Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010

»Oι υπουργοι και η χαμενη ταυτοτητα της Θεσσαλονικης

Πέτρος Ζουρδούμης 12/03/2010 ellispoint

Τελικά ποια είναι η Θεσσαλονίκη;
Η Θεσσαλονίκη, πριν λίγες μέρες βίωσε άλλη μια πρωτοβουλία προθέσεων για να μεταλλαχθεί σε μια σύγχρονη πόλη. Το δημοσιογραφικό συγκρότημα «Μακεδονία», διοργάνωσε μια ημερίδα με τον λυτρωτικό, και σε ενεστώτα διαρκείας, τίτλο «Η Θεσσαλονίκη βρίσκει την ταυτότητά της», με προσκεκλημένους ομιλητές καθηγητές, πολιτικούς και ξένους τεχνοκράτες. Παρόντες δήμαρχοι, πολιτευτές και πολιτικολογούντες, εκπρόσωποι γενικώς, επώνυμοι ενδιαφερόμενοι για το μέλλον της πόλης και το δικό τους, δημόσια πρόσωπα αναγνωρίσιμα για όσα απέτυχαν να προσφέρουν από θέσεις ευθύνης. Ήταν περίπου όλοι εκεί. Στην Ελλάδα ένα φωτογραφικό ενσταντανέ μπορεί να σε συνδέσει καταλυτικά με ένα γεγονός με το.. οποίο ουδέποτε ασχολήθηκες.

Η εναρκτήρια ομιλία του υπουργού Πολιτισμού ήταν έξυπνα δομημένη και για πολιτικό κείμενο είχε την πρωτοτυπία πως κατέληγε σε συμπέρασμα. Τι συμπέρασμα όμως ! Πως το ζήτημα της Θεσσαλονίκης είναι απλά θέμα απόκτησης μια διακριτής ταυτότητας της πόλης. Που για να αναζητείται, προφανώς δεν υπάρχει, και για να μην υπάρχει την ευθύνη συνήθως έχουν όσοι βρίσκονται στις πρώτες σειρές των καθισμάτων αυτών των εκδηλώσεων.

Η παραπάνω άποψη θέτει τις τοπικές μας επιδιώξεις σε νέα βάση. Η παρότρυνση του υπουργού να αποφασίσουμε πρώτα τι πόλη θέλουμε να γίνουμε και μετά να το επιδιώξουμε μεθοδικά, όσο ειλικρινά και αν διατυπώθηκε, περιέχει το στοιχείου του ανέφικτου. Και αναμφίβολα παρατείνει το καθεστώς της μετριότητας αυτής της πόλης. Με ποια ακριβώς διαδικασία αποφασίζει μια πόλη τι θέλει να γίνει ; Ποιοι είναι αυτοί που θα πάρουν την απόφαση ; Το πολιτικό προσωπικό της πόλης, που χρεώνεται με όσα δεν έγιναν; Οι υπό συγχώνευση ή κατάργηση αυτοδιοικητικοί άρχοντες ; Οι άνευ αρμοδιοτήτων εγκατασταθέντες στη Θεσσαλονίκη υφυπουργοί ; Αν πάλι ζητήσουμε τη βοήθεια του κοινού, ως δείγμα συμμετοχικής δημοκρατίας, ποιους θα ρωτήσουμε; Θα κάνουμε τοπικό δημοψήφισμα, το οποίο μάλιστα δεν προβλέπεται θεσμικά ; Και αν ναι ποια ακριβώς θα είναι η ερώτηση που θα θέσουμε στους πολίτες ; Τελικά γιατί πρέπει να αποκλεισθεί ως στόχος το να είμαστε μια πόλη με υψηλό επίπεδο ποιότητας ζωής σε όλα, χωρίς αναγκαστικά να εξειδικευτούμε σε έναν τομέα ; Ποια είναι η διακριτή ταυτότητα της Στοκχόλμης, της Κοπεγχάγης, του Μονάχου, της Μαδρίτης ή του Άμστερνταμ;

Η σύγκριση Αθήνας και Θεσσαλονίκης, υπέρ της δεύτερης, που επιχείρησε ο υπουργός ήταν ατυχής. Τα περί ανθρώπινης πόλης και πρόσβασης στη θάλασσα, που δήθεν απολαμβάνει η Θεσσαλονίκη έναντι της Αθήνας, αποτελούν πολυχρησιμοποιημένη αθηναϊκή φιλοφρόνηση και βάση περαιτέρω απραξίας. Τα περί ταλέντων, γεωγραφικής θέσης και ιστορίας που διαθέτει η Θεσσαλονίκη έχουν ξανακουστεί. Τα περί γειτνίασής μας με τις Βαλκανικές χώρες επίσης. Η διεισδυτικότητα στις αγορές και η ανάπτυξη του εμπορίου μετριέται με τις υποδομές και όχι με τις αποστάσεις.

Στο κλείσιμό του ο υπουργός χαρακτήρισε την εκδήλωση ως το πρώτο βήμα για να βρει η Θεσσαλονίκη την ταυτότητά της. Μια στιγμή ! Δηλαδή, όλα αυτά που μας έλεγαν τόσα χρόνια για τη Θεσσαλονίκη, πως είναι πόλη πολιτισμού και πρωτεύουσα των Βαλκανίων, δεν είναι αλήθεια;

Πέτρος Ζουρδούμης

Δεν υπάρχουν σχόλια: