»Το «κενο» της αξιοπιστιας

Γράφει ο Παναγιώτης Δ. Παναγιώτου «E» 20/9

Η παρουσία του κ. Σαμαρά στη ΔΕΘ το Σαββατοκύριακο έμοιαζε πολύ με τον «τύπο» εκείνο που, αφού πρώτα ο ίδιος έβαζε φωτιά στο «σπίτι του», μετά κατηγορούσε την Πυροσβεστική γιατί... «καθυστέρησε», δεν την... «έσβησε καλά» και επιπλέον ισχυριζόταν ότι ο ίδιος θα μπορούσε «να τη σβήσει καλύτερα».

Ακόμα όμως κι αν οι παρατηρήσεις του για την ..«πυροσβεστική» θα μπορούσαν να έχουν κάποια βάση, χάνουν οποιοδήποτε νόημα όταν γίνονται απ’ αυτόν που έβαλε αποδεδειγμένα τη... φωτιά. Ακόμα περισσότερο όταν αυτό το πασίδηλο γεγονός το αρνείται!

Με δυο λόγια, αυτά που λέει ο Σαμαράς ως κριτική ουσίας, τα οποία λένε και άλλοι, ακόμα και κυβερνητικοί παράγοντες (ανάπτυξη, επενδύσεις, φορολογικές υπερβολές κ.λπ.), μια χαρά κριτικές παρατηρήσεις είναι. Ενσωματώνονται μάλιστα εύκολα και άριστα στην κυβερνητική πολιτική και βρίσκονται στο ίδιο «μήκος κύματος» και με τις διορθωτικές παρατηρήσεις των εκπροσώπων της τρόικας και ακόμα περισσότερο του Στρος Καν.


Το πρόβλημα του κ. Σαμαρά και της ΝΔ είναι άλλο: η αξιοπιστία. Μοιάζει με τον «πυρομανή», που από τη μια του φταίει η «πυροσβεστική» και από την άλλη ισχυρίζεται επιπλέον ότι ο ίδιος θα «έσβηνε τη φωτιά καλύτερα». Το πρόβλημα είναι κατ’ αρχήν το πρόσφατο κυβερνητικό παρελθόν της ΝΔ (αυτοτελώς) και δεύτερον ο τρόπος με τον οποίο ο κ. Σαμαράς επιχειρεί να το «καλύψει» και μέσω αυτής της κάλυψης να κάνει αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ.

Αυτό «ακυρώνει» ακόμα και τα λογικά στοιχεία της κριτικής που ασκεί. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι η ΝΔ αδυνατεί να εισχωρήσει πολιτικά στην ευρύτατη «κοινωνική αντιπολίτευση» που υπάρχει, ακόμα και στο «μερίδιο» των δικών της ψηφοφόρων!

Ο κ. Σαμαράς δυσκολεύεται να πείσει. Χρειάζεται χρόνο, βαθιά ανανέωση στελεχών, άλλο τρόπο ερμηνείας γύρω από το «τι και πώς συνέβη» και ρήξη με το παρελθόν της παράταξής του. Αρα η επικοινωνιακή καμπάνια με βάση το δίπολο «ψέματα - αλήθειες», ως πολύ... πρώιμη, είναι άστοχη.


Επίσης ο κ. Σαμαράς δεν απέφυγε τις προφανείς σαχλο-υπερβολές, λ.χ. ότι αυτός θα μπορούσε να βγάλει τη χώρα από το «μνημόνιο» το... 2011, ότι έχει το... «κατάλληλο μείγμα», διάφορες «εθνικές κορώνες», το... «μασάζ ελπίδας» κ.ο.κ.

Το άγχος για τις εκλογές του Νοεμβρίου ωθεί τον αρχηγό της ΝΔ αφενός μεν στην «αγκαλιά» του Καραμανλή και αφετέρου σε «όξυνση» της αντιπολιτευτικής τακτικής.

Το κακό όμως για τον ίδιο είναι ότι και οι δύο αυτές επιλογές τραβάνε το «χαλάκι της αξιοπιστίας» από τα πόδια του...