του Γιάννη Κυφωνίδη Protagon.gr
Τελικά ο Ρεχάγκελ αποχωρεί από την εθνική ομάδα. Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό. Είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου και φεύγει με όμορφες τελευταίες παραστάσεις. Όπως του άξιζε. Με την πρώτη νίκη και τα πρώτα γκολ της εθνικής ομάδας σε τελική φάση παγκοσμίου, με προσπάθεια για πρόκριση στην επόμενη φάση μέχρι τα τελευταία λεπτά του τελευταίου αγώνα μας στη φάση των ομίλων. Με τον ..κόσμο ικανοποιημένο και χαμογελαστό. Φεύγει αφήνοντας μεγάλη κληρονομιά. Ένα πρωτάθλημα Ευρώπης, τρεις προκρίσεις σε τελικές φάσεις Μουντιάλ και Euro, παίκτες που βάζουν την εθνική πάνω από τους συλλόγους, φιλάθλους που θέλουν να πηγαίνουν στο γήπεδο και δεν αφήνουν την ομάδα μόνη της.
Αυτή την κληρονομιά θα προσπαθήσει να διατηρήσει ο επόμενος προπονητής της εθνικής μας ομάδας, που για μένα πρέπει να είναι ο Φερνάντο Σάντος. Ο Ρεχάγκελ είχε τις εμμονές του, τις παραξενιές του. Είχε όμως και την συνταγή για να ανεβάσει την εθνική μας ομάδα στην ελίτ του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Να την αποδεσμεύσει από την εικόνα του ελληνικού πρωταθλήματος και να της δώσει λάμψη. Οι στιγμές του 2004 θα μείνουν βαθιά χαραγμένες στις μνήμες όλων μας. Γι’ αυτόν τον άνθρωπο εμένα μία λέξη μου έρχεται στο στόμα, την καρδιά και το μυαλό: σεβασμός!
Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010
»Οτο Ρεχαγκελ: σεβασμος!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου