Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

»Ο δραπετης… με το βουτυρο

του Γιάννη Σιδέρη Protagon.gr

Είμαστε μια ούλτρα «επαναστατική» χώρα. Πολλές δικαιολογίες ακούστηκαν για την βόμβα στο γραφείο του Χρυσοχοϊδη με το τραγικό αποτέλεσμα. Τι για οεργουελιανό κράτος άκουσα (ναι, αυτό που του πήγε η βόμβα στο γραφείο του παντεπόπτη υπουργού), τι για παγκόσμια χούντα και τους εδώ εκφραστές και άλλα απύλωτα. Και όλα αυτά από καφενόβιους τύπους που κάθε απόγευμα στα μοδάτα καφέ κάνουν...
επανάσταση… φρέντο εσπρέσο.


Επειδή τα πολλά λόγια κάποιες φορές πάνε χαμένα, και επειδή χρειάζεται λίγο να έρθουμε στα ίσα μας, ας δούμε μια ιστορία ενός στυλοβάτη του συστήματος, όπως την κατέγραψα πρόσφατα στην εφημερίδα Κεφάλαιο:



«Στα χρόνια της χούντας η ζωή του ήταν σαν σκηνές από ταινία δράσης. Δεν άφησε φυλακή από την οποία να μην προσπαθήσει να αποδράσει. Έκανε πάνω από 15 απόπειρες. Οι δύο στέφθηκαν με επιτυχία.

Η πρώτη επιτυχημένη απόδραση έγινε από τα κρατητήρια της στρατιωτικής αστυνομίας, το περίφημο ΕΑΤ ΕΣΑ, όπου είχε φυλακισθεί, καθώς το ’71, ως μέλος του ΠΑΚ, είχε επιστρέψει στην Ελλάδα για να συνεχίσει την αντιδικτατορική του δράση. Στο ΕΑΤ ΕΣΑ κατάφερε να κόψει τα κάγκελα του κελιού του και στη συνέχεια προκάλεσε βραχυκύκλωμα στο ηλεκτρικό δίκτυο των φυλακών. Απέδρασε από σκεπή σε σκεπή και έμεινε ελεύθερος στην Αθήνα γύρω στις 15 μέρες … Έψαξε στέγη αλλά όλες οι πόρτες έμειναν κλειστές. Όλοι του έδιναν λεφτά, κανείς δεν τον φιλοξένησε. Φοβόντουσαν…

Χωρίς σπίτι για να κρυφτεί, προσπάθησε να διαφύγει για το εξωτερικό από την Πάτρα. Δεν τα κατάφερε και άλλαξε δρομολόγιο. Ανέβηκε στην στέγη του τρένου για να πάει στη Γιουγκοσλαβία. Το τρένο σταμάτησε για ανεφοδιασμό στα σύνορα, οι προβολείς των φυλακίων έπεσαν πάνω στον ξαπλωμένο στη στέγη άντρα. Τον εντόπισαν και τον συνέλαβαν. Ξανά πίσω στο ΕΑΤ ΕΣΑ, Τα παράθυρα πλέον κλειστά με πέτρες και κάγκελα πολύ χοντρά.


Φυλακές Κέρκυρας και στόχος της απόδρασης το σοσιαλιστικό κράτος (λέμε τώρα) της Αλβανίας. Στη σκέψη του φυγάδα υπήρχε η βεβαιότητα ότι αφού η λαοκρατική Αλβανία ήταν κατά της χούντας, σίγουρα θα τον περιέθαλπε -και με χαρά μάλιστα!

Έβγαλε τα ρούχα του, τα έβαλε σε μια νάιλον σακούλα (για να τα έχει στεγνά όταν θα φτάσει), αλείφθηκε με… βούτυρο, που το είχε κλέψει από το μαγειρείο της φυλακής ( για να αντέξει στο κρύο) και έπεσε στη θάλασσα. Έφτασε κολυμπώντας στις αλβανικές ακτές εξουθενωμένος, σχεδόν μισολιπόθυμος.

Στην… Λαϊκή Δημοκρατία της Αλβανίας, ο δραπέτης της χούντας βρέθηκε κατηγορούμενος με την κατηγορία… της κατασκοπίας! Καταδικάσθηκε 3 χρόνια σε καταναγκαστικά έργα. Τον έκλεισαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Μπουρέντι όπου είχαν τους πολιτικούς κρατούμενους. Μετά μετακόμιση στο Φίερι, στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας. Κρύο, σκληρή δουλειά και πείνα (15 γραμμάρια κρέας την ημέρα, συμποσούμενο γινόταν μια μερίδα στις 15 μέρες)!

Προσπαθούσε να αλληλογραφήσει, τα γράμματα δεν έφταναν στην Ελλάδα, ώσπου του έβαλαν την ιδέα να βάλει στο φάκελο πολλά γραμματόσημα με το κεφάλι του Εμβέρ Χότζα. Όντως γέμισε το φάκελο με το κεφάλι του Χότζα και το γράμμα έφτασε ταχύτατα, ούτε express να ήταν! (σ.σ. Ήταν το γράμμα που η μάνα του έδωσε στη δημοσιότητα και έμαθε ο κόσμος ότι ζει.)

Επακολούθησε διεθνής κινητοποίηση. Η πλέον αποτελεσματική μεσολάβηση στον Αλβανό δικτάτορα, αποδείχτηκε αυτή του… πρίγκιπα Σιχανούκ της Καμπότζης. Εξαιτίας του κυρίως, τον άφησαν να φύγει στην Ιταλία , αφού για καμιά βδομάδα τον τάιζαν με λίπη για να… παχύνει και να μην εκτεθούν που ήταν πετσί και κόκαλο!»


Ο άνθρωπος αυτός είναι ο πρόεδρος της εξεταστικής για την Ζίμενς, Σήφης Βαλυράκη. Σε αυτόν τον άνθρωπο κάποιοι αυτοσχέδιοι «επαναστάτες» της μεταπολίτευσης έκαναν έξι εμπρηστικές επιθέσεις στα γραφεία του και στο αυτοκίνητό του!

Αλλά θα μου πείτε… εδώ κάποιοι άλλοι νεαροί «επαναστάτες» πρόσφατα έβρισαν τον Μίκη. Στον Βαλυράκη θα κώλωναν; (εξυπακούεται ουδείς υπεράνω κριτικής. Φυσικά και ο Μίκης. Αλλά άλλο να καταδικάζεις τις απόψεις του άλλο να τον βρίζεις. Αυτόν!)



Δεν υπάρχουν σχόλια: