Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

»Υπεραριθμοι γενικως

της Ρέας Βιτάλη protagon.gr

Προχθές διέσχισα όλη την Αθήνα για χάρη της βαφτιστήρας μου…Αχ Μαριαλενάκι μου! Άνθρωπος των νοτίων προαστίων να ανεβεί στα βόρια. Μιλάμε για θυσία! Και καθώς δεν άφησα παράδρομο για παράδρομο, προάστιο για προάστιο, κοπάνα για κοπάνα, στενό, λεωφόρο ήσυχη, έκανα με τρόμο μια διαπίστωση. Είμαστε γενικώς υπεράριθμοι! Σε όλους τους τομείς. Θαρρείς ξεχείλισε το τιγκαρισμένο Δημόσιο από ένα ποτήρι ξέχειλο και δημιούργησε και ένα απόλυτα ξέχειλο ιδιωτικό τομέα. Ζήλεψε το ένα το άλλο! Μα πόσα μαγαζιά υπάρχουν στο Αθηναϊκό έδαφος; Σε ποιον πληθυσμό ακριβώς απευθύνονται οι καταστηματάρχες; Μήπως υπάρχει πληθυσμός κρυμμένος που εκβράζεται από τα σπλάχνα της αθηναϊκής γης για να ψωνίσει και μετά..
ξαναθάβεται;

Κάποτε τέτοιες μέρες, παραμονής Πασχαλιάς, μας πήγαινε η μάνα μου, στην Ερμού ή στη Φωκίωνος Νέγρη ή αργότερα (ναι αργότερα ήταν) στο Κολωνάκι… That’s it οι αγορές σ΄ ολόκληρη Αθήνα! Τι γίνεται σήμερα; Το ακριβώς αντίθετo… Βρείτε μου μια περιοχή που να μην έχει την δική της αγορά.

Διαβάζω στοιχεία «Πώς διαμορφώνεται το ΑΕΠ της Ελλάδας». Στην πρώτη θέση Λιανικό και χονδρικό εμπόριο, στη δεύτερη Διαχείριση ακίνητης περιουσίας, στη τρίτη Δημόσια Διοίκηση, άμυνα, στην τέταρτη Εκπαίδευση, πέμπτη Ξενοδοχεία, εστιατόρια. Εν ολίγοις η πατρίδα μας είναι ένα παζάρι, ένα Χαν Χαλίλ σε ανάπτυξη… Μαγαζάκι δίπλα στο μαγαζάκι και στο ταμείο ένα αφεντικό που ξεφυσάει ανήσυχο για την επιχείρησή του, που τη δημιούργησε για «να μην έχει κανέναν πάνω από το κεφάλι του» και στην οποία προσλαμβάνει κυρίως αλλοδαπούς υπαλλήλους γιατί οι Έλληνες ξεφυσάνε σκεπτόμενοι, το μαγαζάκι που θ΄ ανοίξουν, για «να μην έχουν κανέναν κερατά πάνω από το κεφάλι τους» και ρουφάνε ένα φρέντο ή φρεντοτσίνο ή καπουτσίνο ή εσπρεσάκι ή φραπόγαλο αναστενάζοντας γιατί γέμισε ο τόπος ξένους και γενικώς υπάρχει κρίση.

Μήπως είμαστε γενικώς υπεράριθμοι; Πόσα καφέ μετράει η κάθε περιοχή; Πόσo καφέ μπορεί να καταναλώσει ένας νορμάλ άνθρωπος; Μήπως οι καφέδες φταίνε που οι άνθρωποι είναι όλοι έτοιμοι για καυγά; Πόσα κομμωτήρια μετράει η κάθε περιοχή; Πόσα κεφάλια αντιστοιχούν σε κάθε άνθρωπο; Kαι Λερναία Υδρα νάμασταν πάλι θα περίσσευαν. Πόσα εσωρουχάδικα μετράει η κάθε περιοχή; Και από το πρωί ως το βράδυ να πηδ****σταν και πάλι θα περίσσευαν τόσα κόκκινα, σέξυ με μαστίγιο ή άνευ και στάμπα «κάνε με δική σου»… Πόσα ρημαδονύχια έχουμε και πόσο χρόνο ελεύθερο για να υπάρχει σε κάθε περιοχή μαγαζί που κολλάει ψεύτικα νύχια με αστεράκι επάνω; Τι γίνεται ρε παιδιά!

Μήπως; Λέω μήπως; Είμαστε γενικώς υπεράριθμοι και ειδικώς κακομαθημένοι; Μήπως ήρθε η ώρα ν΄ασχοληθούμε με την κατά κεφαλήν -πνευματική καλλιέργεια-; Λέω μήπως; Καθώς είναι ο μόνος τομέας που δεν διακρίνω να «σπρώχνονται» άνθρωποι.


Υ.Γ Λατρεύω την ερώτηση «Τι λες; Υπάρχει περίπτωση να πτωχεύσουμε;»



Δεν υπάρχουν σχόλια: