»[ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΑ ]

Σε ξένο αχυρώνα
Του Ι. Κ. Πρετεντέρη ΝΕΑ

ΒΡΙΣΚΩ ΤΗΝ αντιδικία της Ν.Δ. µε το ΠΑΣΟΚ για τη Δικαιοσύνη κακόγουστη αλλά κυρίως εκτός θέµατος. Δεν έχω πρόβληµα, ας πούµε, να δεχθώ ότι οι περιοριστικοί όροι που επιβλήθηκαν στον Γιάννη Αγγέλου είναι αυστηροί, ενδεχοµένως υπερβολικοί.

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ του κατηγορητηρίου, αποκλείεται να θεωρείται ύποπτο φυγής ένα πολιτικό πρόσωπο, το οποίο καταθέτει ήδη επί... ώρες ενώπιον της Δικαιοσύνης. Κι είναι αποκρουστικό να επιβάλλεις σε έναν άνθρωπο εγγύηση τετρακοσίων χιλιάδων ευρώ (!) – πράγµα που σηµαίνει ότι αν δεν βρει αυτό το υπέρογκο ποσό θα αναγκαστεί να πάει φυλακή. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ δηλαδή η ελευθερία ενός ανθρώπου να εξαρτάται από το πορτοφόλι του. Την ίδια στιγµή που η φυσική αυτουργός της πράξης για την οποία αποδίδεται στον Αγγέλου η ηθική αυτουργία, η περιώνυµη Σταµατίνα Μαντέλη, κυκλοφορεί ελεύθερη µε εγγύηση εκατό χιλιάδων ευρώ – ίσως επειδή έχει «καρφώσει» εν τω µεταξύ τη µάνα της και τον πατέρα της...

ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΟΤΗΤΕΣ. Αλλά δεν θα σταθώ εκεί. Η Δικαιοσύνη έχει δικαίωµα ακόµη και στο λάθος. Βρίσκω απλώς την αντιδικία εκτός θέµατος διότι η υπόθεση δεν έχει να κάνει µε τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ κι η κυβέρνηση τσακώνεται µε την αντιπολίτευση σε ξένο αχυρώνα.

ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ δεν υπάρχει πολιτικό σενάριο. Κι απλώς έχουµε να κάνουµε µε µία Δικαιοσύνη η οποία στην προκειµένη περίπτωση ούτε υποκινείται ούτε χειραγωγείται από κάποιον εναντίον κάποιου άλλου, αλλά πολιτεύεται µε γνώµονα ένα δηµόσιο αίσθηµα που διψάει για αίµα.

ΚΙ ΑΥΤΟ είναι κακό µαντάτο. Διότι η ανταπόκριση στο δηµόσιο αίσθηµα είναι ενδεχοµένως στάση πολιτευτών – και όχι πάντα... Σίγουρα όµως δεν είναι στάση δικαστών. Οι οποίοι δεν παίζουν µπάλα για τη γαλαρία. Κρίνουν απερίσπαστοι και αµερόληπτοι, ακόµη κι εναντίον του δηµοσίου αισθήµατος.

ΠΟΙΟΣ ΟΜΩς έχει τα κότσια να αντικρούσει το δηµόσιο αίσθηµα; Εδώ ο αδιάφθορος Ζορµπάς κάνει σχεδόν δεκαπέντε χρόνια καριέρα και επί Ν.Δ. και επί ΠΑΣΟΚ καταγγέλλοντας πάντα κάποιους που τον εµποδίζουν να αποκαλύψει τα τέρατα που προτίθεται να αποκαλύψει αλλά δεν αποκαλύπτονται ποτέ!

ΕΠΙ ΑΝΔΡΕΑ Παπανδρέου είχε λύσει το σκάνδαλο του ΟΤΕ και την τροµοκρατία. Επί Σηµίτη είχε εξιχνιάσει το σκάνδαλο των εξοπλισµών στέλνοντας ανώνυµες επιστολές στον εαυτό του. Επί Καραµανλή πρώτα ανέλαβε να αποκαλύψει το σκάνδαλο των εξοπλισµών του ΠΑΣΟΚ που είχε ήδη εξιχνιάσει (είναι γνωστή η κατάληξη της σχετικής Εξεταστικής Επιτροπής...), µετά το σκάνδαλο των οµολόγων της Ν.Δ., το Βατοπέδιο και γενικώς ό,τι πετούσε και ό,τι κολυµπούσε.

ΠΑΝΤΑ ΟΜΩΣ θεοί και δαίµονες τον εµποδίζουν να φτάσει στο ζουµί. Οι ένοχοι µένουν ατιµώρητοι. Ο Ζορµπάς δεσµώτης. Κι εγώ να αναρωτιέµαι: αν κάποιος είναι τόσο αδιάφθορος, γιατί χρειάζεται να το διατυµπανίζει τόσο;


Η ανταπόκριση στο δηµόσιο αίσθηµα είναι ενδεχοµένως στάση πολιτευτών - και όχι πάντα... Σίγουρα όµως δεν είναι στάση δικαστών