»Αναμενεται απαντηση

Γράφει ο Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος «E» 20/9

Δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου ο αρχηγός της ΝΔ υποστήριξε ότι, αν εφαρμοζόταν η οικονομική συνταγή του, θα μηδένιζε το έλλειμμα στα τέλη του 2011. Κι επειδή θέλω να πιστεύω ότι ο Α. Σαμαράς είναι σοβαρός και υπεύθυνος πολιτικός, έχω, εύλογα νομίζω, μια απορία, στην οποία κάποιος -έστω και ο.. Παναγιωτόπουλος- θα πρέπει να μου απαντήσει, έτσι ώστε να εξακολουθήσω να διατηρώ την ίδια άποψη: αυτήν τη συνταγή εξαφάνισης ενός εξαιρετικά υψηλού ελλείμματος τη γνώριζε και πριν από τον Οκτώβριο του 2009 ή την ανακάλυψε μετά την εκλογή του στην ηγεσία της ΝΔ;

Λογικά πρέπει να συμβαίνει το πρώτο. Οι σοβαροί οικονομικοί σχεδιασμοί δεν προκύπτουν από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά είναι αποτέλεσμα βαθιάς και μεθοδικής μελέτης. Εύλογη είναι, κατά συνέπεια, και η δεύτερη -και ουσιαστικότερη- απορία μου: αφού τη συνταγή την είχε στο τσεπάκι ο Σαμαράς κι αφού έβλεπε ότι η κατάσταση πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και οι υπουργοί Οικονομίας της ΝΔ εκδήλωναν δημόσια την απελπισία τους, γιατί δεν πήγε στον Καραμανλή να του εξηγήσει πόσο απλά ήταν τα πράγματα και πόσο εύκολα συμμαζεύονταν τα ελλείμματα;


Επειδή, όμως, τίποτα τέτοιο δεν έγινε, τι θα πρέπει να υποθέσω; Μήπως ότι ο Σαμαράς αδιαφόρησε επειδή η οικονομία δεν ήταν ο τομέας ευθύνης του; Ή μήπως επειδή φοβήθηκε πως ο Καραμανλής δεν θα του έδινε καμιά σημασία επειδή είχε τυφλή εμπιστοσύνη στις ικανότητες του Αλογοσκούφη αρχικά και του Παπαθανασίου στη συνέχεια; Ή μήπως -και το πιθανότερο- επειδή ούτε τότε υπήρχε, ούτε τώρα υπάρχει συνταγή που να εξαφανίζει μέσα σε δύο χρόνια διψήφιο έλλειμμα;


Τέταρτο ενδεχόμενο δεν υπάρχει. Γι’ αυτό και θεωρώ ότι η σχετική απορία θα πρέπει ν’ απαντηθεί, έτσι ώστε να ξέρουμε αν θα πρέπει να παίρνουμε ή όχι στα σοβαρά τα όσα διατείνεται -και όχι μόνο για το θέμα αυτό- ο αρχηγός της ΝΔ.


Υ.Γ.: Οσο για τα όσα περί της υποψηφιότητας του Κικίλια υποστήριξε, ο ισχυρισμός ότι η συγκεκριμένη επιλογή αποτελεί την απάντησή του στο αίτημα για αλλαγή στην πολιτική ζωή, κερδίζει άνετα τον χαρακτηρισμό του ανέκδοτου της χρονιάς.