»«Κυριε, οχι μ’ αυτους»...

Του Παντελη Mπουκαλα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Τόση μοβοροσύνη πια: «Ελληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι ποτέ. Το αίμα σου θα χύσουμε, γουρούνι Αλβανέ». Και τέτοια ανθρωποφαγική διάθεση: «Τους λένε Σκοπιανούς, τους λένε Αλβανούς, τα ρούχα μου θα ράψω με δέρματ’ απ’ αυτούς». Αλλά αν η παρέλαση των μαθητών γίνεται υπό τη μουσική του εμβατηρίου «Μακεδονία ξακουστή», πώς να μη φτάσουν στον παροξυσμό την 25η Μαρτίου οι ειδικές μονάδες του Λιμενικού; Πώς να μην ουρλιάξουν «Θα γίνει μακελειό, μετά θα εκδικηθώ, όταν θα προσκυνήσετε σημαία και σταυρό»; Κουκιά τρώνε, κουκιά μαρτυράνε· τέτοια παραμένει η ..στρατιωτική εκπαίδευση, όσο και αν η δημοκρατία μας ενηλικιώθηκε, τέτοιες (σε κάπως ηπιότερη μορφή) οι ευρύτατα διακινούμενες «αξίες»: μισοξενισμός, εθνικισμός, «περιούσιος λαός». Μήπως αρκετοί από όσους βρέθηκαν θεατές στην Πανεπιστημίου, μετά την παρέλαση, δεν επικρότησαν (με χειροκροτήματα και ζητωκραυγές) τους ωρυόμενους λιμενικούς;

Τα «παιδιά», που διέπραξαν μια «λεκτική ανοησία» σύμφωνα με τους θερμότατους συμπαραστάτες τους, τους ακροδεξιούς του ΛΑΟΣ (οι πέραν του καρατζαφερικού σχηματισμού ακροδεξιότατοι δεν είχαν πρόβλημα να υιοθετήσουν στο ακέραιο τα ανθρωποφάγα συνθήματα), δεν παρασύρθηκαν από «εθνικό ενθουσιασμό». Η όλη υπόθεση φανερώνει προετοιμασία, κατασκευή συνθημάτων και ανάθεση ρόλων· σημαίνει σχεδιασμό πρόκλησης. Δεν πρόκειται άλλωστε για «παιδιά», αλλά για επαγγελματίες πατριδοφρουρούς. Και δεν πρέπει να παραγνωριστεί το ότι οι λιμενικοί υπερτερούν ακόμα και των αστυνομικών σε βαρβαρότητα κατά των ξένων. Δεν δικαιούται λοιπόν κανείς εκ των υπουργών μας (που απλώς ερίζουν για το ποιος ευθύνεται, δίχως να κατανοούν το βάθος του προβλήματος) να δηλώνει ότι «έπεσε από τα σύννεφα». Στα σύννεφα ζούσαν ώς τώρα; Δεν πολιτεύονταν στην Αθήνα; Δεν μάθαιναν τι γινόταν σε όλη την Ελλάδα, σε κάθε «σταθμό υποδοχής»;

Αν, λοιπόν, οι καθαροί Ελληνες είναι όσοι ορέγονται να χύσουν το αίμα των «γουρουνιών», των Αλβανών, το πιο τίμιο είναι να δηλώσουν μαγαρισμένοι Ελληνες ή και μη Ελληνες όσοι δεν ανέχονται τέτοιες ορέξεις. Αν οι γνήσιοι Ελληνες είναι όσοι θέλουν να ράψουν τα ρούχα τους με δέρματα Αλβανών ή Σκοπιανών, το πιο φρόνιμο, μήπως σωθεί η τιμή της ελληνικότητας, είναι να δηλώσουν μη γνήσιοι αλλά νόθοι όσοι νιώθουν βαρύτατα προσβεβλημένοι από τα αιμοδιψή συνθήματα. Οσο για τους ελληνοέλληνες, λιμενικούς και λοιπούς βέβαιους ότι Ελληνας δεν γίνεσαι αλλά γεννιέσαι, όταν, αντί άλλου ψυχοτρόπου, ξαναδούν τους αγαπημένους τους χολιγουντιανούς «Τριακόσιους» για να φτιαχτούν, ας βάλουν σε μια ακρίτσα του μυαλού τους ότι δύο σπουδαίους ποιητές είχε όλους κι όλους η Σπάρτη. Ο ένας, ο Τυρταίος, δεν ήταν Σπαρτιάτης, κι ο άλλος, ο Αλκμάνας, δεν ήταν καν Ελληνας· από τις Σάρδεις ήταν, Λυδός ή δούλος - ένα «γουρούνι» δηλαδή.