»Ωραια τα λογια αλλα χρειαζομαστε χρηματα

Δημήτρης Κατσίμης ellispoint

Θα μείνουν στα λόγια οι ένθερμες δηλώσεις υποστήριξης, που μπορεί να μας συγκινούν αλλά δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα;

Είναι, μερικές φορές, ματαιοπονία να αναζητεί κανείς εξηγήσεις στο λαβύρινθο της πολιτικής με νήμα τη λογική και τη σαφήνεια. Η σύγχυση και η όσο γίνεται καλύτερη διαχείρισή της αναδεικνύει τον «ευφυή» πολιτικό που ξέρει να υπόσχεται αλλά να μην δίνει… Είναι το είδος του πολιτικού που συναντάει η Ελλάδα όλον αυτόν τον καιρό, στα ταξίδια και στις διαπραγματεύσεις, διεθνώς, του Πρωθυπουργού της, ο οποίος αναζητεί μια σαφή στήριξη για να δανείζεται και η χώρα μας, αποφεύγοντας την ακόρεστη κερδοσκοπία που συνεχίζει να την ..απομυζά.

Είναι αδύνατο να καταλάβουμε τι ακριβώς πρόκειται να συμβεί. Θα μείνουν στα λόγια οι ένθερμες δηλώσεις υποστήριξης, που μπορεί να μας συγκινούν αλλά δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα; Οι πρωτοβουλίες που κυοφορούνται στα μυστικοσυμβούλια των ισχυρών εταίρων μας και πού θα καταλήξουν; Στη δημιουργία κοινού ταμείου αλληλεγγύης, κεφαλαίου εγγυοδοσίας ή στην έκδοση ομολόγου, από τη στιγμή που το υπεραισιόδοξο σχέδιο συγκρότησης Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου απαιτεί δύσκολες και πολύχρονες διαδικασίες για να φτάσει στη πραγματοποίησή του; Τίποτε το συγκεκριμένο. Η ασφάλεια του αορίστου από πλευράς Μέρκελ, Σαρκοζί και Ομπάμα. Ενθαρρυντικά λόγια, θετικές κρίσεις, ωραίες ιδέες και απολύτως ασαφές πώς αυτή η περίφημη στήριξη θα πάρει σάρκα και οστά.

Εν τω μεταξύ, δικαιολογημένα, ο κ. Παπακωνσταντίνου κρατάει μικρό καλάθι και δηλώνει ότι, όσο δεν λύνονται, με αποτελεσματικές αποφάσεις, τα βραχυπρόθεσμα προβλήματα δανεισμού της Ελλάδας «δεν μπορούμε να μένουμε με τα χέρια σταυρωμένα». Και αφήνει μισάνοικτη τη πόρτα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, λύση που αποστρέφονται ο κ. Γιούνγκερ και ο κ. Τρισέ, αλλά δεν κουνάνε και το δακτυλάκι τους για να την αποτρέψουν.

Είναι φανερό, ότι η πληθώρα των δηλώσεων στήριξης –που τις χρειαζόμαστε– συνεχίζουν να καλύπτουν μια δυσεξήγητη απροθυμία (αδυναμία;) πράξεων. Όλα, πλέον, έχουν γίνει, ώστε να μη δικαιολογούνται επιφυλάξεις. Η Ελλάδα απειλείται από το φάσμα μια επικίνδυνης ύφεσης εξαιτίας συντριπτικών μέτρων δημοσιονομικής σταθερότητας που πήρε υπό την πίεση των εταίρων. Και εκείνοι μας επαινούν, ικανοποιημένοι, εκφράζουν τη συμπαράστασή τους, αλλά τίποτα για την ταμπακιέρα… Αρχίζει το πράγμα να παίρνει διαστάσεις επικίνδυνου παιχνιδιού.

Μήπως, κ. Πρωθυπουργέ, χρειάζεται μια γλώσσα έξω από τα δόντια. Και μια κόκκινη γραμμή, βαθιά χαραγμένη, για τις παραχωρήσεις που μπορεί, πλέον, να κάνει η Ελλάδα. Διότι ο Απρίλης έφτασε και οι δανειοδότες καραδοκούν….
Δημήτρης Κατσίμης