»Το «καλΟ παιδΙ» της ΣαλονΙκης

Λώρη Κέζα ΒΗΜΑ

Δεν είναι δύσκολο να φανεί άγιος ένας υποψήφιος δήμαρχος στη Θεσσαλονίκη. Με τις καταχρήσεις επί Παπαγεωργόπουλου να έχουν πάρει τη δικαστική οδό, με εκατομμύρια ευρώ να έχουν εξαφανιστεί, είναι απίθανο να ευρεθεί το χείρον. Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Κώστας Γκιουλέκας μοιάζει αειπάρθενος και σοφός μπροστά στους απερχόμενους τοπικούς άρχοντες. Ο δημοφιλέστατος βουλευτής είχε πάντα το ...προφίλ του «καλού παιδιού», κάτι στο οποίο βοήθησαν η φυσιογνωμία του, η καλή σχέση με την Εκκλησία και ο έντιμος βίος (με κάποια ψιλοαγκαθάκια από την εμπλοκή της συζύγου σε συμβολαιογραφικά του Βατοπαιδίου). Εκείνοι λοιπόν που θέλουν να τον χτυπήσουν αναζητούν ατοπήματα σε τομείς που δεν αφορούν τον δημόσιο βίο: οι κακοθελητές πάντα κάτι βρίσκουν. Το μόνο λοιπόν που έχει επιφέρει ο χρόνος στο γλυκερό «καλό παιδί» είναι τα ίδια τα χρόνια.

Εγινε ένας καλός πενηντάρης.

Ο κ. Γκιουλέκας έδειξε από το πρώτο λεπτό τη στρατηγική που θα ακολουθήσει κατά την προεκλογική εκστρατεία. Παραμερίζει το κόμμα και προβάλλει την καταγωγή. Είναι λιγότερο νεοδημοκράτης και περισσότερο Θεσσαλονικιός. Σε πρώτη ανάγνωση, αυτό παραπέμπει στον πρότερο λαϊκισμό του κόμματός του. Από τους εκπροσώπους του δήμου και της νομαρχίας πάντοτε ασκείτο αμετροεπής κριτική στη μητροπολιτική Αθήνα. Μέσα από τη δήθεν εχθρότητα με τα «κέντρα εξουσίας», μέσα από την κολακεία των πιο ταπεινών τοπικιστικών συμπλεγμάτων και την εξύμνηση της μπουγάτσας κατάφερναν να προσελκύσουν τους φανατικούς του Θερμαϊκού. Ο κ. Γκιουλέκας κατέρχεται προβάλλοντας υπέρ το δέον την καταγωγή του, παριστάνει τον υπερκομματικό, για να μη χρειαστεί να υπερασπιστεί τους κομματάρχες που υπεξαίρεσαν χρήματα από τα δημοτικά ταμεία. Αν οι ανακρίσεις συμπέσουν με την προεκλογική εκστρατεία, θα τους γυρίσει επιδεικτικά την πλάτη.

Η υπεροπτική στάση του κ. Γκιουλέκα απέναντι στο «σύστημα Παπαγεωργόπουλου» θα του στοιχίσει ορισμένα ψηφουλάκια. Μην ξεχνάμε ότι τόσα χρόνια γινόταν πάρτι με πολλούς καλεσμένους. Κάποιοι πέρασαν καλά και δεν έχουν καμία όρεξη από το ηθικό υφάκι του υποψηφίου δημάρχου. Οι απώλειες δεν σταματούν εκεί. Δεν θα τον ψηφίσουν τα «ντοράκια», που ετοιμάζονται να στηρίξουν μια άλλη πιθανή υποψηφιότητα. Κάποιος κόσμος θα πάει και δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας, αν και η περίφημη υποψηφιότητα του κ. Μπακατσέλου με τον ΛΑΟΣ θυμίζει παραμύθι της Χαλιμάς. Μην ξεχνάμε ότι δεξιότερα θα πάει όλο και κάποιος θαυμαστής του κ. Παπαθεμελή. Μισό τοις εκατό από εδώ, 1 τοις εκατό από εκεί, δύο-τρία παραπέρα, η δύναμη της Νέας Δημοκρατίας ψαλιδίζεται. Αν λοιπόν ο κ. Γκιουλέκας αισθάνεται άνετος αυτόν τον καιρό είναι χάρη στην ασυνεννοησία της Κεντροαριστεράς. Η επιμήκυνση της αβεβαιότητας οδηγεί συνήθως σε διάσπαση των δυνάμεων, ουχί σε σύνθεση.

Ο κ. Γκιουλέκας δεν είχε την ευκαιρία να δείξει τεράστιο πολιτικό εκτόπισμα, παραμένει όμως ένας δημοφιλής βουλευτής που, όπως τονίζει, πρώτα κόλλησε ένσημα και μετά πολιτεύτηκε. Υπήρξε κάτι σαν «Χατζηνικολάου του Βορρά», με αξιοπρεπή εκπομπή στο ΤV 100 και παρουσία στα τοπικά μέσα ενημέρωσης. Περισσότερα για την προσωπικότητά του μπορούμε να καταλάβουμε από το χόμπι του. Είναι, όπως αναφέρει στο βιογραφικό του, συλλέκτης ντοκουμέντων και κειμηλίων από τις περιόδους των Εθνικών Αγώνων. Η συλλογή περιλαμβάνει έγγραφα, εφημερίδες, ανέκδοτες φωτογραφίες, επιστολικά δελτάρια, διαταγές, χάρτες, στολές και όπλα. Για τους συλλέκτες ο Γουίλιαμ Γλάδστων είχε πει ότι πρέπει να έχουν επιθυμία ιδιοκτησίας, ελεύθερο χρόνο, πλούτο, γνώση, ευθυκρισία και επιμονή. Εχει άραγε δίκιο ο άγγλος πρωθυπουργός του 19ου αιώνα;