»Η μεταδοτικοτητα του χρηματος

ellispoint

Αναζητώντας απάντηση σε μια αφελή απορία: αν κολλάς ευτυχία, διαζύγιο, παχυσαρκία...γιατί όχι και χρήματα;
Σε μια κοινωνία που είμαστε ολοένα και πιο δικτυωμένοι μεταξύ μας και οι ζωές μας είναι συνδεδεμένες με τις ζωές των άλλων, η μεταδοτικότητα έχει εξελιχθεί σε βασικό χαρακτηριστικό.

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα στις..

ΗΠΑ το διαζύγιο στις φιλικές παρέες είναι μεταδοτικό: φαίνεται ότι όταν χωρίζει ένα ζευγάρι οι σχέσεις των φίλων του καταρρέουν η μια μετά την άλλη, όπως το ντόμινο.

Οι ερευνητές το έχουν ονομάσει «σύνδρομο του διαζυγίου». Λένε ότι οι πιθανότητες να πάρει κάποιος διαζύγιο αυξάνονται κατά 75% αν έχει φίλους που χωρίζουν.

Διαβάζοντας αυτή τη μελέτη στις εφημερίδες θυμήθηκα τον ελληνοαμερικανό καθηγητή του Χάρβαρντ Νικόλα Χρηστάκη, ο οποίος απέδειξε με τις έρευνές του ότι η ευτυχία ή η δυστυχία είναι σαν τη γρίπη, μπορεί να μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Επίσης η παχυσαρκία, η γενναιοδωρία, η καλή συνεργασία, το κάπνισμα, η μοναξιά, η νύστα, η κακή οικονομική διαχείριση, η χρηματιστηριακή τάση, ακόμα και η δημοσιονομική κρίση της Ελλάδας είναι μεταδοτική, όπως υποστηρίζουν οι αναλυτές.

Αν λοιπόν συμβαίνουν όλα αυτά γιατί να μην είναι αντίστοιχα κολλητικός ο πλούτος; Όταν γελάει κάποιος συνήθως γελάς κι εσύ χωρίς πάντα να ξέρεις το λόγο. Γιατί να μη συμβαίνει αυτό και με το χρήμα; Αν ο διπλανός σου είναι πλούσιος να γίνεσαι και εσύ!

Ψάχνοντας αρκετά στο διαδίκτυο δεν βρήκα κάποια αξιόλογη έρευνα που να αποδεικνύει τη μεταδοτικότητα του χρήματος, παρά το ότι υπάρχουν αρκετές σχετικές αναφορές.

Ωστόσο καταγράφονται ορισμένοι τρόποι μετάδοσης του πλούτου.

Για παράδειγμα το να συναναστρέφεσαι με ανθρώπους οι οποίοι έχουν χρήματα σου δίνει πρόσβαση σε σημαντικές συμβουλές ή πληροφορίες. Μεταξύ γκοργκοντζόλας και αχλαδιού μπορείς να πάρεις σημαντικά επενδυτικά tips, αν βεβαίως έχει κάποια χρήματα ως επενδυτική βάση . Επίσης η κοινωνική όσμωση μπορεί να σου δώσει ιδέες για το τι έκαναν οι άλλοι, προκειμένου να βγάλουν χρήματα, ή τις απαραίτητες γνωριμίες για μια πιο ακριβοπληρωμένη δουλειά ώστε να μην συνεχίσεις να ανήκεις στη γενιά των 680 Ευρώ.

Ωστόσο αποτελεί θλιβερή διαπίστωση ότι η μεταδοτικότητα του χρήματος σε καμία περίπτωση δεν τόσο απλή υπόθεση όσο το χασμουρητό που το κολλάς αμέσως πριν προλάβεις να το καταλάβεις.

Συνεπώς η «δημιουργική» αναζήτηση ιδεών για το πώς μπορεί κάποιος να βγάλει χρήματα εν μέσω κρίσης συνεχίζεται μια που φαίνεται ότι απέτυχε παταγωδώς ακόμη μια ευφάνταστη θεωρία.

Παναγιώτης Κακολύρης