»Η γεφυρα στο πουθενα

Του Γιώργου Λακόπουλου ΝΕΑ

ΠΟΛΛΟΙ ΕΙΧΑΝ και έχουν αντιρρήσεις για τους Ολυµπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Εξι χρόνια µετά, ενδεχοµένως κάποια πράγµατα δεν θέλουµε να υπάρχουν καν στη µνήµη µας.

Αλλά ένα είναι βέβαιο: από τις 13-27 Αυγούστου του 2004 η Ελλάδα διεκπεραίωσε το πιο πολύπλοκο εγχείρηµα που ανέλαβε ποτέ. Οι Ελληνες έζησαν τις ευτυχέστερες συλλογικές στιγµές του νεώτερου ελληνικού βίου. Η τελετή έναρξης των..

Ολυµπιακών Αγώνων εξελίχθηκε στο πιο µαγικό θέαµα αυτής της κλίµακας που οργανώθηκε ποτέ κάτω από το αττικό σεληνόφως. Και η τελετή λήξης στην πιο κολακευτική στιγµή για τη χώρα, όταν ο πρόεδρος της Διεθνούς Ολυµπιακής Επιτροπής Ζακ Ρογκ έλεγε: «Ευχαριστούµε Αθήνα, ευχαριστούµε Ελλάδα». Εκείνες τις µέρες η Ελλάδα πέρασε απέναντι. Σηκωθήκαµε λίγο ψηλότερα.

***
ΠΟΥ ΠΗΓΕ εκείνη η Ελλάδα; Χάθηκε και κανείς δεν την αναζήτησε έκτοτε. Από την εποµένη κιόλας, άρχισε να ξηλώνεται. Μετά το ελληνικό επίτευγµα που κατέπληξε τον πλανήτη, στην ίδια σκηνή ανέβηκε το δράµα:

«Πώς µπορείς να τινάξεις τη χώρα σου στον αέρα». Εκεί που πήγαµε να γίνουµε πρότυπο ως λαός, καταντήσαµε µοντέλο προς αποφυγή. Αποσυνάγωγοι και δακτυλοδεικτούµενοι. Μέσα σε µόλις έξι χρόνια, η χώρα που διοργάνωσε τους καλύτερους Ολυµπιακούς Αγώνες όλων των εποχών έγινε περίγελος σε όλο τον κόσµο.

Τη θέση της βαρκούλας µε το κοριτσάκι στο θαυµαστό σκηνικό του Παπαϊωάννου πήρε το χυδαίο δάκτυλο της Αφροδίτης στα γερµανικά ταµπλόιντ.

***
ΕΤΣΙ ΕΣΒΗΣΕ εκείνη η Ελλάδα. Ενα ένα τα σύµβολά της χάθηκαν. Η κοινωνία δεν αντιµετώπισε ξανά τίποτε άλλο µε τον ίδιο ενθουσιασµό. Τα γελαστά πρόσωπα των εθελοντών ξεχάστηκαν. Στις περισσότερες ολυµπιακές εγκαταστάσεις έµειναν τα κουφάρια. Από την Οργανωτική Επιτροπή «Αθήνα 2004» το κράτος δεν κράτησε τίποτε από τις δοµές και τους ανθρώπους που δοκιµάστηκαν στις διεθνείς συνεργασίες και πέτυχαν. Η Διεκδίκηση… η Διοργάνωση και µετά το κενό. Η διοργάνωση µας κόστισε πανάκριβα και το ισοζύγιό της δεν έγινε ποτέ θετικό γιατί αυτή η τεράστια οικονοµική επένδυση δεν αξιοποιήθηκε ποτέ. Πληρώσαµε για να επενδύσουµε, αλλά δεν πήγαµε να εισπράξουµε.

***
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ της Ν.Δ. δεν έκανε το παραµικρό για να εµπεδώσει το ολυµπιακό γόητρο. Αντιθέτως, η συµπεριφορά της ήταν συµπλεγµατική. Οι υπουργοί της αισθάνονταν άβολα µε την επιτυχία των Αγώνων. Τη γεύτηκαν ξέροντας ότι δεν τους ανήκε ο έπαινος. Και µετά τη σκέπασαν για να µην τους θυµίζει όσα έλεγαν στην περίοδο της προετοιµασίας.

***
ΕΞΙ ΧΡΟΝΙΑ αργότερα είναι φανερό γιατί οι Ολυµπιακοί Αγώνες της Αθήνας από συλλογικός θρίαµβος κατέληξαν σύντοµα σαν αυτό που είχε πει ένας γάλλος µηχανικός για το Ρίο - Αντίρριο: «Μια γέφυρα που δεν οδηγεί πουθενά»!


Μέσα σε µόλις έξι χρόνια η χώρα που διοργάνωσε τους καλύτερους Ολυµπιακούς Αγώνες όλων των εποχών έγινε περίγελος σε όλο τον κόσµο