»[ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΑ ]

Το ρίσκο του Σαµαρά
Του Ι. Κ. Πρετεντέρη ΝΕΑ

ΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ καλά, ο Σαµαράς ακολουθεί µια συγκεκριµένη λογική. ΕΠΕΛΕΞΕ κατ’ αρχάς και ήδη από τον περασµένο Μάιο να θέσει ανάµεσα στη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ το Μνηµόνιο και την πολιτική του – είναι µια επιλογή που προκάλεσε τότε αντιδράσεις, αλλά διαθέτει και ισχυρά επιχειρήµατα...

ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΤΩΡΑ να εξαργυρώσει αυτή την.. επιλογή στις εκλογές του Νοεµβρίου, ελπίζοντας ότι ο κόσµος θα εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για το Μνηµόνιο καταψηφίζοντας τους κυβερνητικούς υποψηφίους.

ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ, τη βλέπω. Αλλά βλέπω και το ρίσκο. Το οποίο είναι µεγάλο για πολλούς λόγους.

ΚΑΤ' ΑΡΧΑΣ και µε τα σηµερινά δεδοµένα, κανείς δεν µπορεί να προβλέψει αν η κοινωνική δυσαρέσκεια που προκαλεί η πολιτική του Μνηµονίου θα εκφραστεί στις κάλπες του Νοεµβρίου µε κάποιας µορφής ευρεία πολιτική αποδοκιµασία. Με άλλα λόγια, κανείς δεν εξασφαλίζει στον Σαµαρά πως όσοι αγανακτούν µε την περικοπή των εισοδηµάτων τους θα τρέξουν να ρίξουν δαγκωτό Κικίλια!

ΥΣΤΕΡΑ, όπως συµβαίνει πολλές φορές στην πολιτική, ακόµη και µια απολύτως λογική στρατηγική επιλογή µπορεί να υπονοµευθεί από τους τακτικούς χειρισµούς που την ακολουθούν. ΣΕ ΑΥΤΟ ακριβώς το επίπεδο, ο Σαµαράς έχει πρόβληµα εφόσον δεν µπόρεσε έως τώρα να βρει αντίδοτο στην απειλή της εσωστρέφειας και της πολυδιάσπασης. Κατά λογική συνέπεια, η Ν.Δ. βαδίζει προς τις εκλογές σε ένα κλίµα ακατάπαυστης εσωτερικής αντιδικίας – µε την ευγενική σύµπραξη και του Γ. Καρατζαφέρη...

ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ είναι το ρίσκο του αρχηγού της Ν.Δ. Αν ο δεξιός εµφύλιος συνεχιστεί (και, µεταξύ µας, δεν βλέπω τι θα τον ανακόψει...) κινδυνεύει να δει τις εκλογές του Νοεµβρίου, αντί να αναδεικνύουν µια αποδοκιµασία της κυβερνητικής πολιτικής, να καταγράφουν πρωτίστως τα διαλυτικά φαινόµενα στον χώρο της Κεντροδεξιάς. Ή, έστω, και τα δύο. Και τότε, η επόµενη µέρα θα είναι εξαιρετικά δύσκολη.

ΔΕΝ ΞΕΡΩ αν υπάρχει σε εξέλιξη κάποιο σχέδιο αποσταθεροποίησης της Ν.Δ., όπως φαίνεται να πιστεύουν διάφοροι στενοί συνεργάτες του Σαµαρά. Το βέβαιο είναι ότι τα τελευταία χρόνια η Ν.Δ. έχει κάνει τόσα πολλά για να αποσταθεροποιήσει τον εαυτό της ώστε οποιαδήποτε άλλη απόπειρα αποσταθεροποίησης καθίσταται σχεδόν περιττή. Ακόµη και η αναµφισβήτητη δυναµική της εκλογής του νέου αρχηγού, φαίνεται ότι σπαταλήθηκε χωρίς ιδιαίτερο αποτέλεσµα.

«Ο ΚΟΣΜΟΣ δεν µας ακούει!» µου έλεγε προσφάτως ένα από τα κορυφαία στελέχη του κεντροδεξιού χώρου. Διαπίστωση πικρή αλλά δίκαιη. Μέσα σε ένα κλίµα γενικής πολιτικής απαξίας, η Ν.Δ. έχει να αντιµετωπίσει τη δική της σοβαρή απαξίωση. Και αυτό, ίσως, θα έπρεπε να τους απασχολεί περισσότερο από τον Τατούλη, τον Μανώλη και την κυρία Ελσα.


Κανείς δεν µπορεί να προβλέψει αν η κοινωνική δυσαρέσκεια που προκαλεί η πολιτική του Μνηµονίου θα εκφραστεί στις κάλπες του Νοεµβρίου µε κάποιας µορφής ευρεία πολιτική αποδοκιµασία