπου μας «εκπολίτισαν» οι Ινδοί στη δεκαετία του 1950 με τις Μαντουμπάλες και τις Ζιγκουάλες...

Περιστολή «ελευθεριών»

Ο ΣΥΝ του Αλέξη Τσίπρα (δηλαδή, η παρέα του, έτσι όπως εξελίσσεται το πράγμα...) δεν κατάλαβε τίποτε από τους τρεις νεκρούς της Marfin. Με ανακοίνωσή του καταγγέλλει «πρωτοφανές πραξικόπημα σε βάρος των συνταγματικών ελευθεριών». Αιτία είναι ότι καταργήθηκε από τον αντιτρομοκρατικό νόμο η εξαίρεση της παραγράφου 8 του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικος. Κατόπιν τούτου, όπως διαπιστώνεται στην ανακοίνωση, δίνεται η δυνατότητα στις διωκτικές αρχές «να μπορούν αυθαίρετα να χαρακτηρίσουν “τρομοκρατική δράση” τις ενέργειες μιας οργανωμένης ομάδας διαδηλωτών», όχι μόνον για κακουργήματα, αλλά ακόμη και για πλημμελήματα (π.χ., διακεκριμένες φθορές, σωματικές βλάβες, διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών).

Αντιλαμβάνεσθε τι σημαίνει αυτό, αγαπητοί αναγνώστες; Η νέα τάξη περιστέλλει την στοιχειώδη συνταγματική ελευθερία να μπορείς, εφ’ όσον επικαλείσαι πολιτικούς σκοπούς, να κάψεις ένα μαγαζί, να λεηλατήσεις το εμπόρευμα και να πλακώσεις στο ξύλο τον καταστηματάρχη αν τολμήσει να βγάλει τσιμουδιά! Μα πού οδεύομεν ως κοινωνία;

Οικονομίες κλίμακος

Κοντεύουν είκοσι ημέρες αφ’ότου η Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ έχει μείνει χωρίς γραμματέα, αφ’ ότου ο Χρ. Παπουτσής έγινε υπουργός. Προ εβδομάδος, τη λύση του προβλήματος προσφέρθηκε να δώσει ο γραμματέας της Κ.Ο. της Ν.Δ. Κώστας Τασούλας με το χιούμορ του. Επιασε τον Γιώργο Φλωρίδη και του είπε: «Ακου, Γιώργο. Εγώ την έχω μάθει πια τη δουλειά. Εφτιαξα κι ένα πρόγραμμα στον υπολογιστή και βγάζω τις υπηρεσίες αμέσως. Γιατί δεν αναθέτετε σε μένα την γραμματεία της κοινοβουλευτικής ομάδας σας έναντι συμβολικής αμοιβής;» Ο Γ. Φλωρίδης εκτίμησε πολύ την ιδέα, αντιλαμβανόμενος προφανώς ότι θα μπορούσαν κιόλας να προβάλουν την εφαρμογή της στο εξωτερικό, ως απόδειξη της προόδου που σημειώνεται στην καταπολέμηση της γραφειοκρατίας. Πράγματι, έπειτα από λίγο ο Ευάγγελος Βενιζέλος, βλέποντας τον Κ. Τασούλα στο βάθος ενός διαδρόμου, του έκλεισε το μάτι και του φώναξε: «Δεκτόν!» Παρά ταύτα, έκτοτε έχει περάσει μία εβδομάδα και η υλοποίησή της δεν έχει προχωρήσει! Πώς θα πάει μπροστά, λοιπόν, αυτή η χώρα με τέτοιους αργόσυρτους ρυθμούς;